@xosturex
سلام دوباره، واقعا فهم این کامنتی که برات گذاشتم اینقدر سخته که دوباره جواب دادی؟ حداقل یه بار بخون ببین چی گفتم:)
و
دقیقا میشه بگی این عقده گشایی از کجا میاد؟ بگو شاید با برخورد افرادی مثل تو بهتر بتونیم درکتون کنیم.
@xosturex
اول اینکه سلام. والا این متنی که شما نوشتی اولین چیزی که به ذهنم میرسه اینه که چرا شما اینقدر عصبانی هستی؟ این حجم از الفاظی که دوستانه نیست و دقت کنید من اون بالا نوشتم یکی از دوستان این حرفو زده یعنی من در اینجا شما رو به عنوان یک مخاطب که از فیلم خوشش اومده و زحمت هم کشیده یه متن به هر حال شخصی نوشته، قبول دارم ولی نمیدونم واقعا چرا ما نمیتونیم حرف همدیگرو تحمل کنیم؟
من که زیر کامنت شما چیزی ننوشتم یا خدایی نکرده توهینی نکردم که یه متن به این درازی رو نوشتی.
ببین دوست عزیز(من به هر مخاطب حرفه ای، دوست خطاب میکنم مهم هم نیست که نظرم باهاش موافق باشه یا مخالف) چون حالا شما به هر حال زحمت کشیدی و این کامنت رو گذاشتی من هم یه سری حرفا بزنم.
1-طبق کامنت اول شما راجع به نقد فیلم، گفتی که من از البوم بردلی کوپر خوشم اومده. لهجه خوبی داره و موسیقی کانتری و فلان خوب بوده بنابراین فیلم خوبی هست! که نظر شما هم هست و محترمه.
ولی خب من بشخصه نمیتونم موافق این حرف باشم اگر اینطور باشه من به شما چند تا کنسرت از سالهای پیش توصیه میکنم تماشا کنید و اتفاقا اون کنسرت ها هم لهجه خوبی دارن، هم موسیقی جدی تری دارن و همچنین این ادا و اصول عاشقانه خنده دار رو هم ندارن.
مگر اینکه مفهوم سینما از نظر شما یه چیز دیگه باشه که دیگه اینجا تفاوت سلیقه بین من و شماست.
دوست داشتن یک مسئله شخصیه. بلایی که IMDB سر بسیاری از فیلم باز ها اورده دقیقا همین نگاه شماست.
بگذریم.
2- چند تا مثال جالب از درواقع شخصیت پردازی های معروف زدی مثلا True Detective یا Luther. ببین دوست من، اگر قرار بود صدا و لهجه و این داستانا مطرح باشه که یه سری بازیگر تو ایران خودمون لهجه بهتری از بسیاری از هالیوودی ها دارن. شما لهجه رو داری بسط میدی به فیلم. خب اگر شما True Detective رو تماشا میکردی، خوب میدونستی که داستان جذاب و پیچیده ای داره و این موضوع فیلم هست که بیشتر مطرحه حالا من بیام بگم من با متیو مکناهی سیگاری شدم یا صداش رو دوست دارم چه ربطی دقیقا به True Detective داره؟(جدا از اینکه من هم یه زمانی دقیقا همین حرفو میزدم و الآن بعد از مدتها فهمیدم که اشتباه میکردم. به همین سادگی:))
3-شما یه تعریف عجیب داری از اسکار ارائه میدی که بخاطر یه سکانس جایزه میگیرن. خب راستش من تاحالا به این شکل بهش فکر نکردم و نمیدونم شما چطور به این نتیجه رسیدی.
اگرچه خصوصا الان دیگه چندان مهم نیست.
من نظری راجع به بازیگری لیدی گاگا ندادم و بزارید در ادامه توضیح بدم.
4-اطلاعات شما راجع به موزیک کانتری به هر حال بیشتر از منه و اگرچه این موضوع، یک امتیاز ویژه برای ارزیابی یک فیلم نیست ولی احترام میزارم بهتون.
5- من فیلم رو نفی نکردم ببین اگر کامنت منو خونده باشی من گفتم نظرم اینه و فلان فلان اتفاقات برای این فیلم افتاده و توقعتون رو بیارید پایین و از فیلم لذت ببرید همین. مخاطب حرفای من یه عده بود که گول این نمره خنده دار IMDB رو خوردن و خصوصا نامزد ها و جوایز های بین المللی که فیلم به دست اورده. شما خودت دو دوتا چهارتا کن ببین بعد از اینکه لیدی گاگا توی گلدن گلوب جایزه بهترین بازیگر رو نگرفت!!! چه اتفاقی افتاد؟ آیا کمپین علیه گلدن گلوب شکل نگرفت؟ یا همین چند سال پیش وقتی که سیاه پوستان به هر حال نقششون توی اسکار کم بود، کمپین و اعتراض راه ننداختن؟
من نظرم اینه که وقتی یک جشنواره(که اتفاقا تقریبا همه جای دنیا همین نگاه هست نمونه‌ش جشنواره خودمون) معیار و انتخاب هاش سیاسی باشه، حالا چه میخواد بزور جایزه بده به سیاه‌پوستان یا کسایی رو نامزد کنه که هوادار دارن که خدایی نکرده کمپین علیه‌شون صحبتی نکنه، دیگه اینطور نیست که ما اون جشنواره رو روی سر بزاریم و بگیم اینها همه شاهکار هستن.
