فصل اول امتیاز 10 از 10
فصل دوم امتیاز 7 از 10
-----
بدون اسپویل!!!
خب من حدود 2 سال پیش کامنت (بهترین سریال تاریخ) رو گذاشته بودم و ممکنه الان که بهش فکر میکنم اینقدر توی این دو سال سریال خوب دیدم که بفهمم هر سریالی ارزش خودش رو داره و نمیشه مقایسه کرد.
اما در بهترین بودن (کارآگاه حقیقی) شکی نیست.وقتی فصل اول رو شروع میکنیم با یک سریال معمایی-جنایی طرف هستیم.فرم و استایل سریال میتونم بگم شاید یک شاهکار در بین سریال های مشابه باشه. نقطه قوت سریال در فصل اول ، روایت داستانی اون هست. در واقع ما با دو کارآگاه طرف هستیم که اتفاقات حدود 15 سال پیش رو به خاطر میارن و برای چند کارآگاه دیگه تعریف میکنند. وقتی سریال رو تماشا میکنید میبینید چقدر تفکرات این دو نسبت به اون سال ها تغییر کرده و این یکی از نقطه قوت های سریال هست. انگار که ما با شخص جدیدی طرف هستیم.
اما و اما ما اگر بخوایم از همه اِلِمان های به شدت موفق سریال فاکتور بگیریم، از بازی بی نظیر Matthew McConaughey نمیشه گذشت. شاید اگه بپرسید کدوم بازیگر بهترین نقش این سال هارو بازی کرد بدون شک این Matthew McConaughey هست. استایل راستین کوهل ، صحبت های فلسفی و عجیب ، طرز سیگار کشیدن (افتخار نمیکنم ، دوستان که این کامنت رو میخونن لطفا توجهی نکنن اما خیلیا با دیدن این سریال سیگاری شدن ، مثل من :) ) من فکر نمیکنم شخصیتی به این پیچیدگی و البته با جذبه اونم در یه مینی سریال دوباره ظهور کنه.
معمایی بودن سریال یکی از نقاط قوت هست.
من قبل از اینکه داستان رو اسپویل کنم ، فصل دوم رو کسانی که بخوان شروع کنن پیشنهاد میکنم حداقل یه چند ماه از دیدن فصل اول بگذره و بعد فصل دوم رو شروع کنید چون به شدت ضعیف هست و ممکنه نظرتون راجب کل سریال عوض بشه و اون شاهکار فصل اول رو زیر سوال ببره!!!
خطر اسپویل!!!(کسانی که سریال رو ندیدن ادامه رو نخونن)
یک نکته توی سریال وجود داره و اون جنایتی هست که بالاترین جنایت هاست. دقیقا حرفی که سریال میخواد بزنه به نظر من اینه که هیچ جنایتی بالاتر جنایت سیستمی نیست. شاید یک سری جامعه گریز ، روانی و ... باشن که در دنیا جنایت میکنن و این راهو ادامه میدن اما هیچ جنایتی بالاتر از این نیست که یک سیستم ، یک حاکمیت و یک سری مجموعه از افرادی که به مردم خدمت میکنن، خودشون جنایت کنن. این به نظرم وحشتناک ترین کاری هست که میشه در این دنیا انجام داد چون این مردم به اون سیستم اعتماد دارن و اگر سیستم اون رو حالا به هر طریقی لکه دار کنه هیچ توضیحی براش نمیشه داد.
معنی (کارآگاه واقعی ) هم دقیقا همینه ، کارآگاهی که در سیستم خدمت میکنه متوجه این اتفاق می اوفته و سعی میکنه جلوی این اتفاق رو بگیره حالا میخواد افشاگری کنه ، مبارزه کنه و ... .
متشکرم
امتیاز 10 از 10
جالبه موضوع فیلم خیلی مهم و البته جذاب هست. دوازده مرد در یک اتاق با شواهد و مدارک به دنبال این هستند که شخصی را متهم کنند اما اگر اشتباه کنند چی؟
به نظر من اساس فیلم بر اساس قضاوت کردن دیگران بود
فوق العاده بود.
