Logan ( 2017 )

ساخت قسمت جدید از فیلم « ولوورین » بطور معمول یک اتفاق عادی در سری داستانی « مردان ایکس » محسوب می شود و نمی بایست تا این حد جنجال برانگیز باشد. اما اینبار موضوعی درباره قسمت جدید فیلم به نام « لوگان » مطرح شد که باعث توجه رسانه های سینمایی گردید و آن ، اعلام آخرین حضور هیو جکمن در نقش ولوورین بود. خبری که بلافاصله در صدر رسانه های سینمایی قرار گرفت و باعث ناراحتی بسیاری از طرفداران جکمن شد که در 17 ساله گذشته او را با این نقش بر پرده سینماها مشاهده کرده بودند.

البته پس از اعلام این خبر، تلاش های بسیاری از جمله توسط رایان رینولدز برای بازگرداندن جکمن به این نقش و حتی حضور در یک پروژه مشترک با حضور ولوورین و ددپول مطرح شد که جکمن اعلام کرد برای بازی در این پروژه دیر شده و بهتر است که با این نقش خداحافظی کند. با اینحال جکمن در یک اظهار نظر نه چندان قاطعانه اعلام کرده که شاید اگر سازندگان فیلم « مردان ایکس » از او بخواهند در این پروژه و به عنوان یکی از بازیگران حضور پیدا کند، او بتواند دوباره در نقش ولوورین حضور پیدا کند. بهرحال تا اطلاع بعدی ، این آخرین حضور هیو جکمن در نقش ولوورین در سینماست.

داستان فیلم در سال 2029 رخ می دهد. لوگان ( هیو جکمن ) که سابقاً با آن چنگال های تیز و قدرت نامیرایی اش شناخته می شد، حال قدرت نامیرایی اش کاهش یافته و سن و سال او نیز افزایش یافته است که تغییر بسیاری در چهره او پدید آورده. لوگان که خسته تر از هر زمان دیگری به نظر می رسد، در نزدیکی مرز مکزیک زندگی می کند و از پروفسور ایکس ( پاتریک استیوارت ) که حالا دچار مشکلات ذهنی هم شده مراقبت می کند. اما پس از اینکه یک زن دختری به نام لورا ( دفن کین ) را نزد لوگان می آورد و درخواست می کند تا او را به داکوتای شمالی ببرد، لوگان متوجه می شود که این دختر ...

اولین ویژگی و در واقع تمایز « لوگان » نسبت به سری پیشین « مردان ایکس » و بطور کل آثار اَبَرقهرمانی مارول، فضای تاریک و غمناک فیلم است که اینبار بیشتر از یک فضاسازی ساده است و تمام بخش های فیلم را در برگرفته. سازندگان اینبار " امید " را بطور کل از روند فیلمنامه حذف کرده اند و دنیایی را به تصویر کشیده اند که هیچ اتفاق خوشایندی در آن به چشم نمی خورد و به نظر می رسد که همواره غروب و تاریکی بر آن چیره شده است؛ تاریکی که بطور تمام و کمال بر زندگی لوگان نیز سایه افکنده است.

در میان شخصیت های « مردان ایکس » که در سالهای گذشته به سینما آمده اند، همواره لوگان / ولوورین ، پتانسیل بیشتری برای پرداخت داشته است و آثار مستقلی هم که درباره این شخصیت ساخته شده قصد داشته اند تا درگیری لوگان با ماهیت خود و وضعیتش را به تصویر بکشند که چندان موفق نبوده و در نهایت آن آثار به فیلمهایی سرگرم کننده و نه عمیق مبدل شده بودند. اما در « لوگان » این وضعیت تغییر کرده و سازندگان اهمیت بیشتری به پرداخت به شخصیت درونی لوگان و کشمکش او با انواع و اقسام مشکلات درونی اش داده اند. لوگان با توجه به تغییر ظاهر و نوع زندگی اش که شباهت هایی هم به مل گیبسون در فیلم اخیرش به نام « پدر هم خون » یافته، اینبار بیش از گذشته می تواند مخاطب را به زندگی ویران خودش بکشاند و از او بخواهد تا فقط چنگال هایش را نبیند!

« لوگان » در بخش روایت داستان هم شادابی معمول آثار اَبَرقهرمانی را ندارد و اگرچه هنوز هم می توان ردپای شوخی های مختص به لوگان ( شوخی با چهره ای خشن و اخم آلود! ) را در داستان یافت، اما بطور کل از میزان این شوخی ها در داستان کاسته شده تا آسیبی به فضای تاریک فیلم وارد نشود. این تصمیم هوشمندانه باعث شده تا « لوگان » بیش از پیش توسط مخاطب جدی گرفته شود و تصمیم جیمز منگولد کارگردان این فیلم برای روایت داستانش به سبک و سیاق آثار " وسترن " نظیر « شین » جورج استیونز نیز به جذابیت اثر افزوده است.

« لوگان » همچنین در بخش اکشن یکی از بهترین های این سری محسوب می شود که بخش زیادی از آن را مدیون درجه بندی سنی فیلم می باشد که برای بزرگسالان در نظر گرفته شده است. سازندگان به خوبی می دانسته اند که برای به تصویر کشیدن یک ولوورین بی اعصاب و خشن نیاز هست تا اینبار خشونت واقعی را به سینما بیاورند و همین اتفاق باعث شده تا کمتر نشانی از حقه های تصویری از جمله لرزش و تدوین چند ثانیه ای در لحظات اکشن فیلم به چشم بخورد و کارگردانی بهتری را در این بخش شاهد باشیم. بطور کل می توان گفت که اینبار چنگال های ولوورین بیشتر از هر زمان دیگری بُرنده هستند و این بُرندگی ویژگی است که قطعاً طرفداران این شخصیت را هیجان زده خواهد کرد.

اما مهمترین بخش فیلم « لوگان » را می توان حضور هیو جکمن به عنوان آخرین نقش آفرینی اش در نقش لوگان برشمرد. این بهترین حضور هیو جکمن پس از 17 سال در نقش لوگان بوده و ترکیب او با دخترک کوچک داستان که به نظر می رسد از بابت اعصاب دست کمی از او نداشته باشد، باعث شده تا فیلم در بخش بازیگری نیز نمره قبولی را دریافت نماید. پاتریک استیوارت نیز که اینبار وظیفه به مراتب سخت تری برای بازی در نقش پروفسور ایکس داشته، بازی بسیار خوبی در فیلم داسته است.

آخرین حضور هیو جکمن در نقش لوگان / ولوورین به بهترین اثر این مجموعه تبدیل شده است. البته « لوگان » در قامت یک فیلم اَبَرقهرمانی اثر حذابی محسوب می شود و نباید از آن انتظار یک شگفتی کامل را داشت. فیلم در دقایقی سرگشتگی در ضرباهنگ را تجربه می کند و گاهی زیاده گویی هایش به چشم می آید. اما در نهایت موفق می شود تا توازن را رعایت کرده و به یک پایان بندی جذاب برای حضور هیو جکمن در نقش لوگان دست پیدا کند. « لوگان » بهترین اثر اَبَرقهرمانی نیست اما در میان سری « مردان ایکس » جذاب ترین اثر به شمار می رود که سمفونی خداحافظی را برای ولوورین و هیو جکمن به درستی می نوازد.
منبع:مووی مگ