توجه توجه توجه این متن حاوی اسپویل داستان سریال هستش
شهریور 96 که مصادف بود با دیدار یکی از اقوام فیلمدوست این سریال رو توی لیست دید و وقتی ازش پرسیدم چطوره بهم گفت فصل به فصل بهتر میشه و من هم به توصیه ش این سریال رو دانلود کردم
قسمت اول سریال رو که دیدم امتیازم بهش 4 الی 5 از 10 نمره بود ولی بخاطر همون جمله "فصل به فصل بهتر میشه" ادامه دادمش و باید بگم که فراتر از حد انتظارم ظاهر شد
بذارید از چند جنبه به سریال نگاه کنیم
اول، داستان و شخصیت پردازی
سریال بدون معما های پیچیده شروع میشه، شخصیت ها رو شسته و رفته معرفی میکنه و شخصیت های خوب و بد از اول و بدون هیچگونه رازآلودی هویدا هستن (و باید بگم در یکی دو قسمتی که نویسنده ها تلاش کردن ماهیت خوب یا بد بودن یک کاراکتر رو تا آخر قسمت مخفی نگه دارن، خیلی ضعیف عمل کردن)
در ابتدا روند داستان سریال قسمت به قسمت هست (مثل آناتومی گری، واکینگ دد، دکتر هاوس و...) و هر قسمت یک ماموریت انجام میشه اما هدف اصلی نویسنده جدا از سرگرم کردن بیننده در هر قسمت، تعریف داستان بزرگتر در پس زمینه هستش و با به آخر رسیدن فصل اول کاملا متوجه این موضوع میشید
داستان بزرگ پس زمینه که تعریف میشه دلیل اصلی پیشرفت سریاله و با گذشت فصل ها، مخصوصا در فصل نهایی متوجه میشید که خیلی از کاراکترهایی که به داستان اومدن با هدف خاصی به داستان اضافه شدن
منظر دوم، بازیگران:
کلیشه کلیشه کلیشه، جیم کاویزل در نقش جان ریس، با صدای مصنوعی و رگه هایی از اعتماد به نفس و غرور افراطی، در حالی که خیلی باهوش نیست و... اما بازی پایینتر از حد انتظار (به نظر من 6 از 10) با داستان نویسی خوب به یه تعادل میرسه
تاراجی پی هنسن در نقش کارآگاه کارتر از جیم کاویزل هم نمایش کلیشه ای تری داره، آدم خوب، همیشه خوب، در گذشته خوب و در آینده خوب، بدون اشتباه، وجدان بیدار یک پلیس و... که خیلی از رفتارهاش کم کم براتون عادی و پیشبینی پذیر میشه و نوع بازی تاثیری روی بهتر شدن شخصیت نداره خب نکته جالب، توجه نویسنده ها به همین موضوع و حذف اونه
کوین چپمن در نقش کارآگاه فاسکو بازگشت یک شخصیت منفی، در قالب یک آدم معمولی که نه هوش بالا داره و نه هیکل ابرقهرمانی و تازه رو همه هم اسم میذاره، بازی عالی کوین چپمن رو از دست ندید
امی اکر در نقش روت، هم خوب هم بد هم زشت، بعضی جاها ور ور زدنای خدا مآبانه ای داره ولی بازیش روون و در خور داستانه
انریکو کولانتونی در نقش کارل الایاس عالی بازی میکنه، عجیب و زیبا و باید بگم هیچگس نمیتونست این نقش رو به این زیبایی بازی کنه
جان نولان در نقش جان گرییر با صدای عالی و خونسردی قابل ملاحضه بازی در خور تحسینی رو ارائه میکنه
مایکل امرسون در نقش هارولد فینچ، همیشه خوب، چه در داستان چه در بازی و باید اقرار کنم در بازی همیشه خوب نیست، همیشه عالی و منحصر به فرده و کل سریال به شاهکار بازی مایکل امرسونه که اینقدر زیبا شده، شخصیتی که در داستان کلیشه ای ولی در صفحه نمایش بینظیره
