بی شک و بدون هیچ گونه تردیدی فیلم واقعا خوش ساختی بود .. به معنای واقعی !
پس میشه گفت تری جرج تو ساخت فیلمش واقعا موفق بوده .. مخصوصا تو انتخاب بازیگرا چون به عنوان مثال میشه بازی فوق العاده اسکار ایزاک رو مثال زد و یا چارلوت لبون رو گفت ... از دید من اگه هر کس دیگه ای به جز کریستین بیل بود میتونست این نقش رو بازی کنه چون نقش اول رو نداشت و کار چنان سختی نبود البته به شخصه بازیش رو توی 10 دقیقه ی پایانی فیلم تحسین میکنم چون واقعا اون چیزی بود که انتظارش رو داشتم.
یه سری از صحنه های فیلم منو یاد فیلم های مختلف انداخت مثل اون تیکه که بارون میومد و شخصیت اول فیلم روی قطار بود منو یاده یه صحنه هایی از فهرست شیندلر انداخت یا مثلا اون صحنه ی مقاومتشون نسبت به نیرو های ترک که نتونست تیر اندازی کنه منو یاده سه تیغ اره انداختش و قالب فیلم هم منو یاد 12 سال بردگی می انداخت ولی اینا دلیل نمیشن که از کیفیت کار کم شده باشه.
یه سری نکته بود که به نظر من مهم بودن توی فیلم :
اولیش اینکه از دید من اگه زبان مردم ترکی بود خیلی طبیعی تر جلوه میکرد فیلم چون واقعا توی گذشته هم انقدر زبان انگلیسی توی ترکیه رواج نداشت که مردم به صورت عادی اینطور حرف بزنند !
دوم اینکه یه صحنه هایی از فیلم مثل اون صحنه ای که سفیر آمریکا رفته بود توی سفارت ترکیه باز هم مثل یه سری از فیلم های هالیوودی آمریکا داشت خودش رو نشون میداد ( منظور تیکه هایی از صحبت های سفیر آمریکاست )
و در آخر به صورت بسیار عالی کثیفی ذات آدمیزاد رو میشه توی این فیلم مشاهده کرد ... آدمی که با یه سری خرافات و افکار مریض میتونه از یک حیوان نیز پست تر و حقیر تر بشه و همچنین به صورت مقابل میتونه به یه موجود آرامش دهنده و اطمینان دهنده تبدیل بشه ( مثل صحنه ی استقبال سربازان فرانسوی از مردم )
به دوستانی که از کنار این فیلم امکان داره به هردلیلی بی تفاوت رد بشن و تماشا نکنند حتما بهشون پیشنهاد میکنم که یک بار هم که شده این فیلم رو ببینند !
این فیلم فیلم نامه ی ضعیفی به نظر من داشت و اونجور که انتظار می رفت به هیچ وجه نبود چون با وجود ستارگانی مثل آل پاچینو و دنیرو انتظار بالاتری از این فیلم بود و میشد از اول فیلم تا حدودی انتهاش رو پیش بینی کرد ...
مخصوصا اگر فیلم The Recruit رو از آل پاچینو دیده باشید
آدم هر چه قدر از قدرت این فیلم بگه کم گفته .. واقعا زیبا و بدون نقص هست ..
از اون دسته فیلم هایی هست که به هیچ وجه آدم دلش نمیخواد تموم بشه و دوست داره ادامه پیدا کنه ...
انتخاب بازیگر فوق العاده بوده و از ناتالی پورتمنی که تو این فیلم سنی نداشته تا رنو واقعا بی نظیر بازی کردن .. به عنوان مثال واقعا آدم از بازی رنو تو نقش یه فردی که هیچ گونه احساساتی نداره و فاقد هرگونه سوادی هست واقعا کیف میکنه ... بی شک جز ماندگار ترین فیلم های سینمایی هست و خواهد بود
یه نکته مثبت دیگه فیلم این بود که تا لحظه آخر هیچ گونه پیش بینی نمیشد در مورد پایان فیلم کرد .. به دوستانی که یک درصد تو دیدن این فیلم شک دارند توصیه میکنم جز اولین اولیت هاتون این گزینه رو قرار بدین
توی زمان خودش فیلم خوبی بود و به نظرم واقعا اگه یه روزی در دنیا این اتفاق رخ بده واقعا یه همچین فاجعه ای رو خواهیم داشت ... هرچند مثل همیشه بازم آخر این فیلم ها آمریکاست که پیروز میشه :|
جز معدود فیلم های جنگ جهانی بود که توش الکی قدرت آلمان رو زیر سوال نبردند و جنبه هالیوودی اصلا نداشت .. واقعا عالی و دوست داشتنی بود و بازیگرانش به طرز ماهرانه ای تونسته بودند نقش خودشون رو ایفا کنند ..
