اون چیزی که برای دیزنی اهمیت داره موفقیت این بازسازی ها در گیشه های سینماست و تا وقتی این هدف برآورده شه، دیزنی همچنان به این روند بازسازی و استفاده از نوستالژی های دوران گذشته برای سودآوری استفاده می کنه
برای مثال:
بازسازی علاء الدین کمی بیشتر از 1 میلیارد دلار فروخت
بازسازی شیر شاه بیش از 1.5 میلیارد دلار فروش داشت
بازسازی کتاب جنگل نزدیک 1 میلیارد دلار
بازسازی دیو و دلبر حدود 1.3 میلیارد دلار
حتی بازسازی اثری که نسبت به بقیه آثاری که نوشتم محبوبیت و معروفیت کمتری داره مثل دامبو هم تونست نزدیک 350 میلیون دلار بفروشه که خیلی از فیلم ها خوابشم نمی تونن ببینن
پس تا وقتی بشه دوشید می دوشن
شخصا یه ایده اریجینال و تازه رو به صد تا بازسازی متوسط مثل مولان و شیرشاه ترجیح میدم
البته در دو فیلم "درخشش ابدی یک ذهن پاک" و "جان مالکوویچ بودن"، کافمن نویسنده فیلمنامه و تهیه کننده بوده. "بخش گویی، نیویورک" و همینطور انیمیشن متفاوت Anomalisa جزو کارهایی هستن که کافمن در مقام کارگردان ظاهر شده
به به
بالاخره فیلم جدید چارلی کافمن رسید
انتظار یه اثر با درون مایه های سورئال رو مثل کارهای دیگه این کارگردان داشته باشین ("درخشش ابدی یک ذهن پاک" و "بخش گویی، نیویورک" و "جان مالکوویچ بودن")
بخش اول فیلم (قبل از این که لارس و زیگریت نماینده ایسلند تو مسابقه یورو ویژن بشن) قشنگ بود
اما همین که پاشون به مسابقه می رسه کلیشه ها شروع میشن. بیشتر شبیه سیرک بود تا یه مسابقه در سطح قاره اروپا!
خوشم نیومد. اگه کل فیلم مثل بخش اولش بود خیلی خوب می شد ولی نتونستن اون ریتم اولیه رو حفظ کنن
هیچ کدوم از ویژگی های مثبت و به یاد موندنی انیمیشن مولان رو نداره
یه بازسازی لایو اکشن کاملا سطحی که ارزش این همه تاخیر و حاشیه رو نداشت
حالا ما که رایگان دانلود می کنیم تقریبا (جدا از اشتراک نایت مووی!)...اونایی که می خواستن قانونی و پولی از دیزنی پلاس ببینن باید 30 دلار پرداخت می کردن فقط واسه همین فیلم! فک کنم با 30 دلار بشه دو تا بلیت سینما خرید تو امریکا (مطمئن نیستم قیمت بلیت چقده)
این لایو اکشن کاراکتر کریکت انیمیشن اصلی رو کرده یه انسان! رقص و آوازم توش خبری نیست (برعکس علاالدین)
اصلا ارزش دیدن نداشت
اگه عمری باقی باشه و حوصله ای مونده باشه حتما :)
در مورد اون کامنت هم باید بگم بعضی کاربران کم لطفی میکنن. به هرحال شما از یه چیزی خوشت نمیاد میتونی نخونی یا فایل رو دانلود نکنی. دیگه این حرفا واسه چیه!
اکثر فیلم های موفق نیکلاس کیج به قبل از سال 2000 بر میگرده که از بهترین هاش میتونم این ها رو نام ببرم:
1) Face/Off
2) Leaving Las Vegas
3) Raising Arizona
4) Adaptation این واسه بعد سال 2000ه
5) The Rock
6) Moonstruck
7) Bringing Out the Dead
8) Wild at Heart
9) Red Rock West
10) Peggy Sue Got Married
11) Birdy
12) It Could Happen to You
13) The Family Man
همونطور که می بینید نیکلاس کیج فیلم خوب کم نداره ولی متاسفانه به دلایلی که من ازش بی خبرم بعد از سال 2000 نقش های خوب و ماندگار انگشت شماری رو بازی کرده و از اون نیکلاس کیج رویایی دهه 80 و 90 خیلی فاصله گرفته. یه زمانی حتی کسایی که از دنیای فیلم هیچ اطلاعی هم نداشتن ولی اسم نیکلاس کیج رو شنیده بودن. جوون اول هالیوود بود یه دوره ای!
