هنوز بعد این همه سال باورنکردنیه دایناسورا فوقالعاده طراحی شدن و جلوههای بصری حتی امروز هم جذابن استیون اسپیلبرگ داستان و هیجانو عالی ترکیب کرده و اون حس تعلیق و خطر همیشه پایدار مونده بازیها خوبن ولی بیشتر فیلم با جلوهها و حس واقعی حضور در پارک میبره آدمو تو خودش واقعا یه تجربه سینمایی کلاسیک و سرگرمکننده هست.
بعد از یه سال دوباره شبگرد رو دیدم و هنوزم مثل دفعه اول آدمو میخکوب میکنه واقعا میشه گفت بهترین نقشآفرینی جیک جلینهاله چون یه شخصیت سرد و ترسناک رو جوری بازی کرده که هم باورپذیره هم وحشتناک اونقدری طبیعی بازی کرده که حس میکنی واقعا همچین آدمی وجود داره
فضای تاریک لسآنجلس، داستان پرتنش و نقد تند و تیز رسانه همه دست به دست هم دادن تا فیلم یه شاهکار واقعی بشه هر صحنه پر از استرسه و از اون فیلماییه که بعد تموم شدنش هنوز تو ذهن آدم میمونه
به نظرم شبگرد از اون کاراییه که نه فقط برای داستانش بلکه برای بازی فوقالعاده و فضاسازیش باید چند بار دیده بشه چون هر بار جزئیات تازهای از شخصیت و دنیای مریضش میگیری.
واقعا یه شاهکاره از اون فیلماییه که تو چندتا بازه زمانی و دنیای مختلف جلو میره و پر از مفهوم و فلسفهست اگه دنبال یه درام خالص و ناب باشی این فیلم برات مثل گنج میشه ولی اگه انتظار هیجان و اکشن داری این فیلم مناسبت نیست
فیلم پر از نماد و استعارهست و برای همین باید چند بار دیدنش یا خوندن نقداش تا بهتر درکش کنی هیو جکمن و ریچل وایس هر دو فوقالعاده بازی کردن و بار احساسی داستانو خیلی واقعی منتقل کردن موسیقی هم بینظیره و تاثیرش تا مدتها میمونه
در کل سرچشمه یه فیلم خاص و عمیقه که بیشتر از اینکه سرگرمت کنه میخواد به فکر فرو ببرت و همین باعث میشه ارزشش خیلی بیشتر از یه فیلم معمولی باشه و آهنگای فیلم بی نظیره.
واقعا یه شاهکاره از اون فیلماییه که همزمان هم غمگینت میکنه هم بهت انگیزه میده بازی ویل اسمیت فوقالعادهست جوری نقش یه پدر شکستخورده ولی امیدوارو بازی میکنه که آدم قلبش تیر میکشه رابطه واقعی بینش و پسرش هم باعث میشه فیلم خیلی تاثیرگذارتر باشه فضای فیلم پر از سختی و تلخی بود ولی در کنارش امید و تلاش هم داشت و همین ترکیب باعث میشه تا مدتها تو ذهن بمونه واقعا یکی از احساسیترین و الهامبخشترین فیلماییه که دیدم و ارزش چندین بار دیدن رو داره.
رونین واقعا یه فیلم هیجانانگیزه پر از تعقیب و گریز و صحنههای اکشن خفن بازی رابرت دنیرو و ژان رنو خیلی طبیعی و واقعیه و حس میکنی تو جریان هستی داستانش ساده نیست ولی همین پیچیدگی باعث جذابتر شدن فیلم شده موسیقی و فضاسازی هم عالیه مخصوصا صحنههای ماشینسواری که هنوز بعد از این همه سال نفسگیرن در کل رونین یه اکشن کلاسیکه که ارزش دیدن داره.
واقعا یه تجربه سینمایی خاص بود از همون اول با فضا و موسیقی آدم میره تو دل دهه ۳۰ جانی دپ تو نقش جان دیلینجر فوقالعاده ظاهر شد یه جور ترکیب جذاب از کاریزما و بیرحمی که کاملا باورپذیر بود کریستین بیل هم نقش مقابلش رو خیلی جدی و پرقدرت بازی کرد و همین تضاد شخصیتا باعث شد فیلم جذابتر بشه
کارگردانی مایکل مان با اون تصویرهای تاریک و واقعگرایانهاش خیلی به داستان اومده و صحنههای تیراندازی و تعقیب و گریز هم فوقالعاده طبیعی دراومده بود
فیلم شاید یه کم کند پیش بره ولی همین باعث میشه بیشتر وارد جزئیات شخصیتا و اون دوره تاریخی بشی
در کل دشمنان ملت یه فیلم گانگستری متفاوت و پرجزئیاته که با بازیهای قوی و فضاسازی بینظیرش به شدت ارزش دیدن داره.
راستش فیلم خیلی تخیلی و اغراقشدهست اون صحنه که ۳۰ نفر یه زن رو محاصره میکنن و اون همهشون رو شکست میده نشون میده چقدر غیرواقعیه اوما تورمن بازیش قابل توجه و خوب بود اما فیلم واقعاً شاهکار نبود باید طرفدار سبک خاص و دیوانهوار تارانتینو باشید تا ازش لذت ببرید و اینم بگم فیلم کاملا زن محوره و مرد ها رو شبیه چندتا احمق و دلقک نشون داده و بیشتر فیلم مخصوصا 1 ساعت آخر فیلم کلا سبک و مکان و زبان فیلم شده بود ژاپنی و چینی.