امتیاز 9 از 10 :
تا الان فیلمی از کارگردان Orson Welles ندیده بودم و برای کسانی که میخوان تماشای فیلم های این کارگردان رو شروع کنند از ابتدا یعنی همین همشهری کین را تماشا کنند.
بدون اسپویل!
قبل از اینکه شروع کنم بگم امتیازی که توی ذهنم هست در واقع همون 10 هست ولی به دلایل شخصی 9 دادم. در ادامه توضیح میدم
روایت خیلی جالب و فلش بک هایی که به گذشته زده میشه و ما با شخصیت کین (درواقع با بازی خود اورسون ولز ) آشنا میشم نکته ای درش هست. اینکه توجه بفرمایید این فیلم در سال 1941 ساخته شده و این حجم از تکنیک فیلم برداری ، نور پردازی ، دیالوگ و شخصیت پردازی واقعا نبوغ کارگردان و نویسنده رو میرسونه.روایت داستانی به شدت جذاب هست و دارای نکات قابل تامل هست. بازیگری هر کدام از شخصیت ها به اندازه کافی فوق العاده هست و همه همه‌ی این صحبت ها نشون دهنده یک فیلم شاهاکار در تاریخ سینماست.
امتیاز 9 از 10 به خاطر اینه که این روایت داستانی، تکنیک فیلم برداری و ... در دهه های بعد به شدت الگو برداری شد و ما تقریبا از این نوع تکنیک در هر فیلم و یا حتی سریال داریم شاید شاید شاید سینمای حال حاضر مدیون شخصی مثل اورسون ولز است. با این حال چون من این تکنیک و این سطح از روایت برام تکراری هست 9 میدم اما امتیاز من ارزشی نداره ، فیلم خودش گویای همه چیز هست. گاهی اوقات شاید یک سری آثار رو نمیتونیم امتیاز بندی کنیم چرا که شاید اون اثر فراتر از معیار عددی به اسم امتیاز باشه. در کل عالی بود و بازم تکرار میکنم این فیلم در 1941 ساخته شده با این حجم از نبوغ!!!
مرسی
بدون تردید امتیاز 10 از 10
بدون اسپویل!
اگر مرگ یک قطعیت زمانی است. پس خداوند کجاست؟ چطور میتونیم به خداوند و یا هر کس دیگه ایمان داشته باشیم در حالی که بخودمون ایمان نداریم؟
شاهکاری تمام عیار ساخته شده توسط اینگمار برگمان
اینقدر در این فیلم دیالوگ های سنگین و فلسفی به کار رفت که من به یاد ندارم در فیلم دیگری این اتفاق افتاده باشه.
یک بار نقد خوندم که میگفتن اینگمار برگمان روشنفکری بود که فقط یک قدم از مردم فاصله داشت . معنای واقعی روشنفکری همین هست که همراه با مردم باش ولی کمی جلوتر... که به نظرم مشکل خیلی از روشن فکر های ما همین هست که نه یک قدم بلکه صد قدم فاصله دارند.
برگمان خیلی ساده مسئله ای به اسم مرگ و خداوند رو در این فیلم به نمایش گذاشت و شاید هدف اصلی او مرگ بود. شوالیه که گمراه شده و به دنبال حقیقت میگرده ، شاید در واقع داره دنبال خودش میگرده... به نظر من برگمان خداوند ، خالق و یا هر لقبی که شما به کار میبرید رو در سرشت انسان پیدا میکرد.
یک مسئله خیلی مهم هست که میگه خودشناسی مقدمه ی خداشناسی است.... البته برگمان شاید مفهوم وجودی خداوند رو قبول نداشته باشه ولی همونطور که توی فیلم دیدیم نسبت به اون همه جنایات ، گمراهی ها و افکار وحشتناکی که بیشتر مردم در قرون وسطی بعد از جنگ های صلیبی ای که در فیلم به نمایش در اومد ، بیشتر با ایمان و متفکر است تا بقیه.معتقد هست که زندگی ارزش پرستیدن رو داره.
