فضای واقعی ژاپن پس از کشمکش های دوران میجی و اتحاد اکثریت گروه ها
نقاط ضعف
بی نظیر!
سه گانه شمشیرزن دوره گرد بهترین سه گانه ژاپنی تاریخ و همچنین بهترین سه گانه رزمی تاریخه که با محوریت سامورایی ها و سبک مبارزه های مختلفشون پیش میره؛ مثلا کنشین شخصیت اصلی از سبک کشنده و مهلک هیتن میتسوروگی استفاده میکنه که به علت سرعت خیره کننده این سبک میشه بیشترین ضربه رو در یک دقیقه به حریفان وارد کرد.
این قسمت در بحث داستان حتی از قسمت قبل هم بهتره و مبارزه های جذابی هم داره.
به شدت پیشنهاد میکنم ببینید این فیلم رو چون در همه فاکتورهای فیلمسازی تکامل خودش رو به رخ میکشه!
هیتن میتسوروگی سبکی از مبارزه سامورایی ست که افراد این مکتب همواره در تاریخ بسیار کم بودن و مشهورترین آنها جوان ترین قاتل دوران پیش از جنگ داخلی (دوران میجی) مشهور به هیمورا باتوسای که از 16 سالگی شروع به مبارزه با سامورایی های خطرناک حزب های مخالف کرد و همواره در نبرد هاش موفق بود...
اینکه ماجرا پس از دوره میجیه واقعا جذاب و جالبه چون شخصیت کائورو به کلی باعث دگرگونی کنشین میشه و این دوست داشتنیه!
کارگردان بسیار باهوش کار کرده و در دو قسمت بعد هم این انسجام داستان و یک دستیش بسیار مشخصه!
یکی از خوش ساخت ترین سه گانه های تاریخ!
بازی عالی با تحقیق فراوان درمورد بیماران اوتیسم و عقب ماندگی ذهنی
مثبت نگری متعادل و جالب
نشان دادن مسیر تغییر یک شخصیت نیمه بد به شخصیت خوب
عدم پافشاری بر دیدن قضایا از یک زاویه (زاویه شخصیت اصلی)
داستانی به شدت قوی
نقاط ضعف
دوگانگی های بی مزه برخی شخصیت های سایه خصوصا مسئولین بیمارستان
تلمیح به داستان های با یک روی عاشقانه نا متعادل همچون لیلی و مجنون (لیلی)، گوژپشت ناتردام (گوژپشت) و ... نبوغ در عین شیرین عقلی چیزیه که انیشتین به تمام تاریخ بزرگترین نمونه اش را هدیه کرد... خودش رو!
نقش یک استاد واقعی رو در این سریال میبینید استادی که مسیر نابودی یک کودک رو به مسیر موفقیتش تبدیل میکنه.
اوتیسم بیماری ای هست که روی روان شخص تأثیر کاملا مستقیم میذاره به طوری که برخی کارهای فرد نامتعادل و کودکانه به نظر میرسه مثل عدم احساس امنیت نوع راه رفتن با پاهای چسبیده به هم و نوع گرفتن اجسام... اونها حتی دستهاشون رو هرگز کاملا باز نمیکنن چون احساس میکنن تعادل فیزیکیشون داره به هم میخوره...
این چیزا هیچ کدوم در دیالوگ های فیلم آورده نشده با اینحال به خوبی در بازی نقش اصلی پیداست و بسیار داستان جذابی رو توی مسیر زندگیش طی میکنه...
اولین سال حضور پسری که اگر زیر پر و بال یک استاد مهربون و خوش قلب نبود هرگز کشف نمیشد ولی الآن تبدیل به بزرگترین پدیده بیمارستان شده...
با این که شخصیت اصلی کاملا مشخصه اما این سریال به هیچ وجه از دیگر شخصیت های پیرامون دکتر خوب جدا نمیشه و درمورد مابقی افراد بیمارستان و بیماران بسیار طرح خوبی رو طی میکنه که میشه گفت در سریال های کمی به این خوبی این مسئله رعایت میشه...
اینقدر این دکتر خوب آدم خوبیه که آدمایی رو هم با خودش هم مسیر میکنه و اونا هم چیزای خوبی ازش یاد میگیرن...
نقش آفرینی عالی بازیگران از شخصیت های مهم تا سیاه لشکرها
نوع پردازش و انتقال اهمیت شخصیت به شخصیت های جدید تر
صحنه های دلهره آور و جذاب و هیجان انگیز
تأثیرگذاری برخی دیالوگ ها و ارتباطات بین افراد سریال
نقاط ضعف
دور شدن از «واکینگ ها»
عدم ثبات روی بخش های مهم داستان و آب و تاب اضافی و کم شدن لحظه های باکیفیت سریال
یک نکته بسیار بسیار جالب این سریال اینه که هر شخصیت نماد یک فطرت به خصوصه مثلا شخصیت آتلستن سمبول افراد متعهد و صبوره برخی شخصیت ها نماد پارادوکسیکال (کلمه باحالیه خوشم میاد! :) ) یا دوگانگی هستن که ترجیح میدم معرفیشون نکنم تا اسپویل نشه و توی داستان خودتون متوجهشون بشید...
سریال عالی ای هست و هرچقدر جذابیت و هیجانش بیشتر میشه باید بیشتر به این فکر کنیم که وایکینگ هایی دیگه تو کار نیست و فقط مدل موهای به هم بافته و نوع مبارزه جنرال ها فقط شبیه وایکینگ هاست و بسیاری از سنت های وایکینگ ها بعد از چند قسمت اول به کلی فراموش میشن...
بازیگرها بسیار عالی بازی کردن و واقعا تأثیرگذاری صحنه ها رو دوچندان کردن...
دیالوگ های خوب و جالب توی این سریال زیاده و اگر اغراق نکرده باشم باید بگم حتی در حد گیم آف ثرونزه...
داستانش داره از هم گسیخته و بی معنی میشه ولی همین باعث میشه خیلیا دچار این هیجانات بشن و بخوان تا آخرین ثانیه و قسمت این سریال رو با دقت نگاه کنن!
درکل عالیه ولی میتونست عالی تر هم بشه :|