british عزیز در مورد اینکه هیچوقت هیچ رسانه ای بی طرف نیست کاملا با شما موافقم و در مورد شخصیت فردی هم نظری نمیدم ، ولی اینکه میگم از کویین و فردی بدم میاد صرفا از لحاظ موزیک هست- من تا حدود زیادی حرفاتون موافقم
در مورد همجنسگرایی هم نظری ندارم و نظری هم نمیدم ، دنیای پیچیده ای هست
نظر من در مورد کل هالیوود بود
من بیشتر فیلم های منتقد پسند و مخصوصا نامزد های کن و اسکار رو میبینم و دوست دارم . اما دیگه کم کم دارم احساس میکنم که نمیخوان بفهمن که دارن به شعور مخاطب توهین میکنن و مخاطب اینو میفهمه ، اینکه احساس کنی یه رگه ی سفارشی بودن توی فیلم ها هست و مخصوصا میخوان یه چیزایی توی فیلم ها باشه و تو که نشستی از فیلمی لذت ببری مجبوری سفارش های اونا رو هم ببینی واقعا حال آدمو بد میکنه
در ضمن به نظر من توهینشون به بسم الله هم واقعا زشت و سفارشی هم بود، شما نگاه بکن ببین اصلا چه دلیلی داشت که اون دیالوگ توی فیلم باشه؟
من قبل اینکه فیلمو ببینم از اسکار رمی مالک خیلی خوشحال شدم ، الانم میگم بهترین بازی رو داشته . ولی همه این موضوعات توی هالیوود داره تکرار میشه و تکرار میشه و نمیشه گفت اتفاقیه
من در مورد خود فیلم نظر نمیدم ولی این سبک فیلم ها رو خیلی دوست دارم
معمولا فیلم تا یه ذره از جذابیت های معمول سینما رو نداشته باشه به غیر از طرفدارای فیلمای هنری کسی حوصله دیدنشو نداره، ولی حس دیدن یه فیلم واقعی ، اینکه یه کارگردان بتونه داستانی رو روایت کنه که کاملا توی واقعیت امکانپذیر باشه و بتونه تو رو دنبال خودش بکشونه و در عین حال زیبا باشه خیلی هنر میخواد
نه فقط با اینکه میدونم بیشتریا چجوری فکر میکنن نظرمو میگم ، الان سالهاس کویینی وجود نداره که بخواد به فلان جاش باشه یا نباشه، این بخش نظرات برای اینه که نظر بدیم ، ولی کاش اول رو ادبت کار کنی بعد بیای پاسخ های گوهر بارتو بنویسی
همیشه از فردی و کوئین متنفر بودم ، یه شاسکول که با زیر پیرهنی میان رو سن میخونه، ولی سعی کردم فیلمو ببینم ،و این جزو معدود فیلمایی بود که تا وسطاش دیدم پاکش کردم، باور دارم تنها دلیلی که این شخصو انتخاب کردن که فیلم زندگینامه شو بسازن این بوده که گِی بوده، نه اینکه خواننده بزرگی بوده
هرچند که حداقل این یه نفر مشکل هورمونی داشت ولی هالیوود و مخصوصا اسکار دیگه رسما تبدیل شده به دفتر تبلیغات همجنسگرایی
هرچند که بازی رمی مالک فوق العاده بود و امسال رقیبی براش وجود نداشت ولی بازیگری ؟ میخوای اسکار بگیری؟ کاری نداره ، نقش یه همجنسگرا رو بازی کن
دقت نکرده بودم که اسم شخصیت اصلی توی هر سه قسمت سه گانه ، لیزبت سالاندر هست، این هم قوی بود ولی نسخه سال 2011 به کارگردانی دیوید فینچر قوی ترینشون بود که اسکار بهترین تدوین رو هم گرفت
در مورد همجنسگرایی هم نظری ندارم و نظری هم نمیدم ، دنیای پیچیده ای هست
نظر من در مورد کل هالیوود بود
من بیشتر فیلم های منتقد پسند و مخصوصا نامزد های کن و اسکار رو میبینم و دوست دارم . اما دیگه کم کم دارم احساس میکنم که نمیخوان بفهمن که دارن به شعور مخاطب توهین میکنن و مخاطب اینو میفهمه ، اینکه احساس کنی یه رگه ی سفارشی بودن توی فیلم ها هست و مخصوصا میخوان یه چیزایی توی فیلم ها باشه و تو که نشستی از فیلمی لذت ببری مجبوری سفارش های اونا رو هم ببینی واقعا حال آدمو بد میکنه
در ضمن به نظر من توهینشون به بسم الله هم واقعا زشت و سفارشی هم بود، شما نگاه بکن ببین اصلا چه دلیلی داشت که اون دیالوگ توی فیلم باشه؟
من قبل اینکه فیلمو ببینم از اسکار رمی مالک خیلی خوشحال شدم ، الانم میگم بهترین بازی رو داشته . ولی همه این موضوعات توی هالیوود داره تکرار میشه و تکرار میشه و نمیشه گفت اتفاقیه
معمولا فیلم تا یه ذره از جذابیت های معمول سینما رو نداشته باشه به غیر از طرفدارای فیلمای هنری کسی حوصله دیدنشو نداره، ولی حس دیدن یه فیلم واقعی ، اینکه یه کارگردان بتونه داستانی رو روایت کنه که کاملا توی واقعیت امکانپذیر باشه و بتونه تو رو دنبال خودش بکشونه و در عین حال زیبا باشه خیلی هنر میخواد
همیشه از فردی و کوئین متنفر بودم ، یه شاسکول که با زیر پیرهنی میان رو سن میخونه، ولی سعی کردم فیلمو ببینم ،و این جزو معدود فیلمایی بود که تا وسطاش دیدم پاکش کردم، باور دارم تنها دلیلی که این شخصو انتخاب کردن که فیلم زندگینامه شو بسازن این بوده که گِی بوده، نه اینکه خواننده بزرگی بوده
هرچند که حداقل این یه نفر مشکل هورمونی داشت ولی هالیوود و مخصوصا اسکار دیگه رسما تبدیل شده به دفتر تبلیغات همجنسگرایی
هرچند که بازی رمی مالک فوق العاده بود و امسال رقیبی براش وجود نداشت ولی بازیگری ؟ میخوای اسکار بگیری؟ کاری نداره ، نقش یه همجنسگرا رو بازی کن