"دیروز"
امتیاز: 7 از 10
--------------------------
"دیروز"، به کارگردانی دنی بویل و بر اساس فیلم نامه ای از ریچارد کورتیس، از اون دسته فیلم های حال خوب کن و شیرین و دوست داشتنی ای به حساب میاد که تماشاش در یک عصر زیبای انتهای تابستون با یکی دو فنجان چای داغ در کنار کسی که دوسش داری میتونه تجربه کاملا رضایت بخشی رو برای هر مخاطب علاقه مند به سینما و موسیقی و ترکیب این دو خلق کنه. البته اگه هیچ کدوم از موارد بالا رو ندارید هم باز از دیدن "دیروز" لذت خواهید برد؛ با این وجود، "دیروز" از سطح یک اثر قابل قبول و خوب فراتر نمیره که ای کاش اینطور نبود ولی با این اوصاف باز با یک فیلم دلنشین و خوش ساخت در ژانر عاشقانه کمدی با تم موسیقی طرف هستیم.
این اولین بار نیست که دنی بویل (صاحب آثار شناخته شده و ستایش شده ای چون "Trainspotting" و "28 روز بعد") یک جوان هندی تبار رو به عنوان نقش اصلی مرد یکی از فیلم هاش مورد استفاده قرار میده؛ سابقه این امر برمیگرده به سال 2008 و فیلم برنده ی جایزه اسکار "میلیونر زاغه نشین" با بازی دو پاتل که او هم سابقه نامزدی مراسم اسکار رو داره. جالب اینجاست که اسم فامیل نقش اصلی اون فیلم و "دیروز" با هم یکیه؛ هیمیش پاتل، در نقش جک مالک، موزیسین پر تلاش اما کم اقبال نقش اصلی فیلم هم (که این اولین تجربه سینمایی ش محسوب میشه) با اینکه در انگلستان زاده شده اما تباری هندی داره. لازم به ذکره که برای استفاده از آهنگ های گروه بیتلز در این فیلم، مبلغی معادل 10 میلیون دلار پرداخت شده که بیش از یک سوم از بودجه 26 میلیون دلاری فیلم رو شامل شده و البته فروش خوب 137 میلیون دلاری فیلم تونسته این هزینه رو پوشش بده.
و اما داستان...تصور کنید چنین جوان جویای نامی در شبی ناگهان تصادفی رو تجربه میکنه که وقتی به هوش میاد میفهمه کسی جز خودش از گروه معروف بیتلز خبر نداره و علاوه بر اون هیچکس نمیدونه کوکا کولا چیه یا حتی سیگار و هری پاتر رو هم کسی نمیشناسه! او از این موقعیت معجزه آسا استفاده میکنه و به شهرت میرسه و خب شهرت و پول هم طبق تعبیر خود فیلم، همچون "جام شرابی مسمومه" که میتونه نوشنده رو به کام مرگ و تباهی بکشونه! این داستان جالب و کم نظیر یکی از نقاط قوت اصلی فیلمه که تقریبا تا انتها هم کشش و جذابیت خودش رو حفظ میکنه و تنها پایان بد و ناامیدکننده و غیر قابل
باور و زیادی فانتزی فیلمه که این تجربه جدید و نو رو تا حدی مخدوش میکنه. این داستان پرکشش در کنار بازی های قابل اعتنایی که از هیمیش پاتل، لیلی جیمز (در نقش الی اپلتون، کراش دوران نوجوانی و بهترین دوست جک) و حتی اد شیران معروف و همینطور جوئل فرای (راکی) گرفته شده (و البته بازی نه چندان دلچسب کیت مک کینن در نقش دبرا، مدیر برنامه های جک) و شخصیت پردازی خوب کاراکتر جک مالک که هم به خوبی از پس اجرای آهنگ های زیبای گروه بیتلز بر اومده و هم یک شیرینی خاصی در رفتارش داره که مخاطب رو به همزادپنداری با خودش وادار میکنه، و همینطور پرداخت دل چسب رابطه عاطفی بین جک و الی و سکانس هایی متاثر کننده بین این دو کاراکتر، منجر به این شدن که تماشای "دیروز" تا تقریبا لحظات آخر بسیار شیرین و دلنشین باشه و بیننده رو به هیچ وجه خسته نکنه. البته ایده ناب فیلم پتانسیل های بیشتری از این داشت که میتونست مورد استفاده قرار بگیره اما نویسنده تنها به حداقل ها کفایت کرده و چندان وارد عمق ماجرا نشده و با اینکه سعی داشته با ورود دو کاراکتر مرموز به داستان، کمی به اون جدیت بیشتری ببخشه اما در اون جنبه هم موفق نبوده.
