واقعا یه تجربه سینمایی خاص بود از همون اول با فضا و موسیقی آدم میره تو دل دهه ۳۰ جانی دپ تو نقش جان دیلینجر فوق‌العاده ظاهر شد یه جور ترکیب جذاب از کاریزما و بی‌رحمی که کاملا باورپذیر بود کریستین بیل هم نقش مقابلش رو خیلی جدی و پرقدرت بازی کرد و همین تضاد شخصیتا باعث شد فیلم جذاب‌تر بشه
کارگردانی مایکل مان با اون تصویرهای تاریک و واقع‌گرایانه‌اش خیلی به داستان اومده و صحنه‌های تیراندازی و تعقیب و گریز هم فوق‌العاده طبیعی دراومده بود
فیلم شاید یه کم کند پیش بره ولی همین باعث میشه بیشتر وارد جزئیات شخصیتا و اون دوره تاریخی بشی
در کل دشمنان ملت یه فیلم گانگستری متفاوت و پرجزئیاته که با بازی‌های قوی و فضاسازی بی‌نظیرش به شدت ارزش دیدن داره.
راستش فیلم خیلی تخیلی و اغراق‌شده‌ست اون صحنه که ۳۰ نفر یه زن رو محاصره می‌کنن و اون همه‌شون رو شکست می‌ده نشون می‌ده چقدر غیرواقعیه اوما تورمن بازیش قابل توجه و خوب بود اما فیلم واقعاً شاهکار نبود باید طرفدار سبک خاص و دیوانه‌وار تارانتینو باشید تا ازش لذت ببرید و اینم بگم فیلم کاملا زن محوره و مرد ها رو شبیه چندتا احمق و دلقک نشون داده و بیشتر فیلم مخصوصا 1 ساعت آخر فیلم کلا سبک و مکان و زبان فیلم شده بود ژاپنی و چینی.
رفقای خوب یه شاهکار مطلقه فیلمی که هم داستانش جذاب و گیراست هم شخصیت‌ها به شدت واقعی و پیچیده ان
مارتین اسکورسیزی فوق‌العاده کارگردانی کرده و هر صحنه حس و حال خودش رو داره موسیقی متن دقیقاً با ریتم فیلم همراهیه و همه چیز رو زنده‌تر کرده
رابرت دنیرو، ری لیوتا و جو پشی هم بازی‌های فراموش‌نشدنی دارن و هر کدوم شخصیتشون رو طوری نشون میدن که تا مدت‌ها تو ذهن میمونه
فیلم نه تنها دنیای مافیای نیویورک رو با جزئیات واقعی نشون می‌ده، بلکه روابط، خیانت و وفاداری رو هم به بهترین شکل روایت می‌کنه
سکانس‌های معروف مثل راه رفتن در کلوپ و صحنه‌های پرتنش خونه و خیابان، هنوز بعد از سال‌ها هم جذاب و نفس‌گیرن
در کل رفقای خوب یکی از بهترین فیلم‌های گانگستری و سینمای جهان محسوب میشه که هم سرگرم‌کننده است هم عمیق و ارزش چند بار دیدن داره یه کلاسیک شاهکار.
مظنون همیشگی واقعا یه فیلم متفاوت بود داستانش پر از پیچیدگی و شخصیتای خاکستری که تا آخر نمی‌فهمی کی راست میگه و کی دروغ میگه بازی کوین اسپیسی فوق‌العاده بود و اون حس مرموزی که تو کل فیلم جریان داشت خیلی خوب منتقل شد پایانشم از اون چیزاییه که آدم تا مدت‌ها یادش میمونه در کل یه کلاسیک معمایی و جنایی حسابیه که ارزش چند بار دیدن داره.
خیلی باحال بود نباید انتظار داستان و این چیزا داشت بیشتر شبیه این بود که جان ویک رفته تعطیلات و اونجا هم همه رو زده ترکوند اکشنش عالی بود ولی نه در حد قسمت اول و باب ادنکرک هم مثل همیشه باحال بود فقط مثل قسمت اول سورپرایز نداشت ولی در کل خیلی حال داد.
یکی از بهترین فیلم های Tim Burton هست ولی قطعا عجیب ترین و پراز خون ریزی ترین فیلمشه هنر تیم برتون اصولا توی پرداخت عشق های ساده لوحانه و کودکانه در یک جهان جادویی هست مثل فیلم خانهٔ دوشیزه پرگرین برای بچه‌های عجیب و ادوارد دست قیچی ولی این فیلم بیشتر فضای بزرگسالانه و کارآگاهی داره هرچند که چندتا سکانس کوتاه طنز هم داره
اگر با فضای فیلم های تیم برتون آشنایی ندارید این فیلم شاید به نظرتون زیاد خوب نباشه قبل از دیدن این فیلم توصیه می کنم Miss Peregrin's Home For Peculiar Children و ادوارد دست قیچی رو حتما تماشا کنید تا با سبک خاص تیم برتون آشنا بشید و احتمالا عاشقش شید و بعد این فیلم رو ببینید.
