فهمیدم چرا این جدیدترین فیلم «سوپرمن» اینقدر سر و صدا کرده فیلمی که شبیه هیچ اثری که تا حالا دیده بودم نبود
داستان طوری جلو میره که از همون اول وارد دنیایی از قهرمانی و قلب میشی، ولی نه به شکل کلیشهای فیلمهای قبلی
بازی دیوید کورنسوت بهعنوان سوپرمن خیلی واقعی و جذابه و رابطم با شخصیتها و مخصوصا کیریتو سگ فضایی فوقالعادهست
سبک فیلم پر از رنگ انرژی و احساس امیده اما بدون اینکه زیادی معمولی بشه همیشه یه چیز تازه داره بهت نشون میده
با اینکه بعضیجاها ممکنه پرحرف شده باشه یا داستان پیچیده بیاد، ولی بازم تنال و قهرمانانهست
در کل این فیلم یه شروع جدید برای دنیای DCیه که با قلب و شجاعت ساخته شده و این نسخه سوپرمن شبیه قبلی ها نیست وقتی فیلم رو ببینید میفهمید چی میگم و همینه که بهترش کرده و تکراری نیست.
خیلی باحال بود نباید انتظار داستان و این چیزا داشت بیشتر شبیه این بود که جان ویک رفته تعطیلات و اونجا هم همه رو زده ترکوند اکشنش عالی بود ولی نه در حد قسمت اول و باب ادنکرک هم مثل همیشه باحال بود فقط مثل قسمت اول سورپرایز نداشت ولی در کل خیلی حال داد.
واقعا یه شاهکار اکشن بود تام کروز با همون انرژی همیشگیش دوباره همه رو شگفتزده کرد صحنهها پر از هیجان و تعلیق بودن و داستان هم جذاب پیش میرفت اما یه صحنه بود که واقعا غیرواقعی بود اونم صحنهای بود که چتر نجات ایتن وسط هوا آتیش میگیره و بازم سالم به زمین میرسه واقعا چطور همچین چیزی ممکنه؟! این صحنه انقدر غیرقابل باور بود که حتی تام کروز هم برای فیلمبرداریش ۱۶ بار با چتر آتیشگرفته پریده پایین و رکورد جهانی هم زد! به نظرم این صحنه بیشتر برای شوکه کردن بیننده بود تا واقعگرایی در کل فیلم خیلی خوب بود ولی این صحنه واقعا از حد واقعگرایی فراتر رفته بود
دوباره دیدمش و هنوزم مثل بار اول هیجانانگیزه جک اسپارو با اون استایل باحال و دیوونهبازیاش فیلمو به یه شاهکار واقعی تبدیل کرده که هر چقدرم هم ببینیش تکراری نمیشه.
فوقالعاده بود بروس ویلیس با همون شخصیت سرسخت و باحالش عالی بود داستان ساده ولی پرتنش و اکشنه صحنههای تعقیب و تیراندازی هنوزم نفسگیرن یه اکشن کلاسیک که هیچوقت قدیمی نمیشه تنها نکته منفی فیلم اینه که داستانش شبیه قسمت اولش هست.
واقعا شاهکاره هم داستانش پر از مفهوم و حرفای عمیقه هم فضای تاریک و خفقانآورش آدمو میخکوب میکنه بازی هوگو ویوینگ پشت نقاب و ناتالی پورتمن فوقالعادهست و رابطه این دو شخصیت خیلی تاثیرگذاره دیالوگا و پیامای سیاسی و اجتماعی فیلم هم به شدت موندگاره و باعث میشه بعد تموم شدنش تا مدتها بهش فکر کنی از اون فیلماییه که هم سرگرم میکنه هم یه تلنگر اساسی میزنه.
اجرای راسل کرو دلشکن و فراموشنشدنیه
یکی از تاثیرگذارترین فیلمهایی که تا حالا دیدم
واقعاً شاهکاره فیلمی پر از احساس و درام عمیق که آدمو همزمان میخندونه، هم ناراحتش میکنه داستان زندگی جان نش و مبارزهاش با بیماری ذهنی رو خیلی واقعی و تاثیرگذار نشون میده
راسل کرو فوقالعادهست، بازیای که میکنه باعث میشه همه جزئیات شخصیت و درد و تلاشش رو حس کنی
فضا و موسیقی فیلم هم حس تنهایی و تلاش برای درک واقعیت رو عالی منتقل میکنن
واقعا یکی از بهترین فیلمهایی بود که دیدم و تا مدتها ذهن آدمو درگیر خودش میکنه و چقدر غمگین بود.
یه شاهکار کمدی-جناییه که با داستان چندتا خلافکار و سرقت پیچیده و طنز سیاهش آدمو سرگرم میکنه گای ریچی فوقالعاده سبک خودش رو نشون داده دوربین، تدوین و ریتم سریع فیلم خیلی جذابه و شخصیتها همگی باحال و به یاد موندنی هستن هر لحظه پر از شوخی و خلاقیته و واقعاً دیدنش حال میده و تو این سبک فیلم (Snatch (2000 پیشنهاد میشه که کاملا شبیه هم هستن.
داستان طوری جلو میره که از همون اول وارد دنیایی از قهرمانی و قلب میشی، ولی نه به شکل کلیشهای فیلمهای قبلی
بازی دیوید کورنسوت بهعنوان سوپرمن خیلی واقعی و جذابه و رابطم با شخصیتها و مخصوصا کیریتو سگ فضایی فوقالعادهست
سبک فیلم پر از رنگ انرژی و احساس امیده اما بدون اینکه زیادی معمولی بشه همیشه یه چیز تازه داره بهت نشون میده
با اینکه بعضیجاها ممکنه پرحرف شده باشه یا داستان پیچیده بیاد، ولی بازم تنال و قهرمانانهست
در کل این فیلم یه شروع جدید برای دنیای DCیه که با قلب و شجاعت ساخته شده و این نسخه سوپرمن شبیه قبلی ها نیست وقتی فیلم رو ببینید میفهمید چی میگم و همینه که بهترش کرده و تکراری نیست.
وقتی تازه 1 دونه سریال دیدی و جو میگیری و به همچین سریالی میگی بهترین سریال ساخته شده
یکی از تاثیرگذارترین فیلمهایی که تا حالا دیدم
واقعاً شاهکاره فیلمی پر از احساس و درام عمیق که آدمو همزمان میخندونه، هم ناراحتش میکنه داستان زندگی جان نش و مبارزهاش با بیماری ذهنی رو خیلی واقعی و تاثیرگذار نشون میده
راسل کرو فوقالعادهست، بازیای که میکنه باعث میشه همه جزئیات شخصیت و درد و تلاشش رو حس کنی
فضا و موسیقی فیلم هم حس تنهایی و تلاش برای درک واقعیت رو عالی منتقل میکنن
واقعا یکی از بهترین فیلمهایی بود که دیدم و تا مدتها ذهن آدمو درگیر خودش میکنه و چقدر غمگین بود.