اصل هم همین است که اگر قرار بود یک روز با مرگ شطرنج بازی کنیم ، وقتی داریم شکست میخوریم به این فکر کنیم که چطور قراره از دنیا بریم. با آگاهی یی که شوالیه در پی اون بود و در نهایت بهش دستیافت یا با ترسی که از تاریکی پدید میاد؟
بی نظیر بود .مرسی
امتیاز 10 از 10 :
فیلم No Country for Old Men یا به فارسی (جایی برای پیرمرد ها نیست) برای من بیشتر یک درام جنایی- روانشناسی بود..شخصیت ها فوق العاده هستند بخصوص شخصیت Anton Chigurh با بازیگری خاویر باردوم ...یه قاتل خونسرد و روانی و البته باهوش. (شخصیتش کمی منو یاد شخصیت قاتل در سریال فارگو میندازه) و در کل از اون نوع فیلم هاست که باید چند بار تماشا کرد. فیلم خیلی قوی ای بود.
چند نقد و بررسی ازش در اینترنت موجود هست پیشنهاد میکنم بعد از فیلم اون هارو مطالعه کنید.مرسی
فصل اول : 10 از 10
فصل دوم: 10 از 10
---
بدون اسپویل!!!
یکم سخته سریالی که راجب یک دستاورد علمی بی نظیر در آینده ساخته بشه و اینقدر جذاب باشه.
سریال Westworld بدون شک سرشار از نماد ها و اتفاقاتی است که برای بشریت از همون ابتدای خلقت افتاده است.
داستان سرایی بی نظیر که مطمئن باشید هیچ سریالی در حد و اندازه این مجموعه نیست. داستان های به شدت پیچیده و لایه لایه که هر کدوم سرمنشا دیگری است.مسائلی که توی سریال مطرح میشه مثل مذهب و باور و ... همه اینا در این سریال زیر سوال میره و با یک سوال به همه این ها پاسخ داده میشه: آیا واقعیت دارد؟
فصل اول هم به عنوان مقدمه هم به عنوان شروع خط داستانی اصلی که مثلا در فصل دوم بهش پرداخته میشه بسیار جالب و قابل فهم است.اتفاقی ما در فصل اول در نهایت بهش میرسیم اینه که خط داستانی-زمانی سریال ممکنه هر لحظه ای باشه ، گذشته؟ یا شاید آینده؟
فصل دوم چون مخاطب با فصل اول ، مجموعه Westworld رو درک کرده به شدت پیچیده میشه و ما با سریالی طرف بودیم که بعد از هر قسمت سوالاتی برای ما ایجاد میشد و منتظر قسمت بعد میشدیم.این واقعا موفقیت آمیز بود و میشه گفت HBO با سرمایه گذاری که کرده طی سالیان بعد یک شاهکار رو ادامه میده. شاهکاری شبیه ماتریکس،ترمیناتور و ... .
عده ای از دوستان گفتند که فصل دوم ضعیف بود اما به نظر من نه تنها ضعیف نبود بلکه به خیلی از پرسش های فصل قبل پاسخ داد در عین حال قوی و هیجان انگیز ادامه پیدا کرد...
منتظر فصل بعدی هستم.مرسی
فصل اول: 10 از 10
بدون اسپویل!
راستش اول تصور میکردم با یه سریال درام شاید سطحی با بازیگر های فوق العاده طرف باشم ولی هم سطح داستانی فوق العاده ای داشت و هم شخصیت ها واقعا عالی ظاهر شدند.
یه جورایی یه شاهکار جدید از HBO است.تو این سریال اینقدر بازیگر خوب داره که مطمئن نیستم سریال دیگه ای به این خوبی داشته باشه( منظور من از نظر عملکرد بازیگر هاست) هرکدوم از اونا سنگ تموم گذاشتن مخصوصا Reese Witherspoon که واقعا گاهی اوقات مجبور میشید بلند شید و براش دست بزنید ، انگار که واقعا هرکدوم از اونا تو شخصیتشون غرق شدند. :I
منتظر فصل دوم هستم.مرسی
یه درام نسبتا جذاب و البته پر برخورد... با بازیگر های عالی
فصل دوم امتیاز 7 از 10
-----
بدون اسپویل!!!
