این سریال یه تجربه جدید در ژانر جناییه و به شدت فضای پرتنش و نفس گیری داره. کل ماجرا تو فضای اتاق بازجویی میگذره ولی این دقیقا نقطه قوت سریاله.بازی های درخشانی از بازیگرا میبینیم. شخصیت ها( چه مجرم چه بازجو) کاملا عمیق و کار شده هستن. تعقیب و گریز و صحنه اکشن نداره ولی هیجان خیلی بالایی رو شاهد هستیم. سریال مثل مطاله ی رمان میمونه، ما هفته ها و ماه هایی که تحقیقات انجام شده که این شخص بیاد تو اتاق بازجویی بشینه رو نمیبینیم ولی اینقدر دیالوگ ها کار شده هستن که ذهن رو مجبور میکنه خودش این روند رو بازسازی کنه.از طرف دیگه تنوع فرهنگی رو توی هر چهارفصل سریال میبینیم که چقدر تفاوت بین انگلستان، فرانسه، آلمان و اسپانیا هست.
داستان گویی قوی و شخصیت پردازی عمیق تو یه لوکیشن ساده چه اثر مهیج و تاثرگذاری خلق کرده.
این سریال یه تجربه جدید در ژانر جناییه و به شدت فضای پرتنش و نفس گیری داره. کل ماجرا تو فضای اتاق بازجویی میگذره ولی این دقیقا نقطه قوت سریاله.بازی های درخشانی از بازیگرا میبینیم. شخصیت ها( چه مجرم چه بازجو) کاملا عمیق و کار شده هستن. تعقیب و گریز و صحنه اکشن نداره ولی هیجان خیلی بالایی رو شاهد هستیم. سریال مثل مطاله ی رمان میمونه، ما هفته ها و ماه هایی که تحقیقات انجام شده که این شخص بیاد تو اتاق بازجویی بشینه رو نمیبینیم ولی اینقدر دیالوگ ها کار شده هستن که ذهن رو مجبور میکنه خودش این روند رو بازسازی کنه.از طرف دیگه تنوع فرهنگی رو توی هر چهارفصل سریال میبینیم که چقدر تفاوت بین انگلستان، فرانسه، آلمان و اسپانیا هست.
داستان گویی قوی و شخصیت پردازی عمیق تو یه لوکیشن ساده چه اثر مهیج و تاثرگذاری خلق کرده.
این سریال یه تجربه جدید در ژانر جناییه و به شدت فضای پرتنش و نفس گیری داره. کل ماجرا تو فضای اتاق بازجویی میگذره ولی این دقیقا نقطه قوت سریاله.بازی های درخشانی از بازیگرا میبینیم. شخصیت ها( چه مجرم چه بازجو) کاملا عمیق و کار شده هستن. تعقیب و گریز و صحنه اکشن نداره ولی هیجان خیلی بالایی رو شاهد هستیم. سریال مثل مطاله ی رمان میمونه، ما هفته ها و ماه هایی که تحقیقات انجام شده که این شخص بیاد تو اتاق بازجویی بشینه رو نمیبینیم ولی اینقدر دیالوگ ها کار شده هستن که ذهن رو مجبور میکنه خودش این روند رو بازسازی کنه.از طرف دیگه تنوع فرهنگی رو توی هر چهارفصل سریال میبینیم که چقدر تفاوت بین انگلستان، فرانسه، آلمان و اسپانیا هست.
داستان گویی قوی و شخصیت پردازی عمیق تو یه لوکیشن ساده چه اثر مهیج و تاثرگذاری خلق کرده.
این سریال یه تجربه جدید در ژانر جناییه و به شدت فضای پرتنش و نفس گیری داره. کل ماجرا تو فضای اتاق بازجویی میگذره ولی این دقیقا نقطه قوت سریاله.بازی های درخشانی از بازیگرا میبینیم. شخصیت ها( چه مجرم چه بازجو) کاملا عمیق و کار شده هستن. تعقیب و گریز و صحنه اکشن نداره ولی هیجان خیلی بالایی رو شاهد هستیم. سریال مثل مطاله ی رمان میمونه، ما هفته ها و ماه هایی که تحقیقات انجام شده که این شخص بیاد تو اتاق بازجویی بشینه رو نمیبینیم ولی اینقدر دیالوگ ها کار شده هستن که ذهن رو مجبور میکنه خودش این روند رو بازسازی کنه.از طرف دیگه تنوع فرهنگی رو توی هر چهارفصل سریال میبینیم که چقدر تفاوت بین انگلستان، فرانسه، آلمان و اسپانیا هست.
داستان گویی قوی و شخصیت پردازی عمیق تو یه لوکیشن ساده چه اثر مهیج و تاثرگذاری خلق کرده.