شما فرمودی این حرفا تکرار و کلیشه است و سعی کردی با گفتن (ماشالله نبوغ) مثلا خودتو خالی کنی یا چیزای دیگه. چون به غیر از این نمیتونه باشه.
مسئله اسکار مسئله مهمیه چون نگاه های بسیاری هنوز به این جشنواره دوخته است. از جمله نگاه شما. من باز هم احترام میزارم به هر حال هرکسی میتونه معیار فیلم دیدنشو محدود کنه به اسکار یا گلدن گلوب یا همین IMDB.
ولی...
دوست عزیز
برادر من، خواهر من. باور کن قرار نیست همه مثل هم فکر کنن. قرار نیست من بیام نظرمو به تو تحمیل کنم که این فیلم فاجعه است. همونطور که قرار هم نیست نظر شما و جمع بندی از نظرات مجلات مختلف یا جوایز گلدن گلوب یا اسکار به من تحمیل بشه.
قرار نیست من هم مثل شما برم زیر مثلا فیلم Bohemian Rhapsody و بگم به نام خدایی که فلان کس را آفرید! یا تعریف بیخودی از یه آلبوم موسیقی کنم و بگم که این آلبوم بسیار خوب است. بنابراین فیلم بسیار عالی است. یا بگم من تا دیروز از لیدی گاگا بدم میومد الان دیگه عاشقشم!
خب این نگاه اگر تعصبی نیست پس چیه؟
و در اخر نوشتی که( اگر کامنتی رو نمیفهمی نظر نده!) یه بار از خودت سوال کن شاید یه بار هم تو اشتباه کنی. یه بار هم به خودت فکر کن شاید طرف کامنتو فهمیده و نظرش طوری هست که تو یا نمیفهمی یا به هر حال موافق نیستی.
یه بار هم فکر کن اگر خدایی نکرده! یک نفر نظر مخالفی داشت، نیای این متن دراز رو براش بنویسی که تو اشتباه میکنی.
حقیقت ماجرا این صحبتا نیست. حقیقت اینه که ما به هیچ وجه تحمل حرف مخالف رو نداریم.
الان مثلا شما این متنو نوشتی علیه من.
من هم این متن رو برای شما بنویسم. دقیقا چه کمکی به مسئله میکنه؟ آیا نظر تو تغییر میکنه؟ یا نظر من؟
من بارها میخواستم زیر بیشتر کامنت ها، نظرمو راجع بهشون بگم ولی 95 درصد اوقات من مینویسم بعد پاک میکنم. چون میدونم طرف که قرار نیست نظرش عوض بشه من واسه چی سرمو درد بیارم.
و سر همین کامنت خودم من اولش نوشتم این نظر منه و
آخرش هم نوشتم فیلم رو تماشا کنید و لذت ببرید.
یعنی من نه به موافقین و نه به مخالفین توهینی کردم و نه نظرمو تحمیل کردم. به کسی هم نگفتم من بیشتر میفهمم تو نمیفهمی!!
حالا شما چرا اینقدر عصبانی هستی رو من درک نمیکنم.
کلام آخر اینکه سعی کنیم، سعی کنیم و سعی کنیم نظر مخالف رو تحمل کنیم. (من از خودم مدتهاست شروع کردم) نظر شما هم تا اونجاهایی که من موافق بودم قبول دارم و بقیه رو نه. به همین راحتی.
و اگر هم کامنت من شمارو آزرده خاطر کرده من از شما عذرمیخوام و کاش این سایت قابلیت ویرایش و حذف نظرات رو داشت.
برای شما آرزوی موفقیت دارم.
ارادتمندم
دوستان متاسفانه این کیبورد گوشیم بعضی موقع خودش خود به خود کلمه موردنظرشو انتخاب میکنه واسه همین کلمه (همایت) که در واقع حمایت هست به این شکل در اومده
عذرخواهی میکنم (:
امتیاز 3 از 10
بدون اسپویل!
(توجه کنید که نظر بنده شخصی هست)
به حد کافی این فیلم فاجعه هست که میشه ساعت ها براش نقد نوشت.
قرار هم نیست هرکسی که یه گیتار برداره و شروع کنه به خوندن، فیلم سازی هم بکنه. از بردلی کوپر که بازیگر خوبی هست بعید بود.