خب من حدود 2 سال پیش کامنت (بهترین سریال تاریخ) رو گذاشته بودم و ممکنه الان که بهش فکر میکنم اینقدر توی این دو سال سریال خوب دیدم که بفهمم هر سریالی ارزش خودش رو داره و نمیشه مقایسه کرد.
اما در بهترین بودن (کارآگاه حقیقی) شکی نیست.وقتی فصل اول رو شروع میکنیم با یک سریال معمایی-جنایی طرف هستیم.فرم و استایل سریال میتونم بگم شاید یک شاهکار در بین سریال های مشابه باشه. نقطه قوت سریال در فصل اول ، روایت داستانی اون هست. در واقع ما با دو کارآگاه طرف هستیم که اتفاقات حدود 15 سال پیش رو به خاطر میارن و برای چند کارآگاه دیگه تعریف میکنند. وقتی سریال رو تماشا میکنید میبینید چقدر تفکرات این دو نسبت به اون سال ها تغییر کرده و این یکی از نقطه قوت های سریال هست. انگار که ما با شخص جدیدی طرف هستیم.
اما و اما ما اگر بخوایم از همه اِلِمان های به شدت موفق سریال فاکتور بگیریم، از بازی بی نظیر Matthew McConaughey نمیشه گذشت. شاید اگه بپرسید کدوم بازیگر بهترین نقش این سال هارو بازی کرد بدون شک این Matthew McConaughey هست. استایل راستین کوهل ، صحبت های فلسفی و عجیب ، طرز سیگار کشیدن (افتخار نمیکنم ، دوستان که این کامنت رو میخونن لطفا توجهی نکنن اما خیلیا با دیدن این سریال سیگاری شدن ، مثل من :) ) من فکر نمیکنم شخصیتی به این پیچیدگی و البته با جذبه اونم در یه مینی سریال دوباره ظهور کنه.
معمایی بودن سریال یکی از نقاط قوت هست.
من قبل از اینکه داستان رو اسپویل کنم ، فصل دوم رو کسانی که بخوان شروع کنن پیشنهاد میکنم حداقل یه چند ماه از دیدن فصل اول بگذره و بعد فصل دوم رو شروع کنید چون به شدت ضعیف هست و ممکنه نظرتون راجب کل سریال عوض بشه و اون شاهکار فصل اول رو زیر سوال ببره!!!
خطر اسپویل!!!(کسانی که سریال رو ندیدن ادامه رو نخونن)
یک نکته توی سریال وجود داره و اون جنایتی هست که بالاترین جنایت هاست. دقیقا حرفی که سریال میخواد بزنه به نظر من اینه که هیچ جنایتی بالاتر جنایت سیستمی نیست. شاید یک سری جامعه گریز ، روانی و ... باشن که در دنیا جنایت میکنن و این راهو ادامه میدن اما هیچ جنایتی بالاتر از این نیست که یک سیستم ، یک حاکمیت و یک سری مجموعه از افرادی که به مردم خدمت میکنن، خودشون جنایت کنن. این به نظرم وحشتناک ترین کاری هست که میشه در این دنیا انجام داد چون این مردم به اون سیستم اعتماد دارن و اگر سیستم اون رو حالا به هر طریقی لکه دار کنه هیچ توضیحی براش نمیشه داد.
معنی (کارآگاه واقعی ) هم دقیقا همینه ، کارآگاهی که در سیستم خدمت میکنه متوجه این اتفاق می اوفته و سعی میکنه جلوی این اتفاق رو بگیره حالا میخواد افشاگری کنه ، مبارزه کنه و ... .
متشکرم
جالبه موضوع فیلم خیلی مهم و البته جذاب هست. دوازده مرد در یک اتاق با شواهد و مدارک به دنبال این هستند که شخصی را متهم کنند اما اگر اشتباه کنند چی؟
به نظر من اساس فیلم بر اساس قضاوت کردن دیگران بود
فوق العاده بود.