فیلم خوبیه و حتما جایزه های بسیاری خواهد گرفت. تیموتی شالامه خیلی خوب بازی کرده جوری که فراموش کردم این باب دیلن نیست که داره بازی میکنه. ولی دیگه خیلی تجاریه و معلومه خواستن حسابی از فیلم پول در بیارن.دهه ی 1960 در موسیقی خیلی حرف برای گفتن داره اما جیمزمنگولد نتونسته تمام زوایای فرهنگی این دوره رو نشون بده و فقط رو موسیقی تمرکز کرده مثلا مساله دراگ و مواد کاملا از روح این دوره حذف شده.خود باب هم مشکلات مواد مخدر داشته ولی اصلا بهش پرداخت نمیشه ک احتمالا به خاطر اینه که باب هنوز زندست و نوبل گرفته. از زاویه خودش نگاه کرده و داستانش رو میگه. وضعیت روحی و روابط باب دیلن رو تو فضای داستان حل میکنه. مشکل فیلم اینه که جهت گیری های سیاسی و اجتماعی دیلن و انگیزه های شخصیش رو اصلا نشون نمیده یا در مورد گذشته دیلن هیچی نمیگه(فقط اینکه تو کارناوال بوده) از طرف دیگه شیفت باب دیلن از کانتری به راک رو به صورت انقلابی نشون میده ولی اینجوری نبوده.
داستان و رمان کنت مونت کریستو اونقدر جذاب هست که به تنهایی بتونه مقدار زیادی بار داستانی و سختی داستان در سینما رو به دوش بکشه. ورژن های زیادی از این داستان چه توی سینما و چه در تلویزیون (به صورت سریال یا سری منظورمه) ساخته شده. طبیعتا وقتی یه نسخه جدید ساخته میشه انتظار اینه که یه زاویه دید جدید به ما بده، یا حتی اگر صددرصد به متن وفاداره، بتونه یه وجه جدیدی از بازیگری رو به نمایش بزاره. ولی ما هیچکدوم از اینها رو توی این سریال نمیبینیم. صرفا نگاه خطی به داستانی که هممون بااون آشناییم. بازیگری یکنواخت. بدون شخصیت پردازی. بدون پیچش داستانی. دیدن این سریال جذابیتی نداره چون حرف جدیدی برای گفتن نداره و صرفا آب قاطی داستان شده که اگر با داستان آشنا باشید خسته کننده هم میشه. به نظرم به جای اینکه وقت هدر بدیم واسه دیدنش خیلی بهتره که نسخه های مختلف سینمایی این رمان و داستان رو ببینیم چون خیلی جذاب تر هستن.
این چه مسخره بازی ایه که راه انداختید؟
چرا هیچی دانلود نمیشه. اگر مشکل هست و فیلتر میشه و نمیشه دانلود کرد خب بگید سایت هم یه جوری راه بندازید از همون اول با فیلترشکن بیایم بالا. هر هفته مشکل دانلود داریم. هر روز آدرس عوض میشه. یه آخر هفته میخوایم بشینیم فیلم ببینیم اونم شما میرید رو اعصاب آدم
سریال خوش ساخت و خوبه. خیلی وقتا تو اینجور سریالها (یا فیلم ها) خط داستانی گم میشه یا سرنخ رو نمیشه پیدا کرد. ولی این اصلا به مشکل نخورده. داستانش رو خیلی سرراست میگه و مخاطب رو اذیت نمیکنه. و اینکه بازی های خیلی خوبی رو میبینیم. در دسته ی سریال های انگیزشی هم میشه گذاشتش حالا به خاطر اینکه اسپویل نشه وارد انگیزشی نمیشم ولی باهاش ارتباط برقرار کنیم امیدبخش و انگیزشی هم هست. این جوئل ادگارتون عجب بازیگر خوبیه. جنیفر کانلی هم واقعا خوب بازی کرده. دو قسمت آخر یه جوری میشه ولی پایان دادن به چنین داستانی واقعا کار سختیه. به نظر من ارزش دیدن داره.
داستان گویی قوی و شخصیت پردازی عمیق تو یه لوکیشن ساده چه اثر مهیج و تاثرگذاری خلق کرده.
داستان گویی قوی و شخصیت پردازی عمیق تو یه لوکیشن ساده چه اثر مهیج و تاثرگذاری خلق کرده.
داستان گویی قوی و شخصیت پردازی عمیق تو یه لوکیشن ساده چه اثر مهیج و تاثرگذاری خلق کرده.
داستان گویی قوی و شخصیت پردازی عمیق تو یه لوکیشن ساده چه اثر مهیج و تاثرگذاری خلق کرده.
چرا هیچی دانلود نمیشه. اگر مشکل هست و فیلتر میشه و نمیشه دانلود کرد خب بگید سایت هم یه جوری راه بندازید از همون اول با فیلترشکن بیایم بالا. هر هفته مشکل دانلود داریم. هر روز آدرس عوض میشه. یه آخر هفته میخوایم بشینیم فیلم ببینیم اونم شما میرید رو اعصاب آدم