واقعا آدمو می‌بره تو یه دنیای دیگه تام هنکس تک و تنها وسط جزیره حس واقعی تنهایی و تلاش برای زنده موندن رو خوب نشون می‌ده صحنه‌هاش ساده ولی پر از حس و حالن و اون توپ والیبال ویلسون هم حسابی به دل می‌شینه کارگردانی و فیلمبرداری هم طوریه که انگار خودت داری اونجا قدم می‌زنی واقعاً یه فیلم متفاوت و به یاد موندنی بود.
راکی ۴ پرانرژی بود و صحنه‌های تمرین و مبارزه‌هاش خیلی هیجان داشت ولی نسبت به قبلی‌ها عمق داستان کمتر بود بیشتر شبیه یه نمایش پر زرق و برق شده بود دشمن اصلی هم خیلی خشک و مصنوعی بود که به داستان آسیب زد با این حال موزیک و حال و هوای دهه هشتادی فیلم هنوز باعث میشه دیدنش کیف بده
یکی از هیجان‌انگیزترین فیلمای امساله حس می‌کنی واقعا پشت فرمون ماشین نشستی صحنه‌های مسابقه با دوربین‌های داخل کابین فوق‌العاده طبیعی دراومده و هیجان رو مستقیم منتقل می‌کنه بازی برد پیت به‌عنوان راننده قدیمی عالی بود و حضورش به داستان وزن داد موسیقی هانس زیمر هم حسابی حال و هوای فیلمو بالا برد درسته داستان یه جاهایی کلیشه‌ای بود ولی با این کیفیت تصویربرداری و ریتم سریعش واقعا میشه گفت یکی از بهترین فیلمای ورزشی و اکشن امساله فقط داستانش یه کم کلیشه‌ای بود ولی با اون تصویر برداری و هیجانش اصلا مهم نیست.
واقعا یه شاهکار اکشن بود تام کروز با همون انرژی همیشگیش دوباره همه رو شگفت‌زده کرد صحنه‌ها پر از هیجان و تعلیق بودن و داستان هم جذاب پیش می‌رفت اما یه صحنه بود که واقعا غیرواقعی بود اونم صحنه‌ای بود که چتر نجات ایتن وسط هوا آتیش می‌گیره و بازم سالم به زمین می‌رسه واقعا چطور همچین چیزی ممکنه؟! این صحنه انقدر غیرقابل باور بود که حتی تام کروز هم برای فیلمبرداریش ۱۶ بار با چتر آتیش‌گرفته پریده پایین و رکورد جهانی هم زد! به نظرم این صحنه بیشتر برای شوکه کردن بیننده بود تا واقع‌گرایی در کل فیلم خیلی خوب بود ولی این صحنه واقعا از حد واقع‌گرایی فراتر رفته بود
کارگردانی مایکل مان با اون تصویرهای تاریک و واقع‌گرایانه‌اش خیلی به داستان اومده و صحنه‌های تیراندازی و تعقیب و گریز هم فوق‌العاده طبیعی دراومده بود
فیلم شاید یه کم کند پیش بره ولی همین باعث میشه بیشتر وارد جزئیات شخصیتا و اون دوره تاریخی بشی
در کل دشمنان ملت یه فیلم گانگستری متفاوت و پرجزئیاته که با بازی‌های قوی و فضاسازی بی‌نظیرش به شدت ارزش دیدن داره.
مارتین اسکورسیزی فوق‌العاده کارگردانی کرده و هر صحنه حس و حال خودش رو داره موسیقی متن دقیقاً با ریتم فیلم همراهیه و همه چیز رو زنده‌تر کرده
رابرت دنیرو، ری لیوتا و جو پشی هم بازی‌های فراموش‌نشدنی دارن و هر کدوم شخصیتشون رو طوری نشون میدن که تا مدت‌ها تو ذهن میمونه
فیلم نه تنها دنیای مافیای نیویورک رو با جزئیات واقعی نشون می‌ده، بلکه روابط، خیانت و وفاداری رو هم به بهترین شکل روایت می‌کنه
سکانس‌های معروف مثل راه رفتن در کلوپ و صحنه‌های پرتنش خونه و خیابان، هنوز بعد از سال‌ها هم جذاب و نفس‌گیرن
در کل رفقای خوب یکی از بهترین فیلم‌های گانگستری و سینمای جهان محسوب میشه که هم سرگرم‌کننده است هم عمیق و ارزش چند بار دیدن داره یه کلاسیک شاهکار.
اگر با فضای فیلم های تیم برتون آشنایی ندارید این فیلم شاید به نظرتون زیاد خوب نباشه قبل از دیدن این فیلم توصیه می کنم Miss Peregrin's Home For Peculiar Children و ادوارد دست قیچی رو حتما تماشا کنید تا با سبک خاص تیم برتون آشنا بشید و احتمالا عاشقش شید و بعد این فیلم رو ببینید.