از نظر موسیقایی جاهایی از فیلم که درواقع در حال اجرا هستن دقیقا شبیه کنسرت های جالب و البته خوب پاپ، راک در میاد. با فیلمبرداری منحصر به فرد. و من دوستش داشتم ولی من نمیدونم چرا باید این فیلم میشد. خب یه اجرای دو نفره واقعی به نظر من با ارزش تر از 2 ساعت فیلمی هست که با سردرگمی داره جلو میره.
گول این امتیازش هم نخورید چون متاسفانه اونجاهم این بحث هوادار مطرحه. کل همین امتیاز رو اگه هوادارای لیدی گاگا نبودن همونم نبود. میتونید در اینترنت کمپین هایی که برای این فیلم تشکیل شده برای همایت از لیدی گاگا! در اسکار رو جست و جو کنید و به عمق فاجعه پی ببرید.
یکی از دوستان نوشته من از صدا و لهجه خاص بردلی کوپر خوشم میاد واسه همین فیلم رو دوست داشتم! چه ربطی به فیلم داره اگه اینطوره پس لابد به تمام فیلمای کوین اسپیسی هم باید جایزه اسکار بدن چون اونم صداش خوبه :| موسیقی که به لهجه نیست.
و یه چیزی هم این روزا هست، درواقع اهمیت جشنواره ای مثل اسکار.
یه زمانی اسکار رو به نوعی مرکز عالم معرفی میکردن و هر جایزه ای هم که هر فیلمی میگرفت، یه ارزش جداگونه براش میزاشتن. ولی امروز میتونیم به وضوح شاهد این باشیم که وقتی سیاست با هنر قاطی بشه چه اتفاقاتی می‌اوفته. الان اسکار تبدیل شده به یه جشنواره ابلهانه با انتخاب های ابلهانه‌ی سیاسی و فکر کنم خصوصا ماها که سینما رو به طور جدی دنبال میکنیم جشنواره ای مثل ونیز میتونه بیشتر اهمیت داشته باشه تا اسکار.
در اخر دوستان من نظرمو به کسی تحمیل نمیکنم و اگر به دنبال یک فیلم عاشقانه _ موزیکال ساده هستید حتما تماشا کنید.
مرسی
فصل اول امتیاز 8 از 10
بدون اسپویل!
"سگ های برلین" یکی دیگه از پروژه های خارج زبان شبکه نتفلیکس هست که به لطف نتفلیکس با این سریال آشنا و فصل اول رو بین دو روز کامل دیدم.
میتونم بگم این سریال در همه زمینه ها حرف هایی برای گفتن داره . فیلم برداری منحصر به فرد ، هیجانی بودن داستان ، خوب پرداختن به اکشن و در نهایت انتخاب بهترین موضوع برای نمایش.
موضوع جرائم سازمان یافته ، اون هم کجا؟ در قلب خاک آلمان ، برلین. این بار آلمانی ها یک تصویر بسیار تاریک و ناامید کننده از برلین به نمایش گذاشتن.
قرن 21ـم ، جایی در این کره ی خاکی همچنان نژاد پرستی های افراطی پابرجاست و به شکل جدیدتری در حال فعالیت هستن.
در این سریال شهر برلین پر است از شرط بندی های غیرقانونی ، فساد در پلیس ، بالا بودن آمار قتل ها ، نژاد پرستی از نوع نئو نازیسم ، جمعیت کثیری از ترک زبان ها و فعالیت غیرقانونی ، نبرد بین مهاجرین و آلمانی های میهن پرست ، فروپاشی خانواده آلمانی و در کل تصویری بسیار تاریک و دردناک از شهری که ما ( حداقل بسیاری از کشور ها) آرزوی زندگی و فعالیت در اون خاک رو داریم.
سریال به عنوان یک سریال تولید شده توسط نتفلیکس ، توانایی رقابت با سریال های رقیب رو داره. منتظر فصل جدید هستم.
مرسی
خب خوشبختانه من قسمت اول از فصل سوم رو دیدم(بعد از سال ها منتظر فصل 3) و فکر کنم با این شروع میشه گفت سریال دوباره به اصول خودش توی فصل اول برگشته.
جنایی ، معمایی و جذاب.
برای قضاوت زوده و باید حداقل نیمی از فصل بگذره و امیدوارم روند سریال به همین طریق ادامه پیدا کنه.
امتیاز 9 از 10
بدون اسپویل!
دروغ چرا. من هم تصورم از انیمه، انیمه هایی بود که کودکی میدیدم و همیشه هم ازشون بدم میومد.
ولی الان بعد از تماشای این سریال میتونم بگم انیمه یک ژانر منحصر به فرده و ویژگی هایی داره که مثلا سینما نداره. یا اگر در سینما باشه بسیار سخت و مشکل هست.
