سریال هوشمندانه ای نیست راستش..
یعنی ایده خوبه ها ولی پرداخت به نسبت ضعیفه از دید من. گزینه های دیستوپیایی بهتر هم هست.

داکوتا جانسون به خودی خود توانایی مضاعفی در آسیب زدن به یک فیلم داره و عاری از هرگونه استعدادی هست، بگذریم که فیلم هم عجیب سطح پایینه .

واقعا عالی بود. اگر فلسفه و ایده های هیوم براتون جذاب باشه قطعا دوستش خواهید داشت. اگر هنر رو دوست داشته باشید مثل یک اثر هنریه با اون قاب های فوق العاده و اگر فیلم باز باشید از بازی معرکه اما استون و باقی بازیگران شوکه میشید!
اگر کسی تحلیل خوب و قوی از این فیلم سراغ داره لینکشو بذاره که باقی دوستان هم با آگاهی ببینند و بیشتر لذت ببرند

سلام. داستان خیلی فانتزی بود و از ریالیتی فاصله داشت و گاهی احمقانه به نظر میرسید اما در کل برای پر کردن وقت بدک نی
فیلم بیشتر حالتی داشت که انگار میخواد ادای ی سری فلیم های دیگه رو در بیاره مثلا ی سفر که دو نفر باهم توش آشنا میشن و اول باهم حال نمیکنن و در نهایت رفیق فاب هم میشن اینا ...... تا دلت بخواد از این سناریو فیلم ساخته شده! امتیاز راتن بنظرم برای این فیلم زیادی بالا بود!

برای دوستانی که ندیدن:
سریال فضایی نزدیک به کتاب های جورج اورول داره، تلخ و دردآور ولی برای ما آشنا و یادآور درد مشترک
داستان درباره ی دیستوپیایی هست که در آن آزادی رنگ باخته و حکومت به دست فرقه ی مذهبی افتاده که به اسم مذهب و دین ناعدالتی و ظلم و فساد رو دارند در جامعه رواج می دهند و به دلیل دیکتاتوری محضی که دارند هر نوع اعتراضی رو به بدترین شکل خفه می کنند و در این بین یکی از مورد ظلم ترین گروه های جامعه (زنان قربانی که به عنوان برده تولید مثل برای سردمداران حکومت استفاده می شوند) تلاش می کنه برای رهایی ...

چه ربطی به فمنیست داره! این زائل شدن خود جون آزبورن بود و کاملا هم منطقی بود با اون حجم از خشونتی که دیده بود به اینجا برسه

بعد از دیدن یه سریالی مثل دارک، فکر می کنم باید کلا علمی تخیلی دیدن رو بذارم کنار چون هرچیزی ناامیدم می کنه، ولی اگر فرض بگیریم قبلش هم دیده بودم، حتی در پیاده سازی این ایده سفر در زمان برای من نوآوری ای نداشت و کرکتر ها تعریف نشده بودند برام و اصلا با عقل برام جور در نمیومد که یهو چطور وفادار، عاشق، خائن یا هر صفتی رو به خودشون می گیرن، شاید بخاطر این بود که مینی سریال بود و به شخصیت ها پرداخته نشد آنچنان که باید.
در کلیت با ندیدنش چیزی رو از دست ندادید ولی با دیدنش هم چیزی بهتون اضافه نخواهد شد.

فیلم جای کار داره و نمیشه بگی شاهکاره، خصوصا از کارگردانی به این بزرگی فیلم قوی تری انتظار می رفت ولی برای منی که در خاورمیانه زندگی می کنم دید جالبی از وقایع این چنینی که دو طرف بازی هرکدام دیگری رو ظالم و غاصب خطاب می کنه داشت . در کلیت دیدنش رو پیشنهاد می کنم .

فیلم بسیاااار زیبا و تامل برانگیز.
واقعا با شک و تردید شروع کردم به دیدن اما خیلی لذت بردم، فیلم در حین اینکه یه موضوع روانشناسی رو دنبال می کنه یه تلنگر عجیبی به آدم می زنه که شاید واقعا باید اطرافیانت رو همانطور که دوست دارند زندگی کنند بپذیری، شاید اگر از بند این قوانین و خط و مرز ها در بیایم همه شاد تر و همه آزاد تر و در صلح تر باشیم.
بازی ها عالی بود به خصوص رایان گاسلینگ که قلبمو به درد لرزوند در این فیلم، فیلمنامه با وجود یک داستان معمولی به صورت بی نظیر و عجیبی زیبا و خلاقانه پرداخته شده بود و همه چیز یک فیلم عالی رو رقم زده بود.

عالیه. من که بعد مدت ها یه سریال دبیرستانی دیدم که خوشم اومد . بازیگرا باحال بودن، داستان جالب و بدور از کلیشه و حتی گاهی کلیشه های سریال کره ای ها رو مسخره هم می کرد.