تاکویا، پسری پنجم دبستانی است که مادرش فوت کرده است. او و پدرش از برادر کوچک‌ترشان، مینورو، مراقبت می‌کنند. تاکویا هر روز صبح مینورو را به مهدکودک می‌برد و وقتی از مدرسه بیرون می‌آید، او را از مهدکودک برمی‌دارد و به خانه می‌برد. تاکویا خاطرات خوشی از مادرش دارد و وقتی از برادرش مراقبت می‌کند، برخی از آنها را به یاد می‌آورد.
7.7-