در نهایت، تماشای "دیروز" هم برای طرفداران گروه بیتلز، هم برای دوستداران موسیقی پاپ و هم برای علاقه مندان به آثار عاشقانه کمدی میتونه رضایت بخش و همراه با لبخند باشه.
برای مثال:
بازسازی علاء الدین کمی بیشتر از 1 میلیارد دلار فروخت
بازسازی شیر شاه بیش از 1.5 میلیارد دلار فروش داشت
بازسازی کتاب جنگل نزدیک 1 میلیارد دلار
بازسازی دیو و دلبر حدود 1.3 میلیارد دلار
حتی بازسازی اثری که نسبت به بقیه آثاری که نوشتم محبوبیت و معروفیت کمتری داره مثل دامبو هم تونست نزدیک 350 میلیون دلار بفروشه که خیلی از فیلم ها خوابشم نمی تونن ببینن
پس تا وقتی بشه دوشید می دوشن
شخصا یه ایده اریجینال و تازه رو به صد تا بازسازی متوسط مثل مولان و شیرشاه ترجیح میدم
بالاخره فیلم جدید چارلی کافمن رسید
انتظار یه اثر با درون مایه های سورئال رو مثل کارهای دیگه این کارگردان داشته باشین ("درخشش ابدی یک ذهن پاک" و "بخش گویی، نیویورک" و "جان مالکوویچ بودن")
اما همین که پاشون به مسابقه می رسه کلیشه ها شروع میشن. بیشتر شبیه سیرک بود تا یه مسابقه در سطح قاره اروپا!
خوشم نیومد. اگه کل فیلم مثل بخش اولش بود خیلی خوب می شد ولی نتونستن اون ریتم اولیه رو حفظ کنن
یه بازسازی لایو اکشن کاملا سطحی که ارزش این همه تاخیر و حاشیه رو نداشت
حالا ما که رایگان دانلود می کنیم تقریبا (جدا از اشتراک نایت مووی!)...اونایی که می خواستن قانونی و پولی از دیزنی پلاس ببینن باید 30 دلار پرداخت می کردن فقط واسه همین فیلم! فک کنم با 30 دلار بشه دو تا بلیت سینما خرید تو امریکا (مطمئن نیستم قیمت بلیت چقده)
این لایو اکشن کاراکتر کریکت انیمیشن اصلی رو کرده یه انسان! رقص و آوازم توش خبری نیست (برعکس علاالدین)
اصلا ارزش دیدن نداشت
در مورد اون کامنت هم باید بگم بعضی کاربران کم لطفی میکنن. به هرحال شما از یه چیزی خوشت نمیاد میتونی نخونی یا فایل رو دانلود نکنی. دیگه این حرفا واسه چیه!
1) Face/Off
2) Leaving Las Vegas
3) Raising Arizona
4) Adaptation این واسه بعد سال 2000ه
5) The Rock
6) Moonstruck
7) Bringing Out the Dead
8) Wild at Heart
9) Red Rock West
10) Peggy Sue Got Married
11) Birdy
12) It Could Happen to You
13) The Family Man
همونطور که می بینید نیکلاس کیج فیلم خوب کم نداره ولی متاسفانه به دلایلی که من ازش بی خبرم بعد از سال 2000 نقش های خوب و ماندگار انگشت شماری رو بازی کرده و از اون نیکلاس کیج رویایی دهه 80 و 90 خیلی فاصله گرفته. یه زمانی حتی کسایی که از دنیای فیلم هیچ اطلاعی هم نداشتن ولی اسم نیکلاس کیج رو شنیده بودن. جوون اول هالیوود بود یه دوره ای!
خوشحالم که براتون مفید بوده
امتیاز: 7 از 10
--------------------------
"دیروز"، به کارگردانی دنی بویل و بر اساس فیلم نامه ای از ریچارد کورتیس، از اون دسته فیلم های حال خوب کن و شیرین و دوست داشتنی ای به حساب میاد که تماشاش در یک عصر زیبای انتهای تابستون با یکی دو فنجان چای داغ در کنار کسی که دوسش داری میتونه تجربه کاملا رضایت بخشی رو برای هر مخاطب علاقه مند به سینما و موسیقی و ترکیب این دو خلق کنه. البته اگه هیچ کدوم از موارد بالا رو ندارید هم باز از دیدن "دیروز" لذت خواهید برد؛ با این وجود، "دیروز" از سطح یک اثر قابل قبول و خوب فراتر نمیره که ای کاش اینطور نبود ولی با این اوصاف باز با یک فیلم دلنشین و خوش ساخت در ژانر عاشقانه کمدی با تم موسیقی طرف هستیم.