سریال به معنی واقعی خودش تونسته شخصیت پردازی هارو به نحو احسن انجام بده. علاوه بر اون، فضای تاریک و البته سرگرم کننده سریال، داستان هیجانی و البته عمیق بقیه ویژگی های خوب این انیمه هستن.
در داستان درواقع نویسنده در تلاش هست که در کنار ایجاد سرگرمی و داستان هیجانی، یکی از جریان های فکری که احتمالا بشه در تمام دنیا پیدا کرد رو نقد کنه. منطق حذف!!
حذف رقیب یا دشمن یا جنایتکار یا هرچیز دیگه. در اینجا ما با شخصیت اصلی داستان طرف هستیم که این منطق رو داره و برخلاف بقیه اینبار این فرصت بهش داده شده که این نظریه رو به واقعیت تبدیل کنه.
یکی از مهمترین سریال ها که حتما باید دید.
مرسی
زمانی که کشور های منطقه و همسایه برای کسب امتیاز از شرکت های بزرگی مثل فیسبوک و گوگل و حتی آمازون به آمریکا رفتن و مذاکره کردن و قرارداد بستن، اینجا یه عده هم بودن که این شرکت هارو در همون ابتدا نه تنها با ماهیتشون مخالف بودن بلکه دسترسی به متحوای بسیاری از سایت هارو مسدود کردن .حتی یادمه سال 93 بود اگر اشتباه نکنم که نتفلیکس خواستار همکاری با ایران بود که فردای اون روز نتفلیکس در ایران فیلتر شد.
و خب از قضا شرکتی مثل نتفلیکس الان نسبت به 4 سال قبل هم در محتوا و هم در جذب مخاطب به شدت موفق تر بوده و تقریبا در تمام کشور ها در حال ساخت محتوای بومی هست و حالا جدا از خوب و بد بودن محتوا برخلاف شبکه های دیگه که متحوای بیشتر آمریکایی میسازن، ما با سریال ها و فیلمای بومی خیلی خوب طرف هستیم. اسپانیایی، آلمانی، هندی، و حتی ترکی.
این یک نوآوری در سطح بین الملل بود که توسط نتفلیکس به انجام رسید.
و قسمت بد ماجرا هم کسانی مثل من هستن که متاسفانه در این مکان زندگی میکنن و حق زندگی مثل تقریبا تمام دنیا رو ندارن. ما نمیتونیم از نتفلیکس استفاده کنیم.
این فیلم همونطور که دوستان گفتن برای اولین بار در دنیا فکر کنم هست که حالت تعاملی داره و سرنوشت فیلم به دست مخاطب افتاده و ما میتونیم از گزینه های پیش رو، داستان رو شکل بدیم.
این زیبا نیست؟ از بعد از انتشار این قسمت هست که من مطمئنم این نوع ژانر گسترده تر میشه و نقش ما مخاطبان بیش از پیش پر رنگ تر میشه.
توجه کنید منظور از (ما) در این جمله تمام کشور ها هست بجز ایران.
و در آخر چون این قسمت قاعدتاً باید مخاطب، نقشی در داستان داشته باشه و ما (این بار منظور ما، خودمان بجز تمام کشور ها) نقشی جز دانلود کننده نداریم، دیدن این قسمت به این روش فایده ای نداره و پیشنهاد میکنم تماشا نکنید چون ما انتخاب کردیم که اینطور زندگی کنیم!
امتیاز 5 از 10
بدون اسپویل!
دوستان در انتهای فیلم من متوجه شدم که این فیلم انگار قسمت دوم از یک سه گانه هست. البته اگر اشتباه نکنم قسمت اول Unbreakable هست با بازی بروس ویلیس و ساموئل جکسون.
و فیلم بعدی هم Glass هست که 2019 اکران میشه.
و اینکه با وجودی که من از ابتدای فیلم خوشم اومد و مقدمه نسبتا خوبی داشت، فیلم به شدت سردرگمه و اصلا نمیتونه بین روایت ها نسبتی ایجاد کنه. خصوصا نیمه دوم فیلم که اصلا اینقدر غیر منطقی و البته خنده دار شده بود که من دیگه ادامه ندادم و فقط رد شدم تا ببینم اخر فیلم چی میشه.
2 ساعت فیلمی که میتونست یکی از مهمترین فیلم های ژانر وحشت باشه، تبدیل شده به وقت تلف کردن و بازی با ایده های فیلم که نه درست بهشون پرداخته شده و نه نکته خاصی داره.
مرسی
سلام و ارادت.
