"پپرمینت" (اشاره به یک جور طعم نعنایی بستنی) مثل یک خوراک می مونه که نه مواد تشکیل دهنده ش رو می بینیم و نه با طرز تهیه ش آشنا می شیم؛ تنها چیزی که من و شمای بیننده می بینیم یک ظرف خوراک کم نمک و سرده که چنگی به دل نمیزنه و به زور میشه قورتش داد! ما در داستان نویسی یک اصلی داریم به اسم setup و payoff؛ بخشی از این اصل میگه مثلا وقتی رایلی نورث (جنیفر گارنر - شخصیت اصلی فیلم) یک دفعه تبدیل به یک آدم کش همه فن حریف و سنگدل میشه، باید در روند داستان عناصری کار شده باشه که این تغییر و تحول شخصیتی برای مخاطب اون داستان عجیب و غیر منطقی نباشه. این عناصر همون مواد تشکیل دهنده ی اون خوراک و طرز تهیه ش هستن که اول نظرم نوشتم. ما در "پپرمینت" این setup رو نداریم. فقط payoff داریم یعنی فقط اون خوراک نهایی رو داریم که همون خوراک هم به خاطر تدوین بد و سرگیجه آور در خیلی از صحنه های فیلم، کات های سریع دوربین در سکانس های اکشن، ریتم غیر منطقی باز شدن لایه های داستان و اینکه مخاطب اصولا نمیبینه چطور رایلی نورث یک دفعه تبدیل به همچین آدم کش ماهری شده، چطور در استفاده از سلاح های گرم و سرد مهارت پیدا کرده، چطور در فنون دفاع شخصی استاد شده، و حتی اونقدر برای پرداختن به شخصیت همسر و دختر رایلی وقت گذاشته نمیشه که سکانس مرگشون در همون ابتدای فیلم تاثیرگذار و عمیقا ناراحت کننده و زجرآور باشه؛ ما یک زن میانسال که همسر و مادری مهربان هست رو میبینیم و اندکی بعد یک قاتل خونسرد رو مشاهده میکنیم که بعد از چند سال برگشته تا انتقام بگیره. ضمن اینکه در این فیلم، تصویری کاملا غیر انسانی، کاریکاتوری و بسیار خشن و بی مغز از مکزیکی ها (و حتی در جایی کره های ها) نشون داده میشه که مطمئنا باب دل افرادی مثل آقای ترامپه که بدون شک فیلم هایی از این دست رو برای ترویج خشونت علیه مهاجران مکزیکی و داشتن بهانه ای برای نژاد ستیزی و دیوارکشی در مزرها کاملا مناسب میدونه. "پپرمینت" به جز حضور جنیفر گارنر هیچ نکته مثبتی نداره (بازیگری که همیشه دوست داشتنی و کاربلد بوده)، فیلمی فراموش شدنی و اعصاب خورد کن، با داستان ضعیف و فوق کلیشه ای، شخصیت پردازی های بسیار بد و شتاب زده، اکشن سرگیجه آور، و کارگردانی ناپخته و عجولانه. 2 از 10
درود بر شما آقای زینی وند دوست داشتنی
قابل نداشت. برای خودم جذاب بود گفتم با همه به اشتراک بذارم
در مورد اسم هم با احترام باید بگم اشتباه می کنید. زیر کامنت خودتون توضیحات تکمیلی رو دادم
درود بر شما. من اسم شما رو هم نمیدونم. ببخشید.
خوشحالم از این بابت. برای من همین که نظراتم باعث شه شاید برخی بتونن در مورد دیدن یا ندیدن اثری تصمیم بگیرن کافیه. و البته امیدوارم نظرات مرتبط با محتوای آثار بیشتر شه در سایت
ایراد شما هم کاملا وارده. من بعد از گذاشتن این کامنت متوجه اشتباهم شدم که به دلیل نبودن امکان ویرایش، نتونستم تصحیح کنم و البته به کامنت خودم هم پاسخ ندادم که صد در صد سهل انگاری از جانب منه. عذرخواهی میکنم. درست میفرمایید.
پیشنهاد میکنم Carrie محصول 1976 رو هم حتما ببینید. این فیلم دومین بازسازی از اون فیلم (ساخته برایان دی پالما) به حساب میاد. فیلم اصلی به مراتب زیباتر و تاثیرگذارتره
کاملا درسته. منم مثل شما
وقتی سریالی از همه نظر کامل باشه دیگه این سوتی ها چندان به چشم نمیاد. همه زود فراموششون میکنن
ولی وقتی این همه مشکل ریز و درشت تو بحث نویسندگی وجود داره هر کدوم از این سوتی ها چند برابر پررنگ و برجسته میشن
anachronism رو میشه بخشید اگه تنها مشکل همین باشه ولی وقتی این فقط یه مشکل کوچیک در بین ده ها مشکل بزرگتره اونوقت همین مشکل کوچیک هم تو بوق و کرنا میشه
قابل نداشت. برای خودم جذاب بود گفتم با همه به اشتراک بذارم
در مورد اسم هم با احترام باید بگم اشتباه می کنید. زیر کامنت خودتون توضیحات تکمیلی رو دادم
خوشحالم از این بابت. برای من همین که نظراتم باعث شه شاید برخی بتونن در مورد دیدن یا ندیدن اثری تصمیم بگیرن کافیه. و البته امیدوارم نظرات مرتبط با محتوای آثار بیشتر شه در سایت
ایراد شما هم کاملا وارده. من بعد از گذاشتن این کامنت متوجه اشتباهم شدم که به دلیل نبودن امکان ویرایش، نتونستم تصحیح کنم و البته به کامنت خودم هم پاسخ ندادم که صد در صد سهل انگاری از جانب منه. عذرخواهی میکنم. درست میفرمایید.
نمیدونم. من خودم سریالشو ندیدم ولی تعریفشو زیاد شنیدم
وقتی سریالی از همه نظر کامل باشه دیگه این سوتی ها چندان به چشم نمیاد. همه زود فراموششون میکنن
ولی وقتی این همه مشکل ریز و درشت تو بحث نویسندگی وجود داره هر کدوم از این سوتی ها چند برابر پررنگ و برجسته میشن
anachronism رو میشه بخشید اگه تنها مشکل همین باشه ولی وقتی این فقط یه مشکل کوچیک در بین ده ها مشکل بزرگتره اونوقت همین مشکل کوچیک هم تو بوق و کرنا میشه