موردی که فرامئش کردم بگم: یکی موسیقی عالی فیلمه که ترکیبی از بهترین های کلاسیک و آلترنتیو های مدنه. میشه گفت فیلم مثل کار های دیگه ی لوکا گادانیونو بیس موسیقیایی داره که یکی از نقاط قوت فیلمه.
خب اول بگم که خوندن کامنت ها واقعا باعث تاسفه جای اینکه درباره ی موضوع فیلم بحث بشه هرکس عقیدش رو گفته که با همجنسگرایی موافقه یا مخالف.
این فیلم اسکار بهترین فیلمنامه ی اقتباسی رو گرفت. فیلم رو از روی کتابی که سال 2007 توسط آندره اسیمن نوشته شده ساختن.
فیلم های اینچنینی که طی اون شخصیت داره خودش رو میشناسه (coming of age) طرفدار های زیادی داره. الیو در نوع و زمان خودش نوجوان بسیار بالغیه. علاقه هایی که داره با بقیه ی هم سن و سالاش متفاته که میشه گفت بخشی از اون به خاطر پدر و مادرشه. الیو وقتی با الیور آشنا میشه قسمت هایی از خودش رو کشف میکنه که تاحالا اونا رو ندیده بود. صحنه ی گریه کردن الیو توی شیروونی ترسش رو از این ناشناخته ها نشون میده. از سخنرانی پدر الیو هم نمیشه به همین سادگی گذشت. خانواده ای که با فکر باز اجازه ی رشد رو به بچشون دادن و متوجه میشیم که پدر الیو هم با مشکلاتی که خودش داشته درگیر بوده. پایان فیلم بسیار واقع گرایانه و فوق العاده بود. شکستن الیو توسط واقعیتی که دیر یا زود باید اونو میپذیرفت.
جدای از خط داستانی عالی باید به بازی تاثیر گذار تیموتی شالامه هم اشاره کرد. با وجود سن کمش و اینکه این فیلم رو میشه یکی از اولین کار هاش به حساب آورد، بازی خیلی خوبی رو نشونمون داد که براش نامزدی اسکار رو هم بهه همراه داشت.
امیدوارم زمانی باشه که قبل از هرچیزی با دیدگاهی که باید به فیلم و یا هر کار هنری دیگه نگاه کنیم.
این فیلم اسکار بهترین فیلمنامه ی اقتباسی رو گرفت. فیلم رو از روی کتابی که سال 2007 توسط آندره اسیمن نوشته شده ساختن.
فیلم های اینچنینی که طی اون شخصیت داره خودش رو میشناسه (coming of age) طرفدار های زیادی داره. الیو در نوع و زمان خودش نوجوان بسیار بالغیه. علاقه هایی که داره با بقیه ی هم سن و سالاش متفاته که میشه گفت بخشی از اون به خاطر پدر و مادرشه. الیو وقتی با الیور آشنا میشه قسمت هایی از خودش رو کشف میکنه که تاحالا اونا رو ندیده بود. صحنه ی گریه کردن الیو توی شیروونی ترسش رو از این ناشناخته ها نشون میده. از سخنرانی پدر الیو هم نمیشه به همین سادگی گذشت. خانواده ای که با فکر باز اجازه ی رشد رو به بچشون دادن و متوجه میشیم که پدر الیو هم با مشکلاتی که خودش داشته درگیر بوده. پایان فیلم بسیار واقع گرایانه و فوق العاده بود. شکستن الیو توسط واقعیتی که دیر یا زود باید اونو میپذیرفت.
جدای از خط داستانی عالی باید به بازی تاثیر گذار تیموتی شالامه هم اشاره کرد. با وجود سن کمش و اینکه این فیلم رو میشه یکی از اولین کار هاش به حساب آورد، بازی خیلی خوبی رو نشونمون داد که براش نامزدی اسکار رو هم بهه همراه داشت.
امیدوارم زمانی باشه که قبل از هرچیزی با دیدگاهی که باید به فیلم و یا هر کار هنری دیگه نگاه کنیم.