عمیقا با این متن موافقم و تشکر میکنم از متن مفیدتون. ولی اینکه به نظریه افلاطون این قضیه نسبت داده میشه رو من یکم باهاش مخالفم. نظریه افلاطون حتی در اون زمان خودش هم مورد قبول واقع نشد و ارسطو که شاگرد و حتی مدرس آکادمی افلاطون بود، به شدت با این نظریه مخالفت کرد و حتی اونو احمقانه خوند. بدیهی هست که فیلم پرتقال کوکی حتی فراتر از این نظریه پرداخته و کل سیستم هارو نشونه گرفته. این فیلم هم به نظرم تا حدودی موفق شده این تصویر رو با موفقیت به پرده سینما ببره. واسه همین من معتقدم کوبریک یا حتی کارگردان همین فیلم خودشون رو درگیر نظریه افلاطون نکردن و به نقد سیستمی جامعه پرداختن.
مرسی
سلام دوباره، واقعا فهم این کامنتی که برات گذاشتم اینقدر سخته که دوباره جواب دادی؟ حداقل یه بار بخون ببین چی گفتم:)
و
دقیقا میشه بگی این عقده گشایی از کجا میاد؟ بگو شاید با برخورد افرادی مثل تو بهتر بتونیم درکتون کنیم.
اول اینکه سلام. والا این متنی که شما نوشتی اولین چیزی که به ذهنم میرسه اینه که چرا شما اینقدر عصبانی هستی؟ این حجم از الفاظی که دوستانه نیست و دقت کنید من اون بالا نوشتم یکی از دوستان این حرفو زده یعنی من در اینجا شما رو به عنوان یک مخاطب که از فیلم خوشش اومده و زحمت هم کشیده یه متن به هر حال شخصی نوشته، قبول دارم ولی نمیدونم واقعا چرا ما نمیتونیم حرف همدیگرو تحمل کنیم؟
من که زیر کامنت شما چیزی ننوشتم یا خدایی نکرده توهینی نکردم که یه متن به این درازی رو نوشتی.
ببین دوست عزیز(من به هر مخاطب حرفه ای، دوست خطاب میکنم مهم هم نیست که نظرم باهاش موافق باشه یا مخالف) چون حالا شما به هر حال زحمت کشیدی و این کامنت رو گذاشتی من هم یه سری حرفا بزنم.
1-طبق کامنت اول شما راجع به نقد فیلم، گفتی که من از البوم بردلی کوپر خوشم اومده. لهجه خوبی داره و موسیقی کانتری و فلان خوب بوده بنابراین فیلم خوبی هست! که نظر شما هم هست و محترمه.
ولی خب من بشخصه نمیتونم موافق این حرف باشم اگر اینطور باشه من به شما چند تا کنسرت از سالهای پیش توصیه میکنم تماشا کنید و اتفاقا اون کنسرت ها هم لهجه خوبی دارن، هم موسیقی جدی تری دارن و همچنین این ادا و اصول عاشقانه خنده دار رو هم ندارن.
مگر اینکه مفهوم سینما از نظر شما یه چیز دیگه باشه که دیگه اینجا تفاوت سلیقه بین من و شماست.
دوست داشتن یک مسئله شخصیه. بلایی که IMDB سر بسیاری از فیلم باز ها اورده دقیقا همین نگاه شماست.
بگذریم.
2- چند تا مثال جالب از درواقع شخصیت پردازی های معروف زدی مثلا True Detective یا Luther. ببین دوست من، اگر قرار بود صدا و لهجه و این داستانا مطرح باشه که یه سری بازیگر تو ایران خودمون لهجه بهتری از بسیاری از هالیوودی ها دارن. شما لهجه رو داری بسط میدی به فیلم. خب اگر شما True Detective رو تماشا میکردی، خوب میدونستی که داستان جذاب و پیچیده ای داره و این موضوع فیلم هست که بیشتر مطرحه حالا من بیام بگم من با متیو مکناهی سیگاری شدم یا صداش رو دوست دارم چه ربطی دقیقا به True Detective داره؟(جدا از اینکه من هم یه زمانی دقیقا همین حرفو میزدم و الآن بعد از مدتها فهمیدم که اشتباه میکردم. به همین سادگی:))
3-شما یه تعریف عجیب داری از اسکار ارائه میدی که بخاطر یه سکانس جایزه میگیرن. خب راستش من تاحالا به این شکل بهش فکر نکردم و نمیدونم شما چطور به این نتیجه رسیدی.
اگرچه خصوصا الان دیگه چندان مهم نیست.
من نظری راجع به بازیگری لیدی گاگا ندادم و بزارید در ادامه توضیح بدم.
4-اطلاعات شما راجع به موزیک کانتری به هر حال بیشتر از منه و اگرچه این موضوع، یک امتیاز ویژه برای ارزیابی یک فیلم نیست ولی احترام میزارم بهتون.
