آقا اینجا نوشتی دقت کردین هیشکی تو فیلم اسم خاصی نداره . منم نوشتم آره آره دقیقا . بعد سه تا دیسلایک خورده :))))))))) این کجاش دیس لایک داره آخه؟ مگه نظره :)))
Mr-Nutella عزیز من فیلم نامه درخشش ابدی رو نخوندم و فیلمش رو با بازی کیت وینسلت و جیم کری دیدم .و جزو بهترین فیلم هایی هست که توی عمرم دیدم . قبول دارم شخصیت ها پرداخت نشده بودند ولی به نظر من برای این داستان نیازی به پرداخت نداشتند . ولی تکرار پلان اول در آخر فیلم هم یک روشی برای خودش هست . نه فقط توی کتاب و فیلم ، توی سریال هم وجود داره . مثلا لاست . برای من که اینقدر فیلم دیدم که تقریبا آخر همه فیلم ها رو وسط فیلم میگیرم و همه فیلم ها خسته کننده شده ، مسئله جالب این بود که همون اول فیلم برام سوال شد که اون الماس چی بود و تا آخر فیلم نتونستم حدس بزنم و آخر فیلم به قشنگ ترین شکل ممکن حلش کرد. به هر حال سلیقه ای هست دیگه . من اتفاقا از طرفدارای این روشم . .نمیدونستم مرثیه ای برای یک رویا تو سبکی هست که دوست دارم . ممنون که گفتی . حتما میبینمش
اینم برای خودش یه نقدی هست . مشابه این پایان توی کدوم فیلم بوده که منتقد یا شما بهش میگید کلیشه ای ؟ پایان فیلم با آغاز فیلم کاملا منطبق بود . اصلا معلوم بود که کل داستان برای اون پایان نوشته شده . چجوری منتقد (که اگه خود شما هستی ) بهش میگه کلیشه ای ؟ مثل این فیلم رو کم دیدم یا میتونم بگم اصلا ندیدم . البته اگه بچه رزماری رو حساب نکنیم که تفاوت های زیادی هم با هم دارن این دو تا فیلم . با خلاقیتی که توی فیلمنامه بکار رفته نمیتونم بهش یه فیلمنامه بد بگم .
کلا فیلم هالیوودی که میبینی بیخیال خجالت آور و اینا باش. ولو اینکه بازگرش مریل استریپِ سر سنگین باشه، البته اون تیکه آخر تیتراژ که قطعا بدل مریل استریپ بود