رفقای خوب یه شاهکار مطلقه فیلمی که هم داستانش جذاب و گیراست هم شخصیتها به شدت واقعی و پیچیده ان
مارتین اسکورسیزی فوقالعاده کارگردانی کرده و هر صحنه حس و حال خودش رو داره موسیقی متن دقیقاً با ریتم فیلم همراهیه و همه چیز رو زندهتر کرده
رابرت دنیرو، ری لیوتا و جو پشی هم بازیهای فراموشنشدنی دارن و هر کدوم شخصیتشون رو طوری نشون میدن که تا مدتها تو ذهن میمونه
فیلم نه تنها دنیای مافیای نیویورک رو با جزئیات واقعی نشون میده، بلکه روابط، خیانت و وفاداری رو هم به بهترین شکل روایت میکنه
سکانسهای معروف مثل راه رفتن در کلوپ و صحنههای پرتنش خونه و خیابان، هنوز بعد از سالها هم جذاب و نفسگیرن
در کل رفقای خوب یکی از بهترین فیلمهای گانگستری و سینمای جهان محسوب میشه که هم سرگرمکننده است هم عمیق و ارزش چند بار دیدن داره یه کلاسیک شاهکار.
مظنون همیشگی واقعا یه فیلم متفاوت بود داستانش پر از پیچیدگی و شخصیتای خاکستری که تا آخر نمیفهمی کی راست میگه و کی دروغ میگه بازی کوین اسپیسی فوقالعاده بود و اون حس مرموزی که تو کل فیلم جریان داشت خیلی خوب منتقل شد پایانشم از اون چیزاییه که آدم تا مدتها یادش میمونه در کل یه کلاسیک معمایی و جنایی حسابیه که ارزش چند بار دیدن داره.
یکی از بهترین فیلم های Tim Burton هست ولی قطعا عجیب ترین و پراز خون ریزی ترین فیلمشه هنر تیم برتون اصولا توی پرداخت عشق های ساده لوحانه و کودکانه در یک جهان جادویی هست مثل فیلم خانهٔ دوشیزه پرگرین برای بچههای عجیب و ادوارد دست قیچی ولی این فیلم بیشتر فضای بزرگسالانه و کارآگاهی داره هرچند که چندتا سکانس کوتاه طنز هم داره
اگر با فضای فیلم های تیم برتون آشنایی ندارید این فیلم شاید به نظرتون زیاد خوب نباشه قبل از دیدن این فیلم توصیه می کنم Miss Peregrin's Home For Peculiar Children و ادوارد دست قیچی رو حتما تماشا کنید تا با سبک خاص تیم برتون آشنا بشید و احتمالا عاشقش شید و بعد این فیلم رو ببینید.
فضای تاریک لسآنجلس، داستان پرتنش و نقد تند و تیز رسانه همه دست به دست هم دادن تا فیلم یه شاهکار واقعی بشه هر صحنه پر از استرسه و از اون فیلماییه که بعد تموم شدنش هنوز تو ذهن آدم میمونه
به نظرم شبگرد از اون کاراییه که نه فقط برای داستانش بلکه برای بازی فوقالعاده و فضاسازیش باید چند بار دیده بشه چون هر بار جزئیات تازهای از شخصیت و دنیای مریضش میگیری.
فیلم پر از نماد و استعارهست و برای همین باید چند بار دیدنش یا خوندن نقداش تا بهتر درکش کنی هیو جکمن و ریچل وایس هر دو فوقالعاده بازی کردن و بار احساسی داستانو خیلی واقعی منتقل کردن موسیقی هم بینظیره و تاثیرش تا مدتها میمونه
در کل سرچشمه یه فیلم خاص و عمیقه که بیشتر از اینکه سرگرمت کنه میخواد به فکر فرو ببرت و همین باعث میشه ارزشش خیلی بیشتر از یه فیلم معمولی باشه و آهنگای فیلم بی نظیره.
کارگردانی مایکل مان با اون تصویرهای تاریک و واقعگرایانهاش خیلی به داستان اومده و صحنههای تیراندازی و تعقیب و گریز هم فوقالعاده طبیعی دراومده بود
فیلم شاید یه کم کند پیش بره ولی همین باعث میشه بیشتر وارد جزئیات شخصیتا و اون دوره تاریخی بشی
در کل دشمنان ملت یه فیلم گانگستری متفاوت و پرجزئیاته که با بازیهای قوی و فضاسازی بینظیرش به شدت ارزش دیدن داره.
مارتین اسکورسیزی فوقالعاده کارگردانی کرده و هر صحنه حس و حال خودش رو داره موسیقی متن دقیقاً با ریتم فیلم همراهیه و همه چیز رو زندهتر کرده
رابرت دنیرو، ری لیوتا و جو پشی هم بازیهای فراموشنشدنی دارن و هر کدوم شخصیتشون رو طوری نشون میدن که تا مدتها تو ذهن میمونه
فیلم نه تنها دنیای مافیای نیویورک رو با جزئیات واقعی نشون میده، بلکه روابط، خیانت و وفاداری رو هم به بهترین شکل روایت میکنه
سکانسهای معروف مثل راه رفتن در کلوپ و صحنههای پرتنش خونه و خیابان، هنوز بعد از سالها هم جذاب و نفسگیرن
در کل رفقای خوب یکی از بهترین فیلمهای گانگستری و سینمای جهان محسوب میشه که هم سرگرمکننده است هم عمیق و ارزش چند بار دیدن داره یه کلاسیک شاهکار.
اگر با فضای فیلم های تیم برتون آشنایی ندارید این فیلم شاید به نظرتون زیاد خوب نباشه قبل از دیدن این فیلم توصیه می کنم Miss Peregrin's Home For Peculiar Children و ادوارد دست قیچی رو حتما تماشا کنید تا با سبک خاص تیم برتون آشنا بشید و احتمالا عاشقش شید و بعد این فیلم رو ببینید.