از روی یک فیلم کوتاه در سال 2006 ساخته شده در حد همون فیلم کوتاه 12 دقیقه ای مایه داره نه قصه خاصی داره نه چیزی به اسم شخصیت پردازی ولی صحنه های اکشن خوبی داره مخصوصا سکانس گاراژش عالی و استاندارد ساخته شده
نمیدونم خود دانید

یک کمدی شرقی خوب کسانی که با فضای کمدی کره ای آشنا هستن و دوست دارن ببینن خوششون میاد وگرنه احتمالا براتون ملال آور خواهد بود پس با این توضیحات دیدنش پیشنهاد میشه

ملال آور و خسته کننده حتی بازی باز هم خوب Natalie Portman هم نتونسته فیلم رو کمی قابل دیدن و تحمل کنه Pablo Larraín بدترین نوع روایت و قصه پردازی رو انتخاب کرده برای تعریف کردن بخشی از مهم ترین برهه زندگی Jacqueline Kennedy برای همین همون چند خط این برهه زندگی Jacqueline Kennedy رو بخونید بهتر از دیدن این فیلم هستش در وقتتون هم خیلی صرفه جویی میشه

راستش رو بگم یکی از بدترین فیلم های زندگیم هست و شدیدا فیلم بدیه دلیل گل کردنش هم این نیست که فیلم خوبیه بلکه دلیلش اینه که در رابطه با یکی از مهم ترین رسوایی های سیاسی نه تنها آمریکا بلکه جهان ساخته شده برای همین انقدر گل کرده و فیلم مهمی قلمداد میشه در اصل نون رسوایی واترگیت رو داره میخوره نه کارگردانی یا فیلمنامه خفنش رو جون دادم تا تموم شد
خواهشا نیاید در رسای فیلم به من حمله کنید فیلمی که برای فهمش باید صدها صفحه مطلب بخونی و همش تحقیق کن تا بفهمیش به درد لای جرز دیوار هم نمیخوره اینکه یک فیلم بیننده رو تشویق به تحقیق و کاوش کنه یک بحثه اینکه یک فیلم از پایه کلا گنگ و نا مفحوم ساخته بشه و از سر تنبلی همه بار فحمش رو بندازه روی تحقیق و تفحص مخاطب یک بحث دیگه این فیلم تنبلانه ساخته شده و Alan J. Pakula با خودش گفته نیازی به صراحت نیست فیلم رو گنگ میسازیم مخاطب بخت برگشته هم چشمش کور دندش هم نرم بره تحقیق کنه ولی شرمنده جناب Alan J. Pakula فیلمت لکنت داره و نمیتونه مثل آدم حرفش رو بزنه برای همین یک زباله OVERRATED هستش از کارنامه نه چندان درخشان Alan J. Pakula هم مشخصه که نباید این فیلم رو جدی گرفت چون اگر کارگردان مهمی بود یک اثر در خور در کارنامه اش یافت میشد نه اینکه نون رسوایی واترگیت رو نوشخوار کنه

مطالعات پیش زمینه ای لازمه برای دیدنش وگرنه در گنگی فیلم رو به پایان میرسونید البته بعداز اتمام فیلم حتما باید فیلم All the President’s Men ببینید چون پایان این فیلم شروع اون فیلم هستش و ارجاع Steven Spielberg به فیلم All the President’s Men برام جذاب و ستودنی و البته خیلی قابل پیشبینی و مورد انتظار بود
به هر حال برای کسانی که تاریخ آمریکا براشون مهمه توصیه میشه دیدنش

وضعیت عجیبی شده نمیدونم چرا انقدر دوستان به این جور فیلمها میپرن واقعا فیلم بدی نبود برای یک بار دیدن ارزش داشت و این همه بد و بیراه اصلا حقش نبود
تنها ایراد فیلم که ضربه اصلی رو هم از همینجا خورده درجه سنی پایین فیلم و R نبودنش هست اگر درجه سنی فیلم R بود بهتون قول میدم فیلم خوبی از آب در میومد

ببینید دوستان عزیز این قسمت ارزش یکبار دیدن رو داره به شرط اینکه قسمت قبل رو ندید بگیرید و بخواید به عنوان یک IP جدید بهش نگاه کنید چون شخصیت پردازی پیرمرد 180 درجه تغییر کرده و سازندگان خواستن از یک زاویه دیگه به پیرمرد قصه نگاه کنن نمیگم خوبه یا بده ولی حداقل میتونم بگم اینجا جاش نبود و نباید به ترکیب برنده دست میزدن کلیشه زدایی مهمه ولی اونی موفقه که بدونه کی باید کلیشه زدایی بکنه کاری که سازندگان کردن درست بود ولی اینجا جاش نبود چون کل پایه اصلی این IP روی اجرای درست کلیشه ها بنا شده بود که دوستان از بیخ نابودش کردن
ببینید ولی فکر کنید انگار ریبوت شده اینجوری راحت تر باهاش کنار میاید

ببینید خیلی وقته که فیلم های ترسناک پایان یافتن و فیلم های ترسناک جدید زمانی خوبن که کلیشه ها رو درست و سرجا اجرا کنن این فیلم جزو فیلم هایی است که میدونه کی و کجا باید کلیشه ها رو به مخاطب نشون بده و به پدران این سبک وفادار باشه
شدیدا پیشنهاد میشه

کلیشه ای بدون خلاقیت و بی منطق
اصلا توصیه نمیشه

من برام معمولی بود فقط از لحظاتی لذت بردم که Michael Keaton حضور پیدا میکرد و به نظرم فقط Michael Keaton فیلم رو با حضورش نجات داده و قابل دیدن کرده
در هر حال برای یک بار دیدن توصیه میشه