سومین دیدگاه، موسیقی متن و جلوه های ویژه:
موسیقی گوشنواز رامین جوادی، انتخاب عالی قطعه ها و جایگذاری دقیق هرکودوم از اونها، علی الخصوص موسیقی زمینه شروع فصل 5 و موسیقی قسمت نهایی سریال به تحسین وادارتون میکنه
در عوض جلوه های ویژه ضعیفه، مخصوصا در سریالی که پر از صحنه های تیراندازی باشه خودشو به خوبی نشون میده
در نهایت، سریالی رو شاهد خواهید بود که نه در هر فصل, بلکه در هر قسمت ارتقا پیدا میکنه، افرادی که به سادگی ازشون میگذرید بعدها شگف زده میکننتون و با هر قسمت ساعت خوشی رو خواهید گذروند
نمره ای که من به این سریال میدم در نهایت 9.5 از 10، بخاطر تلفیق و تطبیق دو خط داستانی (یکی در هر قسمت و دیگری کل سریال) و همچنین بازی شاخص مایکل امرسون هستش و توصیه یه تماشای اون میکنم
امیدوارم توضیحاتم مفید بوده باشه
در جایی خونده بودم این سریالیه که هر فصل بهتر میشه
بعد وقتی خواستم دانلود کنم پسرعموم هم همین نظر رو داد
حالا هم به دوستانی که میخوان دانلود کنن عرض میکنم این سریال در هر فصل بهتر میشه
فصل اول با قسمتهایی که من نمره 4 و 5 بهشون میدم شروع میشه ولی با یه سیر صعودی قسمت های آخر همین فصل نمره 9 و 9.5 میگیرن و در طی فصل های آینده هم افت نمیکنه
به شخصه خیلی ناراحتم که سریع تمومش کردم، میشد با روزی 1 قسمت جلو رفت و مدت خیلی بیشتری ازش لذت برد
شهریور 96 که مصادف بود با دیدار یکی از اقوام فیلمدوست این سریال رو توی لیست دید و وقتی ازش پرسیدم چطوره بهم گفت فصل به فصل بهتر میشه و من هم به توصیه ش این سریال رو دانلود کردم
قسمت اول سریال رو که دیدم امتیازم بهش 4 الی 5 از 10 نمره بود ولی بخاطر همون جمله "فصل به فصل بهتر میشه" ادامه دادمش و باید بگم که فراتر از حد انتظارم ظاهر شد
بذارید از چند جنبه به سریال نگاه کنیم
اول، داستان و شخصیت پردازی
سریال بدون معما های پیچیده شروع میشه، شخصیت ها رو شسته و رفته معرفی میکنه و شخصیت های خوب و بد از اول و بدون هیچگونه رازآلودی هویدا هستن (و باید بگم در یکی دو قسمتی که نویسنده ها تلاش کردن ماهیت خوب یا بد بودن یک کاراکتر رو تا آخر قسمت مخفی نگه دارن، خیلی ضعیف عمل کردن)
در ابتدا روند داستان سریال قسمت به قسمت هست (مثل آناتومی گری، واکینگ دد، دکتر هاوس و...) و هر قسمت یک ماموریت انجام میشه اما هدف اصلی نویسنده جدا از سرگرم کردن بیننده در هر قسمت، تعریف داستان بزرگتر در پس زمینه هستش و با به آخر رسیدن فصل اول کاملا متوجه این موضوع میشید
داستان بزرگ پس زمینه که تعریف میشه دلیل اصلی پیشرفت سریاله و با گذشت فصل ها، مخصوصا در فصل نهایی متوجه میشید که خیلی از کاراکترهایی که به داستان اومدن با هدف خاصی به داستان اضافه شدن
منظر دوم، بازیگران:
