موضوع صدا اونقدر توی سینما مهم هست که الان هفت هشت ساله دو تا اسکار جدید (میکس صدا و تدوین صدا) اضافه شده. زمانی که فیلم دوبله میشه نه تنها صدای فیلم به شدت افت میکنه ، بعضا موزیک متن هم جا به جا میشه یا بعضی جاهای فیلم حذف میشه، موزیک متنی که آهنگساز و تدوین گر برای فریم به فریم فیلم برنامه داشتن و هر قسمتشو برای یه گوشه از فیلم دقیقا هماهنگ کردن، وقتی مجموع این چیزا میشه فیلم؛ زمانی که شما دوبله میبینی انگار که فقط داستان رو فهمیدی ، که اونم وقتی تیم ترجمه به دلخواه دیالوگ ها رو عوض می کنن نتیجه میشه اینکه فقط داستان کلی رو فهمیدی ، انگار اصلا فیلم رو ندیدی
وقتی میبینی فیلم فانتزی هست ، یعنی فانتزی --- توی فانتزی بی منطق وجود نداره --- البته فانتزی به سبک تارانتینو --- در ضمن درسته که کیل بیل یه فیلم اکشن فانتزی هست ، ولی کسایی که این فیلمو بسیار دوست دارن یه درامی توی فیلم دیدن که شما ندیدی
حالا اگه یه فیلم اکشن مضخرف بود اینجا ازش کلی تعریف میشد . اگه منتقدا هم بعضی از این فیلم بد گفتن و گفتن که زیادی اغراق داشته یا خیلی از نماد استفاده کرده بخاطر اینه که روی اینجور فیلم های با ارزش سختگیری بیشتره . ساختن اینجور فیلم ها جرات زیادی میخواد . ولی روی هم رفته اولا مگه میشه از بازی خاویر باردم و جنیفر لارنس لذت نبرد ثانیا داستان فیلم که خیلی زیبا بود . در عین حال که داستان خاصی هم نداشت ولی همون اتفاقات خیلی ساده رو به قشنگ ترین شکل ممکن روایت کرده بود . فیلم برداری و تدوین هم عالی بود عالی . به هر حال فیلم تا حدودی فانتزی بود ، ترسناک بود . بعضی جاها هم اصلا شک میکردی که داستان فیلم تخیلی هست یا واقعی. ولی با اینکه بعضی از منتقدا گفته بودن پایان فیلم کلیشه ای بود همه چیز آخر فیلم معلوم میشه و به نظر من پایان خیلی قشنگی هم داشت . من چون خودم عاشق فیلم هایی هستم که با اعصاب بیننده بازی کنه و یه کم هم دلهره ای باشه وقتی دیدم همه اینا با چند تا بازی بی نظیر و فیلمبرداری و کارگردانی خوب توام شده واقعا لذت بردم . توی اینجور ژانر ها فیلم استخون داری بود . ده از ده بود برای من . البته نظر من ده بود . سلیقه ها و دید ها متفاوته. یکی به یه فیلم ده میده یکی یک .
اولش فکر میکنی یه فیلم تینیجری هست
بعد کم کم سنگین و سنگین تر میشه
بعد شروع میکنه با روح و روانت بازی کردن
بعد باعث میشه راجع به بعضی آدم ها و بعضی مسائل با یه دید متفاوت به فکر فرو بری
ولی نکته جالب بعد از قسمت سه ظهور یه سری متخصص و تئوریسین جنگی بود :)))
چرا خندقو ده متر عمیق تر نکندن - جای منجنیقا اشتباه بود ، آریا باید از جناه راست میومد ... :))))
شماها حیفین باور کنین :)))))))
فیلم شبیه نمایشنامه های شکسپیر هست
عمیق، پر از معانی فلسفی، پر از نماد، حماسی
زیبا برای کسانی که به این سبک فیلم ها علاقه دارن، برای بهتر فهمیدن فیلم بهتره یه نقد خوب ازش بخونین
واقعا شاعرانه و حماسی بود، من لذت بردم
بعد کم کم سنگین و سنگین تر میشه
بعد شروع میکنه با روح و روانت بازی کردن
بعد باعث میشه راجع به بعضی آدم ها و بعضی مسائل با یه دید متفاوت به فکر فرو بری
بعد از مدت ها یه فیلم درست حسابی دیدم