TED از عجیب ترین کمدی هایی بود که تاحالا دیدم؛ ویژگی خاص کمدی های بزرگسالانه هالیوود اینجاست که فیلم ها هیچوقت خودشون رو جدی نمی گیرند، یعنی اگر یک بلای خانمان سوز به سر کاراکتر اصلی آمده، فیلم این قدر اون رو مسخره می کنه تا اینکه من بیننده هم دیگه به کاراکتر و بدبختیش اهمیت نمی دم. نمونه ی بارزش فیلم Horrible Bosses بود؛ وقتی یکی از شخصیت ها بارها مورد تجاوز جنسی قرار می گیره و ما به عنوان بیننده نه تنها دل نمی سوزونیم، بلکه تا آخر فیلم بهش می خندیم.
TED از این جنس فیلم ها نیست؛ تمرکز فیلم به جای اینکه روی خنداندن باشه، روی شکل دادن رابطه ی خاصیه که بین پسر-دوست دخترش-خرس عروسکی اش وجود داره و نتیجتا، به نظر من به شخصه، فیلم جوری نیست که حتی یک بار هم از ته دل بخندید، اما این مثلث عاطفی این قدر دوست داشتنی هست که شما رو تا آخر جذب خودش کنه. کسایی که فیلم Intern و Love and Other Drugs رو دیده ند با این نوع کمدی آشنا هستند : کمدی شیرین!
معمولا وقتی می بینید یک فیلم کمدی امتیاز 7.5 داره، انتظار یک کمدی خیلی خوب دارید که حداقل اگر نمی خندونه، دوست داشتنی باشه! این فیلم نه خنده داره نه دوست داشتنی. درواقع، صرفا یک فیلم شعاریه که تمام هدفش شعار هاییه مثل "سقط جنین بد است" و " عشق درمان هر دردی ست" و ...
تنها نکته ی مفیدی که فیلم داره، اینه که برای پدر و مادری که یک فرزند نوجوان دارند می تونه آموزنده باشه ، و بهشون یاد بده که چطوری باید با یک نوجوان برخورد کرد. همین.
فقط در دوصورت این فیلم رو ببینید:
یک) اگر هیچ فیلم دیگه ای ندارید
دو) اگر به الن پیج علاقه مندید
مجموعه آن شرلی شامل هشت رمان هست و این فیلم فقط رمان اول رو به تصویر کشیده. به عنوان کسی که کتاب ها رو خوندم میتونم بگم این فیلم از نظر انتخاب بازیگر و بازی ای که بازیگر ها ارائه میدن (به خصوص مگان فالوز در نقش آنی) بی نظیره و در این زمینه میتونه حتی یکی از بهترین فیلم های اقتباسی ساخته شده از روی کتاب باشه. اما اما اما مشکل بزرگ فیلم اصرارش بر اینه که کل وقایع کتاب اول رو روایت کنه، با توجه به طولانی بودن کتاب، فیلم اصلا فرصت نداره روابط بین کاراکتر ها رو تشریح کنه، و حتی سکانسی هست که "آن" موهاش کوتاهه و در سکانس بعدی موهاش تا کمرش بلند شده ! درکل پیشنهاد میدم سری انیمیشنی ژاپنی رو تماشا کنید چون فیلم به جز بازی بازیگر هاش، نکته مثبت دیگه ای نداره
مشکل اکثر فیلم های اکشن-رانندگی در اینجاست که بیش از حد روی اکشن و سکانس های حرکات نمایشی با ماشین تمرکز دارند. نتیجتا در این فیلم ها خبری از داستان پخته و شخصیت پردازی عمیق نیست. اما دقیقا در نقطه ی مقابل اون فیلم ها، فیلم Baby Driver قرار داره. تو این فیلم رانندگی فقط یک پس زمینه ست برای روایت یک داستان پخته و جذاب که به لطف تدوین و موسیقی بی نظیر، در هیچ زمانی در طول فیلم ریتم خودش رو از دست نمیده و شما رو میخکوب میکنه. از فیلم های اکشن-رانندگی که در سال های اخیر اکران شدند و در چنین سطحی از کیفیت بودند به جز این فیلم، سه فیلم Drive و John Wick 1,2 رو می تونم نام ببرم.
چطور یک سال زندگی یک دختر سرطانی، میتونه از تمام زندگی اکثر ماها بهتر باشه؟
اولین نکته ی مثبت فیلم، اینجاست که درگیر کلیشه های عاشقانه ای مثل چیزی که فیلم The Fault In Our Stars نشون داد، نمیشه. فیلم داستان یک رفاقت صمیمانه ست و تا آخر به این وفاداره. ریتم روایت فیلم فوق العاده خوبه، طوری که در طول فیلم حتی یک بار هم احساس نکردم حوصله م سررفته و این در مورد فیلم های درام نوجوانانه تقریبا منحصر به فرده.
