Million Dollar Baby ( 2004 )

جهانِ ما به مَثَل مِی شُده‌ست و ما مِی‌خوار

خوشیش بسته به تلخی و خُرّمی به خمار

دُخترِ میلیون‌ دُلاری، داستانِ همان سکّه‌یِ مشهوری‌ست که می‌گویند دو رو دارد؛ یک‌روی سکّه، نیمه‌یِ اوّلِ فیلم‌ست که مَگی فیتس‌جِرالد پلّه‌های ترقّی را یکی‌یکی بالا می‌رود و می‌شود مُشت‌زنی درجه‌یک، قهرمانی که مُشتِ اوّلش دیگران را از پا درمی‌آوَرَد. این خوشی‌ست، عیش است و مثل هر عیشِ دیگری دوام ندارد... درست وقتی که مَگی به سرشناس‌ترین چهره‌یِ مُشت‌زنی بَدَل می‌شود، ضربه‌ای ناغافل [و ناجوانمَردانه] فرود می‌آید و او را ناقص می‌کند. مَگی، مُشت‌زنِ چیره‌دست، روی تختِ بیمارستان‌ها جا خوش می‌کند. نُخاعَش آسیب می‌بیند و نمی‌تواند هیچ بکند. همه‌یِ بدبختی‌ها، یک‌جا، به سرش می‌آیند؛ پاهایش را می‌بُرند و نَفَسَش به لوله‌های اُکسیژن بَند می‌شود. تکلیف چیست؟ اسم این را که نمی‌شود زندگی گذاشت، زندگی آن روزهایی‌ست که مَگی در اوج بود، نه این روزهایی که حتّا نفس‌کشیدن برایش آسان نیست. تلخ‌ترین فکر، این‌ست که فرانکی چاره‌ای بیندیشد، راهی پیشِ پای خودش و مَگی بگذارد و این راه، رهایی از این شِبه‌زندگی‌ست، از این زندگیِ غیرانسانی و غیرعادّی...

کِلینت ایست‌وود، هرچه بیش‌تر پا به سن ‌گذاشته، تلخ‌تر ‌شده‌ست... اُمید و آرزو از دایره‌یِ لُغاتَش روزبه‌روز کم‌رنگ‌تر شده و نااُمیدی و سیاهی جای آن‌ها را ‌گرفته‌اند. این خاصیتِ سنّ‌ است؟ خاصیتِ روزگار است یا خاصیتِ سینمایِ این سال‌ها؟ هرچه هست، دنیایی دیگر را پیشِ چشمانِ ما می‌گذارد؛ دنیایی که روی جنبه‌های نااُمیدیِ تجربه‌های بشری تأکید می‌کند و راه‌ِحَل را در خلاص‌شُدن می‌بیند، در رهاکردنِ زندگی ناقص. کورسوهای اُمیدی را که در زندگی هست، نباید جدّی گرفت. سرنوشت، مَحتوم است و کسی نمی‌تواند آن را تغییر دهد...

... این همه تاریکی که در دُخترِ میلیون‌ دُلاری هست، بی‌دلیل نیست. حکمتی دارد اگر آدم‌ها را در تاریکی می‌بینیم، اگر شب سایه‌یِ سنگینَش را روی شهر پهن کرده است و اگر شبی از شب‌ها فرانکی به قولَش وفا می‌کند و کاری می‌کند که مَگی از دست زندگی خلاص شود. برای یک عاشق [یک پدر؟] چیزی سخت‌تر از این نیست که محبوبَش را [دخترش را؟] ویران ببیند. ویرانی، عاقبت آدم‌هاست، دیر یا زود می‌آید؛ امّا آدم‌ها دوست دارند چشم‌ها را ببنندند و خیال کنند که چیزی، خطری، یا مُشکلی در راه نیست. امّا خیال که چاره‌یِ واقعیت نیست، چاره‌یِ هیچ‌ نیست. اگر قرار است مَگی را تکّه‌تکّه کنند و بعد از پاها دست‌هایش را هم بِبُرند، این زندگی چه فایده‌ای دارد؟ اصلاً چه معنایی دارد؟ زندگی، کنارِ هم بودن است، با هم بودن و دل‌تنگِ هم بودن و دل به هم ‌سِپُردن‌ست و حیف که آدم‌ها این حقایقِ ناب را از خود دریغ می‌کنند...




فیلم "دختر یک میلیون دلاری" (Million Dollar Baby) ساخته "کلینت ایستوود" بازیگر و کارگردان سرشناس آمریکایى، جوایز برتر اسکار را به خود اختصاص داد. شبکه تلویزیونى یورونیوز و دیگر شبکه هاى تلویزیونى نظیر سى‌ان ان و بى‌بى‌سى با پوشش اخبار مربوط به هفتاد و هفتمین مراسم سالیانه‌ى اهداى جوایز اسکار که شب گذشته، یکشنبه شب به وقت محلى برگزار شد، ضمن اعلام موفقیت هاى به دست آمده توسط فیلم "بچه میلیون دلارى" به معرفى برترین هاى اسکار پرداخت.

درام "دختر یک میلیون دلاری" ساخته ى کلینت ایستوود شب گذشته عمده جوایز اسکار را در طبقه بندى‌هاى مختلف به خود اختصاص داد و از این جهت فیلم رقیب خود یعنى "خلبان" (Aviator) ساخته‌ى "مارتین اسکورسیزى" که به شرح زندگى "هاوارد هیوز" سرمایه دار معروف آمریکایى و فتوحاتش در عرصه هاى مختلف زندگى شخصى، تجارى و عاطفى او پرداخته بود، کنار گذاشت.

فیلم کم هزینه دختر یك میلیون دلارى که به شرح زندگى دخترى مشت زن پرداخته است، بهترین جوایز مربوط به "بهترین فیلمبردارى" و "بهترین کارگردانى" را ازآن خود کرد و به عبارتى در همین خصوص گوى سبقت را از فیلم "خلبان " به کارگردانى مارتین اسکورسیزى ربود و همه چیز را به نفع خود عوض کرد چرا که پیش بینى مى‌شد این فیلم بسیارى از جوایز را به خود اختصاص دهد.

فیلم ۳۰ میلیون دلارى "دختر یك میلیون دلارى" همچنین باعث شد تا "هیلارى سوانک " براى دومین بار در طول حرفه خود جایزه بهترین بازیگر اول زن را به خود اختصاص دهد و به عنوان برترین بازیگر نقش اول زن هفتادو هفتمین مراسم سالیانه اهداى جوایز اسکار معرفى شود.

از طرف دیگر "مورگان فریمن" کهنه کار نیز که در فیلم مذکور در نقش دستیار "کلینت ایستوود" ظاهر شده بود موفق شد تا جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل را به خود اختصاص دهد.

کلینت ایستوود نیز که به عنوان کارگردان و هم به عنوان بازیگر فیلم دختر یك میلیون دلارى ایفاى نقش کرده بود، جایزه بهترین کارگردان را به خود اختصاص داد و ضمن ابراز خوشحالى خود تصریح کرد از اینکه هنوز در عرصه فعالیت هاى هنرى حضور دارد و کار مى‌کند بسیار شاد و مسرور است.

ایستوود در همین خصوص گفت: "من در عرصه فعالیت هاى هنرى هنوز یک بچه هستم و هنوز هم کارهاى زیادى است که باید انجام دهم."

منبع: ایرنا