به شخصه به افرادی که مثل بنده علاقه شخصی و اطلاعات آگاهانه از رایش دارن شدیدا توصیه میکنم که به جای دیدن فیلم های پوچ جنگ جهانی که توی هالیوود ساخته میشه این فیلم رو ببینند و لذت ببرند ..
پس میشه گفت تری جرج تو ساخت فیلمش واقعا موفق بوده .. مخصوصا تو انتخاب بازیگرا چون به عنوان مثال میشه بازی فوق العاده اسکار ایزاک رو مثال زد و یا چارلوت لبون رو گفت ... از دید من اگه هر کس دیگه ای به جز کریستین بیل بود میتونست این نقش رو بازی کنه چون نقش اول رو نداشت و کار چنان سختی نبود البته به شخصه بازیش رو توی 10 دقیقه ی پایانی فیلم تحسین میکنم چون واقعا اون چیزی بود که انتظارش رو داشتم.
یه سری از صحنه های فیلم منو یاد فیلم های مختلف انداخت مثل اون تیکه که بارون میومد و شخصیت اول فیلم روی قطار بود منو یاده یه صحنه هایی از فهرست شیندلر انداخت یا مثلا اون صحنه ی مقاومتشون نسبت به نیرو های ترک که نتونست تیر اندازی کنه منو یاده سه تیغ اره انداختش و قالب فیلم هم منو یاد 12 سال بردگی می انداخت ولی اینا دلیل نمیشن که از کیفیت کار کم شده باشه.
یه سری نکته بود که به نظر من مهم بودن توی فیلم :
اولیش اینکه از دید من اگه زبان مردم ترکی بود خیلی طبیعی تر جلوه میکرد فیلم چون واقعا توی گذشته هم انقدر زبان انگلیسی توی ترکیه رواج نداشت که مردم به صورت عادی اینطور حرف بزنند !
دوم اینکه یه صحنه هایی از فیلم مثل اون صحنه ای که سفیر آمریکا رفته بود توی سفارت ترکیه باز هم مثل یه سری از فیلم های هالیوودی آمریکا داشت خودش رو نشون میداد ( منظور تیکه هایی از صحبت های سفیر آمریکاست )
و در آخر به صورت بسیار عالی کثیفی ذات آدمیزاد رو میشه توی این فیلم مشاهده کرد ... آدمی که با یه سری خرافات و افکار مریض میتونه از یک حیوان نیز پست تر و حقیر تر بشه و همچنین به صورت مقابل میتونه به یه موجود آرامش دهنده و اطمینان دهنده تبدیل بشه ( مثل صحنه ی استقبال سربازان فرانسوی از مردم )
به دوستانی که از کنار این فیلم امکان داره به هردلیلی بی تفاوت رد بشن و تماشا نکنند حتما بهشون پیشنهاد میکنم که یک بار هم که شده این فیلم رو ببینند !
مخصوصا اگر فیلم The Recruit رو از آل پاچینو دیده باشید
از اون دسته فیلم هایی هست که به هیچ وجه آدم دلش نمیخواد تموم بشه و دوست داره ادامه پیدا کنه ...
انتخاب بازیگر فوق العاده بوده و از ناتالی پورتمنی که تو این فیلم سنی نداشته تا رنو واقعا بی نظیر بازی کردن .. به عنوان مثال واقعا آدم از بازی رنو تو نقش یه فردی که هیچ گونه احساساتی نداره و فاقد هرگونه سوادی هست واقعا کیف میکنه ... بی شک جز ماندگار ترین فیلم های سینمایی هست و خواهد بود
یه نکته مثبت دیگه فیلم این بود که تا لحظه آخر هیچ گونه پیش بینی نمیشد در مورد پایان فیلم کرد .. به دوستانی که یک درصد تو دیدن این فیلم شک دارند توصیه میکنم جز اولین اولیت هاتون این گزینه رو قرار بدین
به شخصه به افرادی که مثل بنده علاقه شخصی و اطلاعات آگاهانه از رایش دارن شدیدا توصیه میکنم که به جای دیدن فیلم های پوچ جنگ جهانی که توی هالیوود ساخته میشه این فیلم رو ببینند و لذت ببرند ..
واقع فیلم ضعیفی بود ! حــــیــف !