فیلم فوق العاده عالیه
یه نیمچه بازگشت آلن به دوران اوجش
البته به طور واضح از آواز کریسمس چارلز دیکنز و چه زندگی شگفت انگیزی فرانک کپرا الهام گرفته.
اکیدا پیشنهاد می شه .
البته یکی از رکیک ترین فیلم های آلن هم هستا ... ;)
فیلم خوبیه
چند تا باگ داستانی داره اما در کل خیلی به چشم نمیان
یکی از نکات فیلم سازی آلن اینه که می تونه با هر ژانری ، باز هم درام بسازه! چه کمدی بسازه ، چه معمایی ، چه ترسناک ، باز هم درون مایه درام به وفور توش پیدا می شه.
یکی از چیزایی که آلن توی این فیلم به خوبی از پسش براومده روایت داستان تعداد زیادی شخصیته به صورتی که مخاطب اصلا گیج نمی شه و به هر شخصیت درست به اندازه پرداخته می شه.
موضوع فیلم هم جالبه. اگر فیلم صحنه های داخلی رو هم دیده باشید با دیدن این فیلم بسیار زیاد یه یاد اون فیلم می افتید.
بازی ها هم توی این فیلم عالیه. از میا فارو تا وودی آلن و مایکل کین همه در حد عالی بازی می کنند.
به عنوان یه طرفدار عادی سینما به این فیلم 8 از 10 میدم
ولی به عنوان یه ایرانی 10 از 10 هم برای این فیلم کمه!
یه صفت بد رو نقد کرده که توی نود درصد ما ایرانیا پیدا میشه.
منو یاد این آهنگ فوق العاده چاوشی و شعر حسین صفا می اندازه:
از اساس استادیم
در جناس استادیم
فاضلیم در دانش
فاضلیم در خوانش
ارج مینهیم اما
شعر فاضلابی را
پیشنهاد اکید می شه برا دیدن.از اون فیلم ها هست که قابلیت اینو داره که زندگی آدم ها رو هم تغییر بده.
کم تر کارگردانی وجود داره که بتونه عمیق ترین مسائل فلسفی رو با کمدی بیان کنه به طوری که نه کمدی فیلم لطمه ببینه نه مسائل فلسفی درست مطرح نشه.
اما وودی آلن توی این فیلم به خوبی از پس این کار بر می آد به طوری که شما در طول فیلم در حال خندیدن هستید و بعد از فیلم شروع می کنید به فکر کردن درباره مسائلی که در فیلم مطرح شده.
صد در صد پیشنهاد اکید دارم که ببینید و البته به دیدگاه وودی آلن درباره مرگ و ... فکر کنید.
وودی آلن توی فیلم های موز ها ، خوابگرد ها ، عشق و مرگ برای اولین بار شروع می کنه به ارائه نظرات و سوال های خودش.
توی عشق و مرگ از مسائل فلسفی می گه
توی خوابگرد از مسائل اجتماعی می گه (متاسفانه توی سایت موجود نیست)
و در نهایت توی موز ها انتقاد های سیاسی خودش رو مطرح می کنه. پیشنهاد می کنم هر 3 این فیلم ها رو ببینید چون واقعا مسائل جالبی برای بیان داره.
این فیلم البته به صورت آشکار به تمسخر انقلاب کوبا و چگوارا و فیدل کاسترو می پردازه. پس اگه از متعصبین اون ها هستید از دیدن این فیلم جدا خود داری کنید!
یه نیمچه بازگشت آلن به دوران اوجش
البته به طور واضح از آواز کریسمس چارلز دیکنز و چه زندگی شگفت انگیزی فرانک کپرا الهام گرفته.
اکیدا پیشنهاد می شه .
البته یکی از رکیک ترین فیلم های آلن هم هستا ... ;)
چند تا باگ داستانی داره اما در کل خیلی به چشم نمیان
یکی از نکات فیلم سازی آلن اینه که می تونه با هر ژانری ، باز هم درام بسازه! چه کمدی بسازه ، چه معمایی ، چه ترسناک ، باز هم درون مایه درام به وفور توش پیدا می شه.
موضوع فیلم هم جالبه. اگر فیلم صحنه های داخلی رو هم دیده باشید با دیدن این فیلم بسیار زیاد یه یاد اون فیلم می افتید.
بازی ها هم توی این فیلم عالیه. از میا فارو تا وودی آلن و مایکل کین همه در حد عالی بازی می کنند.
ولی به عنوان یه ایرانی 10 از 10 هم برای این فیلم کمه!
یه صفت بد رو نقد کرده که توی نود درصد ما ایرانیا پیدا میشه.
منو یاد این آهنگ فوق العاده چاوشی و شعر حسین صفا می اندازه:
از اساس استادیم
در جناس استادیم
فاضلیم در دانش
فاضلیم در خوانش
ارج مینهیم اما
شعر فاضلابی را
پیشنهاد اکید می شه برا دیدن.از اون فیلم ها هست که قابلیت اینو داره که زندگی آدم ها رو هم تغییر بده.
اما وودی آلن توی این فیلم به خوبی از پس این کار بر می آد به طوری که شما در طول فیلم در حال خندیدن هستید و بعد از فیلم شروع می کنید به فکر کردن درباره مسائلی که در فیلم مطرح شده.
صد در صد پیشنهاد اکید دارم که ببینید و البته به دیدگاه وودی آلن درباره مرگ و ... فکر کنید.
توی عشق و مرگ از مسائل فلسفی می گه
توی خوابگرد از مسائل اجتماعی می گه (متاسفانه توی سایت موجود نیست)
و در نهایت توی موز ها انتقاد های سیاسی خودش رو مطرح می کنه. پیشنهاد می کنم هر 3 این فیلم ها رو ببینید چون واقعا مسائل جالبی برای بیان داره.
این فیلم البته به صورت آشکار به تمسخر انقلاب کوبا و چگوارا و فیدل کاسترو می پردازه. پس اگه از متعصبین اون ها هستید از دیدن این فیلم جدا خود داری کنید!
بعد این فیلم تو سایت هست اما سریال اصلی که این شخصیت ازش گرفته شده (the office uk ) تو سایت نیست :|
خیلی خوب گفتی
شلدون نیست ، راجه :)))))))))))))))))))))))))))))))))))))
((هتل اورلوک ، جشن چهارم جولای ، 1921 ))
این دیگه برداشت مخاطبه می تونه تناسخ باشه می تونه ...