5- من فیلم رو نفی نکردم ببین اگر کامنت منو خونده باشی من گفتم نظرم اینه و فلان فلان اتفاقات برای این فیلم افتاده و توقعتون رو بیارید پایین و از فیلم لذت ببرید همین. مخاطب حرفای من یه عده بود که گول این نمره خنده دار IMDB رو خوردن و خصوصا نامزد ها و جوایز های بین المللی که فیلم به دست اورده. شما خودت دو دوتا چهارتا کن ببین بعد از اینکه لیدی گاگا توی گلدن گلوب جایزه بهترین بازیگر رو نگرفت!!! چه اتفاقی افتاد؟ آیا کمپین علیه گلدن گلوب شکل نگرفت؟ یا همین چند سال پیش وقتی که سیاه پوستان به هر حال نقششون توی اسکار کم بود، کمپین و اعتراض راه ننداختن؟
من نظرم اینه که وقتی یک جشنواره(که اتفاقا تقریبا همه جای دنیا همین نگاه هست نمونه‌ش جشنواره خودمون) معیار و انتخاب هاش سیاسی باشه، حالا چه میخواد بزور جایزه بده به سیاه‌پوستان یا کسایی رو نامزد کنه که هوادار دارن که خدایی نکرده کمپین علیه‌شون صحبتی نکنه، دیگه اینطور نیست که ما اون جشنواره رو روی سر بزاریم و بگیم اینها همه شاهکار هستن.
شما فرمودی این حرفا تکرار و کلیشه است و سعی کردی با گفتن (ماشالله نبوغ) مثلا خودتو خالی کنی یا چیزای دیگه. چون به غیر از این نمیتونه باشه.
مسئله اسکار مسئله مهمیه چون نگاه های بسیاری هنوز به این جشنواره دوخته است. از جمله نگاه شما. من باز هم احترام میزارم به هر حال هرکسی میتونه معیار فیلم دیدنشو محدود کنه به اسکار یا گلدن گلوب یا همین IMDB.
ولی...
دوست عزیز
برادر من، خواهر من. باور کن قرار نیست همه مثل هم فکر کنن. قرار نیست من بیام نظرمو به تو تحمیل کنم که این فیلم فاجعه است. همونطور که قرار هم نیست نظر شما و جمع بندی از نظرات مجلات مختلف یا جوایز گلدن گلوب یا اسکار به من تحمیل بشه.
قرار نیست من هم مثل شما برم زیر مثلا فیلم Bohemian Rhapsody و بگم به نام خدایی که فلان کس را آفرید! یا تعریف بیخودی از یه آلبوم موسیقی کنم و بگم که این آلبوم بسیار خوب است. بنابراین فیلم بسیار عالی است. یا بگم من تا دیروز از لیدی گاگا بدم میومد الان دیگه عاشقشم!
خب این نگاه اگر تعصبی نیست پس چیه؟
و در اخر نوشتی که( اگر کامنتی رو نمیفهمی نظر نده!) یه بار از خودت سوال کن شاید یه بار هم تو اشتباه کنی. یه بار هم به خودت فکر کن شاید طرف کامنتو فهمیده و نظرش طوری هست که تو یا نمیفهمی یا به هر حال موافق نیستی.
یه بار هم فکر کن اگر خدایی نکرده! یک نفر نظر مخالفی داشت، نیای این متن دراز رو براش بنویسی که تو اشتباه میکنی.
حقیقت ماجرا این صحبتا نیست. حقیقت اینه که ما به هیچ وجه تحمل حرف مخالف رو نداریم.
الان مثلا شما این متنو نوشتی علیه من.
من هم این متن رو برای شما بنویسم. دقیقا چه کمکی به مسئله میکنه؟ آیا نظر تو تغییر میکنه؟ یا نظر من؟
من بارها میخواستم زیر بیشتر کامنت ها، نظرمو راجع بهشون بگم ولی 95 درصد اوقات من مینویسم بعد پاک میکنم. چون میدونم طرف که قرار نیست نظرش عوض بشه من واسه چی سرمو درد بیارم.
و سر همین کامنت خودم من اولش نوشتم این نظر منه و
آخرش هم نوشتم فیلم رو تماشا کنید و لذت ببرید.
یعنی من نه به موافقین و نه به مخالفین توهینی کردم و نه نظرمو تحمیل کردم. به کسی هم نگفتم من بیشتر میفهمم تو نمیفهمی!!
حالا شما چرا اینقدر عصبانی هستی رو من درک نمیکنم.
کلام آخر اینکه سعی کنیم، سعی کنیم و سعی کنیم نظر مخالف رو تحمل کنیم. (من از خودم مدتهاست شروع کردم) نظر شما هم تا اونجاهایی که من موافق بودم قبول دارم و بقیه رو نه. به همین راحتی.
و اگر هم کامنت من شمارو آزرده خاطر کرده من از شما عذرمیخوام و کاش این سایت قابلیت ویرایش و حذف نظرات رو داشت.
برای شما آرزوی موفقیت دارم.
دوستان متاسفانه این کیبورد گوشیم بعضی موقع خودش خود به خود کلمه موردنظرشو انتخاب میکنه واسه همین کلمه (همایت) که در واقع حمایت هست به این شکل در اومده
عذرخواهی میکنم (:
بدون اسپویل!