این اولین بار نیست که دنی بویل (صاحب آثار شناخته شده و ستایش شده ای چون "Trainspotting" و "28 روز بعد") یک جوان هندی تبار رو به عنوان نقش اصلی مرد یکی از فیلم هاش مورد استفاده قرار میده؛ سابقه این امر برمیگرده به سال 2008 و فیلم برنده ی جایزه اسکار "میلیونر زاغه نشین" با بازی دو پاتل که او هم سابقه نامزدی مراسم اسکار رو داره. جالب اینجاست که اسم فامیل نقش اصلی اون فیلم و "دیروز" با هم یکیه؛ هیمیش پاتل، در نقش جک مالک، موزیسین پر تلاش اما کم اقبال نقش اصلی فیلم هم (که این اولین تجربه سینمایی ش محسوب میشه) با اینکه در انگلستان زاده شده اما تباری هندی داره. لازم به ذکره که برای استفاده از آهنگ های گروه بیتلز در این فیلم، مبلغی معادل 10 میلیون دلار پرداخت شده که بیش از یک سوم از بودجه 26 میلیون دلاری فیلم رو شامل شده و البته فروش خوب 137 میلیون دلاری فیلم تونسته این هزینه رو پوشش بده.
و اما داستان...تصور کنید چنین جوان جویای نامی در شبی ناگهان تصادفی رو تجربه میکنه که وقتی به هوش میاد میفهمه کسی جز خودش از گروه معروف بیتلز خبر نداره و علاوه بر اون هیچکس نمیدونه کوکا کولا چیه یا حتی سیگار و هری پاتر رو هم کسی نمیشناسه! او از این موقعیت معجزه آسا استفاده میکنه و به شهرت میرسه و خب شهرت و پول هم طبق تعبیر خود فیلم، همچون "جام شرابی مسمومه" که میتونه نوشنده رو به کام مرگ و تباهی بکشونه! این داستان جالب و کم نظیر یکی از نقاط قوت اصلی فیلمه که تقریبا تا انتها هم کشش و جذابیت خودش رو حفظ میکنه و تنها پایان بد و ناامیدکننده و غیر قابل
باور و زیادی فانتزی فیلمه که این تجربه جدید و نو رو تا حدی مخدوش میکنه. این داستان پرکشش در کنار بازی های قابل اعتنایی که از هیمیش پاتل، لیلی جیمز (در نقش الی اپلتون، کراش دوران نوجوانی و بهترین دوست جک) و حتی اد شیران معروف و همینطور جوئل فرای (راکی) گرفته شده (و البته بازی نه چندان دلچسب کیت مک کینن در نقش دبرا، مدیر برنامه های جک) و شخصیت پردازی خوب کاراکتر جک مالک که هم به خوبی از پس اجرای آهنگ های زیبای گروه بیتلز بر اومده و هم یک شیرینی خاصی در رفتارش داره که مخاطب رو به همزادپنداری با خودش وادار میکنه، و همینطور پرداخت دل چسب رابطه عاطفی بین جک و الی و سکانس هایی متاثر کننده بین این دو کاراکتر، منجر به این شدن که تماشای "دیروز" تا تقریبا لحظات آخر بسیار شیرین و دلنشین باشه و بیننده رو به هیچ وجه خسته نکنه. البته ایده ناب فیلم پتانسیل های بیشتری از این داشت که میتونست مورد استفاده قرار بگیره اما نویسنده تنها به حداقل ها کفایت کرده و چندان وارد عمق ماجرا نشده و با اینکه سعی داشته با ورود دو کاراکتر مرموز به داستان، کمی به اون جدیت بیشتری ببخشه اما در اون جنبه هم موفق نبوده.
در نهایت، تماشای "دیروز" هم برای طرفداران گروه بیتلز، هم برای دوستداران موسیقی پاپ و هم برای علاقه مندان به آثار عاشقانه کمدی میتونه رضایت بخش و همراه با لبخند باشه.