بعد از خواندن نظرات نسبتن مثبت کاربران، دیدن امتیاز بالای این فیلم و نقد و نظرهای ملایمی که در شماره‌ی آذرماه مجله‌ی 24 راجع به این فیلم خواندم، شدیدن مشتاق دیدن این فیلم بودم تا اینکه بالاخره امشب به تماشایش نشستم.
- نکات مثبت فیلم از دید من: فیلم‌برداری شکیل، تدوین نسبتن مناسب.
- نکات منفی فیلم از دید من: فیلم‌نامه و قصه‌ی ضعیف، بدمن‌هایی با شخصیت‌پردازی و بازی‌های تکراری و تک‌بعدی، بازی پس‌زننده‌ی پلیس FBI.
شاید چون در همین ژانر فیلم محکم و درخشان Prisoners (زندانیان - ۲۰۱۳) را با بازی هیو جکمن و جیک جیلنهال، در پس ذهن داشتم و ناخواسته این دو فیلم را با هم قیاس کردم، Wind River (با تمام احترامی که برای طرفدارانش قائلم) سلیقه‌ی من نبود و به من نچسبید. امتیاز من به این فیلم: ۴ از ۱۰
یک شلوغ‌کاری سطحی و در لحظاتی حتا بی‌منطق با شخصیت‌پردازی کم‌رمق. نتیجه‌گیری و پایان‌بندی بسیار رو، با پیام اخلاقی متظاهرانه. (دست کم برای من)
ولی از حق نگذریم در سکانس‌های آزمون بخش استرالیا، کارگردان در خلق لحظات پراسترس و هیجانی تا حدود زیادی موفق عمل کرد. و این مورد تنها حسن این فیلم برای من بود. با اغماض ۳ از ۱۰.
در این فیلم به‌هیچ‌وجه به‌‌دنبال ترس و دلهره نباشید.
«یک داستان روحی»، اثری است تاثیرگذار و تامل‌برانگیز، برای کسانی که مشکلی با ریتم کند و پلان‌های طولانی (البته لازم و جهت‌مند)، لایه‌های داستانی عمیق و معناگرا و اتمسفر دل‌گیر نداشته باشند.
تماشای این فیلم تجربی، به مخاطبین جدی و صبور سینما توصیه می‌شود. دست کم برای یک‌بار دیدن.
فیلم «نخبه»، با تمام کلیشه‌های نسبی موجود در قصه‌اش، برای من یک فیلم ساده و بی‌ادعا اما تاثیرگذار بود.
بازی دختربچه‌ی نقش اصلی و همین‌طور هوشمندی کارگردان را در به
تصویرکشیدن جنبه‌های عادی زندگی این دختربچه‌ی نخبه و درآوردن لحظات عاطفی عمیق بین او و دایی‌اش، خیلی دوس داشتم.
فیلم «نخبه»، با تمام کلیشه‌های نسبی موجود در قصه‌اش، برای من یک فیلم ساده و بی‌ادعا اما تاثیرگذار بود.
بازی دختربچه‌ی نقش اصلی و همین‌طور هوشمندی کارگردان را در به
تصویرکشیدن جنبه‌های عادی زندگی این دختربچه‌ی نخبه و درآوردن لحظات عاطفی عمیق بین او و دایی‌اش، خیلی دوس داشتم.
- نکات مثبت فیلم از دید من: فیلم‌برداری شکیل، تدوین نسبتن مناسب.
- نکات منفی فیلم از دید من: فیلم‌نامه و قصه‌ی ضعیف، بدمن‌هایی با شخصیت‌پردازی و بازی‌های تکراری و تک‌بعدی، بازی پس‌زننده‌ی پلیس FBI.
شاید چون در همین ژانر فیلم محکم و درخشان Prisoners (زندانیان - ۲۰۱۳) را با بازی هیو جکمن و جیک جیلنهال، در پس ذهن داشتم و ناخواسته این دو فیلم را با هم قیاس کردم، Wind River (با تمام احترامی که برای طرفدارانش قائلم) سلیقه‌ی من نبود و به من نچسبید. امتیاز من به این فیلم: ۴ از ۱۰
ولی از حق نگذریم در سکانس‌های آزمون بخش استرالیا، کارگردان در خلق لحظات پراسترس و هیجانی تا حدود زیادی موفق عمل کرد. و این مورد تنها حسن این فیلم برای من بود. با اغماض ۳ از ۱۰.
«یک داستان روحی»، اثری است تاثیرگذار و تامل‌برانگیز، برای کسانی که مشکلی با ریتم کند و پلان‌های طولانی (البته لازم و جهت‌مند)، لایه‌های داستانی عمیق و معناگرا و اتمسفر دل‌گیر نداشته باشند.
تماشای این فیلم تجربی، به مخاطبین جدی و صبور سینما توصیه می‌شود. دست کم برای یک‌بار دیدن.
به‌کسانی که طاقت دیدن صحنه‌های خشونت‌آمیز درجه‌ی یک را ندارند، به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود!
بازی دختربچه‌ی نقش اصلی و همین‌طور هوشمندی کارگردان را در به
تصویرکشیدن جنبه‌های عادی زندگی این دختربچه‌ی نخبه و درآوردن لحظات عاطفی عمیق بین او و دایی‌اش، خیلی دوس داشتم.
بازی دختربچه‌ی نقش اصلی و همین‌طور هوشمندی کارگردان را در به
تصویرکشیدن جنبه‌های عادی زندگی این دختربچه‌ی نخبه و درآوردن لحظات عاطفی عمیق بین او و دایی‌اش، خیلی دوس داشتم.