تا الان فیلمی از کارگردان Orson Welles ندیده بودم و برای کسانی که میخوان تماشای فیلم های این کارگردان رو شروع کنند از ابتدا یعنی همین همشهری کین را تماشا کنند.
بدون اسپویل!
قبل از اینکه شروع کنم بگم امتیازی که توی ذهنم هست در واقع همون 10 هست ولی به دلایل شخصی 9 دادم. در ادامه توضیح میدم
روایت خیلی جالب و فلش بک هایی که به گذشته زده میشه و ما با شخصیت کین (درواقع با بازی خود اورسون ولز ) آشنا میشم نکته ای درش هست. اینکه توجه بفرمایید این فیلم در سال 1941 ساخته شده و این حجم از تکنیک فیلم برداری ، نور پردازی ، دیالوگ و شخصیت پردازی واقعا نبوغ کارگردان و نویسنده رو میرسونه.روایت داستانی به شدت جذاب هست و دارای نکات قابل تامل هست. بازیگری هر کدام از شخصیت ها به اندازه کافی فوق العاده هست و همه همه‌ی این صحبت ها نشون دهنده یک فیلم شاهاکار در تاریخ سینماست.
امتیاز 9 از 10 به خاطر اینه که این روایت داستانی، تکنیک فیلم برداری و ... در دهه های بعد به شدت الگو برداری شد و ما تقریبا از این نوع تکنیک در هر فیلم و یا حتی سریال داریم شاید شاید شاید سینمای حال حاضر مدیون شخصی مثل اورسون ولز است. با این حال چون من این تکنیک و این سطح از روایت برام تکراری هست 9 میدم اما امتیاز من ارزشی نداره ، فیلم خودش گویای همه چیز هست. گاهی اوقات شاید یک سری آثار رو نمیتونیم امتیاز بندی کنیم چرا که شاید اون اثر فراتر از معیار عددی به اسم امتیاز باشه. در کل عالی بود و بازم تکرار میکنم این فیلم در 1941 ساخته شده با این حجم از نبوغ!!!
مرسی
بدون اسپویل!
اگر مرگ یک قطعیت زمانی است. پس خداوند کجاست؟ چطور میتونیم به خداوند و یا هر کس دیگه ایمان داشته باشیم در حالی که بخودمون ایمان نداریم؟
شاهکاری تمام عیار ساخته شده توسط اینگمار برگمان
اینقدر در این فیلم دیالوگ های سنگین و فلسفی به کار رفت که من به یاد ندارم در فیلم دیگری این اتفاق افتاده باشه.
یک بار نقد خوندم که میگفتن اینگمار برگمان روشنفکری بود که فقط یک قدم از مردم فاصله داشت . معنای واقعی روشنفکری همین هست که همراه با مردم باش ولی کمی جلوتر... که به نظرم مشکل خیلی از روشن فکر های ما همین هست که نه یک قدم بلکه صد قدم فاصله دارند.
برگمان خیلی ساده مسئله ای به اسم مرگ و خداوند رو در این فیلم به نمایش گذاشت و شاید هدف اصلی او مرگ بود. شوالیه که گمراه شده و به دنبال حقیقت میگرده ، شاید در واقع داره دنبال خودش میگرده... به نظر من برگمان خداوند ، خالق و یا هر لقبی که شما به کار میبرید رو در سرشت انسان پیدا میکرد.
یک مسئله خیلی مهم هست که میگه خودشناسی مقدمه ی خداشناسی است.... البته برگمان شاید مفهوم وجودی خداوند رو قبول نداشته باشه ولی همونطور که توی فیلم دیدیم نسبت به اون همه جنایات ، گمراهی ها و افکار وحشتناکی که بیشتر مردم در قرون وسطی بعد از جنگ های صلیبی ای که در فیلم به نمایش در اومد ، بیشتر با ایمان و متفکر است تا بقیه.معتقد هست که زندگی ارزش پرستیدن رو داره.