این فیلم رو حتما با خانواده ببینید!
نبینید؛ اگه فیلم های فانتزی دوست ندارید!!
که این فیلم براساس بازی های رایانه ای بیست سال پیش ساخته شده. یعنی جلوه های ویژه ی عجیب غریبی رو شاهد خواهید بود، حتی در سکانس هایی وقتی اسکات پیلگریم دشمن خودش رو می کشه ، دشمنش تبدیل به سکه و امتیاز می شه!
فیلم داستان زندگی عشقی یک پسر نوجوان در یک دنیای نیمه ویدیو گیمی-نیمه واقعیه. جایی که برای رسیدن به دختر مورد علاقه ش، باید هفت نفر از دوست پسر های شرور سابق اون دختر خانم رو از بین ببره.
چرا ببینیم ؟؟؟؟ چون فیلم با تمام فیلم های رمانتیکی که تاحالا دیدین فرق داره. تدوین خاص، جلوه های ویژه خاص و داستان منحصر به فرد این فیلم رو خیلی خیلی متفاوت کرده. این فیلم برای هر کسی که به بازی های ویدیویی علاقه داره ، فوق العاده خنده دار و به همون نسبت هیجان انگیز و باحاله.
اما اگر با دنیای ویدیوگیم آشنا نیستید، دوستانه توصیه می کنم دور این فیلم رو یک خط گنده بکشید!
مشکل سری دزدان دریایی کارائیب این جاست که اتکای زیادی به طرفدارانش داره و انگار سازنده ها مطمئنند که فیلم درهرحال فروش خوبی میکنه، پس برای خوب بودن فیلم تلاشی نمی کنند. فیلم به عنوان یک فیلم مستقل، از بد هم بدتره اما به عنوان یک مجموعه از فیلم های کارائیب، انگار چاره ای جز تماشاش نداریم... توصیه ی من اینه که روی بازی بی نظیر جانی دپ تمرکز کنید، تا مزخرف بودن فیلمنامه زیاد به چشمتون نیاد!
به نظر من این بهترین فیلم Tim Burton نیست، ولی قطعا عجیب ترین و پراز خون ریزی ترین فیلمشه! هنر تیم برتون اصولا توی پرداخت عشق های ساده لوحانه و کودکانه در یک جهان جادویی عه (نمونه: خانه ی خانم پرگرین برای کودکان عجیب و ادوارد دست قیچی). ولی این فیلم بیشتر فضای بزرگسالانه و کارآگاهی داره ، هرچند که چندتا سکانس کوتاه طنز هم داره.
اگر با فضای فیلم های تیم برتون آشنایی ندارید، این فیلم به نظرتون مسخره و بچگانه میاد، قبل از دیدن این فیلم توصیه می کنم Miss Peregrin's Home For Peculiar Children و ادوارد دست قیچی و Dark Hollows رو حتما تماشا کنید تا با سبک خاص برتون آشنا بشید و احتمالا عاشقش شید، بعد این فیلم رو ببینید.
«چراغ‌های خاموش» آدم را به یاد خجالت‌آورترین فیلم‌هایی این ژانر نمی‌اندازد، اما یاد بهترین‌ها هم نمی‌افتید. لحن داستانگویی فیلم بی‌هدف است و معلوم نیست با یک فیلم ترسناک هالیوودی طرفیم یا یک فیلم روان‌شناختی مستقل. صحنه‌های ترسناک فیلم به جز چندتا لحظه‌ی هوشمندانه بی‌سر و ته هستند. راز مرکزی قصه هم به‌طرزی بسیار کلیشه‌ای و با پخش کردن یک نوار کاست و مرور چندتا کاغذپاره فاش می‌شود. می‌گویند نباید از بازیگران کودک بد گفت، اما می‌توان به کارگردانانی که بازیگران کودک را به خوبی هدایت نمی‌کنند ایراد گرفت. بازیگر کودک این فیلم امکان ندارد در جلوی دوربین حاضر باشد و اتمسفر فیلم را نشکند. «چراغ‌های خاموش» می‌خواهد از وحشتناک بودن و مرگبار بودن افسردگی بگوید، اما مشکلات فیلم باعث می‌شوند تا این مضمون مهم، ضربه‌ی لازم را نداشته باشد. اگر یک فیلم ترسناک خنثی می‌خواهید «چراغ‌های خاموش» انتخاب خوبی است. در غیر این صورت به همان فیلم کوتاه بسنده کنید.