کلیشه کلیشه کلیشه، جیم کاویزل در نقش جان ریس، با صدای مصنوعی و رگه هایی از اعتماد به نفس و غرور افراطی، در حالی که خیلی باهوش نیست و... اما بازی پایینتر از حد انتظار (به نظر من 6 از 10) با داستان نویسی خوب به یه تعادل میرسه
تاراجی پی هنسن در نقش کارآگاه کارتر از جیم کاویزل هم نمایش کلیشه ای تری داره، آدم خوب، همیشه خوب، در گذشته خوب و در آینده خوب، بدون اشتباه، وجدان بیدار یک پلیس و... که خیلی از رفتارهاش کم کم براتون عادی و پیشبینی پذیر میشه و نوع بازی تاثیری روی بهتر شدن شخصیت نداره خب نکته جالب، توجه نویسنده ها به همین موضوع و حذف اونه
کوین چپمن در نقش کارآگاه فاسکو بازگشت یک شخصیت منفی، در قالب یک آدم معمولی که نه هوش بالا داره و نه هیکل ابرقهرمانی و تازه رو همه هم اسم میذاره، بازی عالی کوین چپمن رو از دست ندید
امی اکر در نقش روت، هم خوب هم بد هم زشت، بعضی جاها ور ور زدنای خدا مآبانه ای داره ولی بازیش روون و در خور داستانه
انریکو کولانتونی در نقش کارل الایاس عالی بازی میکنه، عجیب و زیبا و باید بگم هیچگس نمیتونست این نقش رو به این زیبایی بازی کنه
جان نولان در نقش جان گرییر با صدای عالی و خونسردی قابل ملاحضه بازی در خور تحسینی رو ارائه میکنه
مایکل امرسون در نقش هارولد فینچ، همیشه خوب، چه در داستان چه در بازی و باید اقرار کنم در بازی همیشه خوب نیست، همیشه عالی و منحصر به فرده و کل سریال به شاهکار بازی مایکل امرسونه که اینقدر زیبا شده، شخصیتی که در داستان کلیشه ای ولی در صفحه نمایش بینظیره
سومین دیدگاه، موسیقی متن و جلوه های ویژه:
موسیقی گوشنواز رامین جوادی، انتخاب عالی قطعه ها و جایگذاری دقیق هرکودوم از اونها، علی الخصوص موسیقی زمینه شروع فصل 5 و موسیقی قسمت نهایی سریال به تحسین وادارتون میکنه
در عوض جلوه های ویژه ضعیفه، مخصوصا در سریالی که پر از صحنه های تیراندازی باشه خودشو به خوبی نشون میده
در نهایت، سریالی رو شاهد خواهید بود که نه در هر فصل, بلکه در هر قسمت ارتقا پیدا میکنه، افرادی که به سادگی ازشون میگذرید بعدها شگف زده میکننتون و با هر قسمت ساعت خوشی رو خواهید گذروند
نمره ای که من به این سریال میدم در نهایت 9.5 از 10، بخاطر تلفیق و تطبیق دو خط داستانی (یکی در هر قسمت و دیگری کل سریال) و همچنین بازی شاخص مایکل امرسون هستش و توصیه یه تماشای اون میکنم
امیدوارم توضیحاتم مفید بوده باشه
بعد وقتی خواستم دانلود کنم پسرعموم هم همین نظر رو داد
حالا هم به دوستانی که میخوان دانلود کنن عرض میکنم این سریال در هر فصل بهتر میشه
فصل اول با قسمتهایی که من نمره 4 و 5 بهشون میدم شروع میشه ولی با یه سیر صعودی قسمت های آخر همین فصل نمره 9 و 9.5 میگیرن و در طی فصل های آینده هم افت نمیکنه
به شخصه خیلی ناراحتم که سریع تمومش کردم، میشد با روزی 1 قسمت جلو رفت و مدت خیلی بیشتری ازش لذت برد