(توجه کنید که نظر بنده شخصی هست)
به حد کافی این فیلم فاجعه هست که میشه ساعت ها براش نقد نوشت.
قرار هم نیست هرکسی که یه گیتار برداره و شروع کنه به خوندن، فیلم سازی هم بکنه. از بردلی کوپر که بازیگر خوبی هست بعید بود.
از نظر موسیقایی جاهایی از فیلم که درواقع در حال اجرا هستن دقیقا شبیه کنسرت های جالب و البته خوب پاپ، راک در میاد. با فیلمبرداری منحصر به فرد. و من دوستش داشتم ولی من نمیدونم چرا باید این فیلم میشد. خب یه اجرای دو نفره واقعی به نظر من با ارزش تر از 2 ساعت فیلمی هست که با سردرگمی داره جلو میره.
گول این امتیازش هم نخورید چون متاسفانه اونجاهم این بحث هوادار مطرحه. کل همین امتیاز رو اگه هوادارای لیدی گاگا نبودن همونم نبود. میتونید در اینترنت کمپین هایی که برای این فیلم تشکیل شده برای همایت از لیدی گاگا! در اسکار رو جست و جو کنید و به عمق فاجعه پی ببرید.
یکی از دوستان نوشته من از صدا و لهجه خاص بردلی کوپر خوشم میاد واسه همین فیلم رو دوست داشتم! چه ربطی به فیلم داره اگه اینطوره پس لابد به تمام فیلمای کوین اسپیسی هم باید جایزه اسکار بدن چون اونم صداش خوبه :| موسیقی که به لهجه نیست.
و یه چیزی هم این روزا هست، درواقع اهمیت جشنواره ای مثل اسکار.
یه زمانی اسکار رو به نوعی مرکز عالم معرفی میکردن و هر جایزه ای هم که هر فیلمی میگرفت، یه ارزش جداگونه براش میزاشتن. ولی امروز میتونیم به وضوح شاهد این باشیم که وقتی سیاست با هنر قاطی بشه چه اتفاقاتی می‌اوفته. الان اسکار تبدیل شده به یه جشنواره ابلهانه با انتخاب های ابلهانه‌ی سیاسی و فکر کنم خصوصا ماها که سینما رو به طور جدی دنبال میکنیم جشنواره ای مثل ونیز میتونه بیشتر اهمیت داشته باشه تا اسکار.
در اخر دوستان من نظرمو به کسی تحمیل نمیکنم و اگر به دنبال یک فیلم عاشقانه _ موزیکال ساده هستید حتما تماشا کنید.
مرسی
بدون اسپویل!
"سگ های برلین" یکی دیگه از پروژه های خارج زبان شبکه نتفلیکس هست که به لطف نتفلیکس با این سریال آشنا و فصل اول رو بین دو روز کامل دیدم.
میتونم بگم این سریال در همه زمینه ها حرف هایی برای گفتن داره . فیلم برداری منحصر به فرد ، هیجانی بودن داستان ، خوب پرداختن به اکشن و در نهایت انتخاب بهترین موضوع برای نمایش.
موضوع جرائم سازمان یافته ، اون هم کجا؟ در قلب خاک آلمان ، برلین. این بار آلمانی ها یک تصویر بسیار تاریک و ناامید کننده از برلین به نمایش گذاشتن.
قرن 21ـم ، جایی در این کره ی خاکی همچنان نژاد پرستی های افراطی پابرجاست و به شکل جدیدتری در حال فعالیت هستن.
در این سریال شهر برلین پر است از شرط بندی های غیرقانونی ، فساد در پلیس ، بالا بودن آمار قتل ها ، نژاد پرستی از نوع نئو نازیسم ، جمعیت کثیری از ترک زبان ها و فعالیت غیرقانونی ، نبرد بین مهاجرین و آلمانی های میهن پرست ، فروپاشی خانواده آلمانی و در کل تصویری بسیار تاریک و دردناک از شهری که ما ( حداقل بسیاری از کشور ها) آرزوی زندگی و فعالیت در اون خاک رو داریم.
سریال به عنوان یک سریال تولید شده توسط نتفلیکس ، توانایی رقابت با سریال های رقیب رو داره. منتظر فصل جدید هستم.
مرسی
جنایی ، معمایی و جذاب.
برای قضاوت زوده و باید حداقل نیمی از فصل بگذره و امیدوارم روند سریال به همین طریق ادامه پیدا کنه.
بدون اسپویل!
دروغ چرا. من هم تصورم از انیمه، انیمه هایی بود که کودکی میدیدم و همیشه هم ازشون بدم میومد.
ولی الان بعد از تماشای این سریال میتونم بگم انیمه یک ژانر منحصر به فرده و ویژگی هایی داره که مثلا سینما نداره. یا اگر در سینما باشه بسیار سخت و مشکل هست.