دوستان در یکی از کامنت های بالا زحمت کشیدن مفصل توضیح دادن. به طور خلاصه دوتا معیار کلی توی کیفیت فیلمی که می خواین دانلود کنید تاثیر داره: یک) رزولوشن ، که همون 720p و 1080P هست و مسلما هرچی بالاتر بهتر.
دو) نوع انکود فیلم ، که تاثیر ظریفی توی شفافیت رنگ ها و وضوح کلی تصویر داره. البته دقت کنید این تفاوت جزئی هست و در مانیتور های کوچکتر ممکنه حتی تفاوتش رو متوجه نشین. بازم توضیحات مفصل و تکمیلی رو در کامنت های بالا ارائه کردن.
TED از این جنس فیلم ها نیست؛ تمرکز فیلم به جای اینکه روی خنداندن باشه، روی شکل دادن رابطه ی خاصیه که بین پسر-دوست دخترش-خرس عروسکی اش وجود داره و نتیجتا، به نظر من به شخصه، فیلم جوری نیست که حتی یک بار هم از ته دل بخندید، اما این مثلث عاطفی این قدر دوست داشتنی هست که شما رو تا آخر جذب خودش کنه. کسایی که فیلم Intern و Love and Other Drugs رو دیده ند با این نوع کمدی آشنا هستند : کمدی شیرین!
تنها نکته ی مفیدی که فیلم داره، اینه که برای پدر و مادری که یک فرزند نوجوان دارند می تونه آموزنده باشه ، و بهشون یاد بده که چطوری باید با یک نوجوان برخورد کرد. همین.
فقط در دوصورت این فیلم رو ببینید:
یک) اگر هیچ فیلم دیگه ای ندارید
دو) اگر به الن پیج علاقه مندید
اولین نکته ی مثبت فیلم، اینجاست که درگیر کلیشه های عاشقانه ای مثل چیزی که فیلم The Fault In Our Stars نشون داد، نمیشه. فیلم داستان یک رفاقت صمیمانه ست و تا آخر به این وفاداره. ریتم روایت فیلم فوق العاده خوبه، طوری که در طول فیلم حتی یک بار هم احساس نکردم حوصله م سررفته و این در مورد فیلم های درام نوجوانانه تقریبا منحصر به فرده.
این فیلم رو حتما با خانواده ببینید!
که این فیلم براساس بازی های رایانه ای بیست سال پیش ساخته شده. یعنی جلوه های ویژه ی عجیب غریبی رو شاهد خواهید بود، حتی در سکانس هایی وقتی اسکات پیلگریم دشمن خودش رو می کشه ، دشمنش تبدیل به سکه و امتیاز می شه!
فیلم داستان زندگی عشقی یک پسر نوجوان در یک دنیای نیمه ویدیو گیمی-نیمه واقعیه. جایی که برای رسیدن به دختر مورد علاقه ش، باید هفت نفر از دوست پسر های شرور سابق اون دختر خانم رو از بین ببره.
چرا ببینیم ؟؟؟؟ چون فیلم با تمام فیلم های رمانتیکی که تاحالا دیدین فرق داره. تدوین خاص، جلوه های ویژه خاص و داستان منحصر به فرد این فیلم رو خیلی خیلی متفاوت کرده. این فیلم برای هر کسی که به بازی های ویدیویی علاقه داره ، فوق العاده خنده دار و به همون نسبت هیجان انگیز و باحاله.
اما اگر با دنیای ویدیوگیم آشنا نیستید، دوستانه توصیه می کنم دور این فیلم رو یک خط گنده بکشید!
اگر با فضای فیلم های تیم برتون آشنایی ندارید، این فیلم به نظرتون مسخره و بچگانه میاد، قبل از دیدن این فیلم توصیه می کنم Miss Peregrin's Home For Peculiar Children و ادوارد دست قیچی و Dark Hollows رو حتما تماشا کنید تا با سبک خاص برتون آشنا بشید و احتمالا عاشقش شید، بعد این فیلم رو ببینید.
.. منبع : وبسایت زومجی ..
دو) نوع انکود فیلم ، که تاثیر ظریفی توی شفافیت رنگ ها و وضوح کلی تصویر داره. البته دقت کنید این تفاوت جزئی هست و در مانیتور های کوچکتر ممکنه حتی تفاوتش رو متوجه نشین. بازم توضیحات مفصل و تکمیلی رو در کامنت های بالا ارائه کردن.