اصل هم همین است که اگر قرار بود یک روز با مرگ شطرنج بازی کنیم ، وقتی داریم شکست میخوریم به این فکر کنیم که چطور قراره از دنیا بریم. با آگاهی یی که شوالیه در پی اون بود و در نهایت بهش دستیافت یا با ترسی که از تاریکی پدید میاد؟
بی نظیر بود .مرسی
فیلم No Country for Old Men یا به فارسی (جایی برای پیرمرد ها نیست) برای من بیشتر یک درام جنایی- روانشناسی بود..شخصیت ها فوق العاده هستند بخصوص شخصیت Anton Chigurh با بازیگری خاویر باردوم ...یه قاتل خونسرد و روانی و البته باهوش. (شخصیتش کمی منو یاد شخصیت قاتل در سریال فارگو میندازه) و در کل از اون نوع فیلم هاست که باید چند بار تماشا کرد. فیلم خیلی قوی ای بود.
چند نقد و بررسی ازش در اینترنت موجود هست پیشنهاد میکنم بعد از فیلم اون هارو مطالعه کنید.مرسی
فصل دوم: 10 از 10
---
بدون اسپویل!!!
یکم سخته سریالی که راجب یک دستاورد علمی بی نظیر در آینده ساخته بشه و اینقدر جذاب باشه.
سریال Westworld بدون شک سرشار از نماد ها و اتفاقاتی است که برای بشریت از همون ابتدای خلقت افتاده است.
داستان سرایی بی نظیر که مطمئن باشید هیچ سریالی در حد و اندازه این مجموعه نیست. داستان های به شدت پیچیده و لایه لایه که هر کدوم سرمنشا دیگری است.مسائلی که توی سریال مطرح میشه مثل مذهب و باور و ... همه اینا در این سریال زیر سوال میره و با یک سوال به همه این ها پاسخ داده میشه: آیا واقعیت دارد؟
فصل اول هم به عنوان مقدمه هم به عنوان شروع خط داستانی اصلی که مثلا در فصل دوم بهش پرداخته میشه بسیار جالب و قابل فهم است.اتفاقی ما در فصل اول در نهایت بهش میرسیم اینه که خط داستانی-زمانی سریال ممکنه هر لحظه ای باشه ، گذشته؟ یا شاید آینده؟
فصل دوم چون مخاطب با فصل اول ، مجموعه Westworld رو درک کرده به شدت پیچیده میشه و ما با سریالی طرف بودیم که بعد از هر قسمت سوالاتی برای ما ایجاد میشد و منتظر قسمت بعد میشدیم.این واقعا موفقیت آمیز بود و میشه گفت HBO با سرمایه گذاری که کرده طی سالیان بعد یک شاهکار رو ادامه میده. شاهکاری شبیه ماتریکس،ترمیناتور و ... .
عده ای از دوستان گفتند که فصل دوم ضعیف بود اما به نظر من نه تنها ضعیف نبود بلکه به خیلی از پرسش های فصل قبل پاسخ داد در عین حال قوی و هیجان انگیز ادامه پیدا کرد...
منتظر فصل بعدی هستم.مرسی
بدون اسپویل!
راستش اول تصور میکردم با یه سریال درام شاید سطحی با بازیگر های فوق العاده طرف باشم ولی هم سطح داستانی فوق العاده ای داشت و هم شخصیت ها واقعا عالی ظاهر شدند.
یه جورایی یه شاهکار جدید از HBO است.تو این سریال اینقدر بازیگر خوب داره که مطمئن نیستم سریال دیگه ای به این خوبی داشته باشه( منظور من از نظر عملکرد بازیگر هاست) هرکدوم از اونا سنگ تموم گذاشتن مخصوصا Reese Witherspoon که واقعا گاهی اوقات مجبور میشید بلند شید و براش دست بزنید ، انگار که واقعا هرکدوم از اونا تو شخصیتشون غرق شدند. :I
منتظر فصل دوم هستم.مرسی
یه چند رور. طول میکشه تا همش بیاد