سریال به معنی واقعی خودش تونسته شخصیت پردازی هارو به نحو احسن انجام بده. علاوه بر اون، فضای تاریک و البته سرگرم کننده سریال، داستان هیجانی و البته عمیق بقیه ویژگی های خوب این انیمه هستن.
در داستان درواقع نویسنده در تلاش هست که در کنار ایجاد سرگرمی و داستان هیجانی، یکی از جریان های فکری که احتمالا بشه در تمام دنیا پیدا کرد رو نقد کنه. منطق حذف!!
حذف رقیب یا دشمن یا جنایتکار یا هرچیز دیگه. در اینجا ما با شخصیت اصلی داستان طرف هستیم که این منطق رو داره و برخلاف بقیه اینبار این فرصت بهش داده شده که این نظریه رو به واقعیت تبدیل کنه.
یکی از مهمترین سریال ها که حتما باید دید.
مرسی
و خب از قضا شرکتی مثل نتفلیکس الان نسبت به 4 سال قبل هم در محتوا و هم در جذب مخاطب به شدت موفق تر بوده و تقریبا در تمام کشور ها در حال ساخت محتوای بومی هست و حالا جدا از خوب و بد بودن محتوا برخلاف شبکه های دیگه که متحوای بیشتر آمریکایی میسازن، ما با سریال ها و فیلمای بومی خیلی خوب طرف هستیم. اسپانیایی، آلمانی، هندی، و حتی ترکی.
این یک نوآوری در سطح بین الملل بود که توسط نتفلیکس به انجام رسید.
و قسمت بد ماجرا هم کسانی مثل من هستن که متاسفانه در این مکان زندگی میکنن و حق زندگی مثل تقریبا تمام دنیا رو ندارن. ما نمیتونیم از نتفلیکس استفاده کنیم.
این فیلم همونطور که دوستان گفتن برای اولین بار در دنیا فکر کنم هست که حالت تعاملی داره و سرنوشت فیلم به دست مخاطب افتاده و ما میتونیم از گزینه های پیش رو، داستان رو شکل بدیم.
این زیبا نیست؟ از بعد از انتشار این قسمت هست که من مطمئنم این نوع ژانر گسترده تر میشه و نقش ما مخاطبان بیش از پیش پر رنگ تر میشه.
توجه کنید منظور از (ما) در این جمله تمام کشور ها هست بجز ایران.
و در آخر چون این قسمت قاعدتاً باید مخاطب، نقشی در داستان داشته باشه و ما (این بار منظور ما، خودمان بجز تمام کشور ها) نقشی جز دانلود کننده نداریم، دیدن این قسمت به این روش فایده ای نداره و پیشنهاد میکنم تماشا نکنید چون ما انتخاب کردیم که اینطور زندگی کنیم!
بدون اسپویل!
دوستان در انتهای فیلم من متوجه شدم که این فیلم انگار قسمت دوم از یک سه گانه هست. البته اگر اشتباه نکنم قسمت اول Unbreakable هست با بازی بروس ویلیس و ساموئل جکسون.
و فیلم بعدی هم Glass هست که 2019 اکران میشه.
و اینکه با وجودی که من از ابتدای فیلم خوشم اومد و مقدمه نسبتا خوبی داشت، فیلم به شدت سردرگمه و اصلا نمیتونه بین روایت ها نسبتی ایجاد کنه. خصوصا نیمه دوم فیلم که اصلا اینقدر غیر منطقی و البته خنده دار شده بود که من دیگه ادامه ندادم و فقط رد شدم تا ببینم اخر فیلم چی میشه.
2 ساعت فیلمی که میتونست یکی از مهمترین فیلم های ژانر وحشت باشه، تبدیل شده به وقت تلف کردن و بازی با ایده های فیلم که نه درست بهشون پرداخته شده و نه نکته خاصی داره.
مرسی
عمیقا با این متن موافقم و تشکر میکنم از متن مفیدتون. ولی اینکه به نظریه افلاطون این قضیه نسبت داده میشه رو من یکم باهاش مخالفم. نظریه افلاطون حتی در اون زمان خودش هم مورد قبول واقع نشد و ارسطو که شاگرد و حتی مدرس آکادمی افلاطون بود، به شدت با این نظریه مخالفت کرد و حتی اونو احمقانه خوند. بدیهی هست که فیلم پرتقال کوکی حتی فراتر از این نظریه پرداخته و کل سیستم هارو نشونه گرفته. این فیلم هم به نظرم تا حدودی موفق شده این تصویر رو با موفقیت به پرده سینما ببره. واسه همین من معتقدم کوبریک یا حتی کارگردان همین فیلم خودشون رو درگیر نظریه افلاطون نکردن و به نقد سیستمی جامعه پرداختن.
مرسی