Jack Reacher: Never Go Back ( 2016 )

اولین قسمت از فیلم « جک ریچر » در سال 2012 براساس سری داستانهایی به همین نام نوشته آقای لی چایلد ساخته شد که برخلاف انتظارات نتوانست به فروش قانع کننده ای در آمریکا دست پیدا کند و چه بسا اگر فروش جهانی نبود، هرگز فکر ساخت یک دنباله برای این اثر به ذهن سازندگانش خطور نمی کرد. « جک ریچر : هرگز بازنگرد » که دوم فیلم سینمایی از این سری داستانهاست، وقایع کتاب هجدهم « جک ریچر » را بازگو می کند.

در این قسمت جک ریچر ( تام کروز ) متوجه می شود که دوست قدیمی اش سوزان ( کوبی اسمالدرز ) متهم به جاسوسی شده و در واقع برای او پاپوشی دوخته شده است. از این رو برای پی بردن حقیقت، پس از یافتن سوزان با او همراه شده و متوجه می شود که هم او و هم سوزان در یک توطئه پیچیده گرفتار شده اند که دامنه آن از افغانستان تا نیو اورلئان کشیده شده و...
قسمت دوم « جک ریچر » صحنه های تعقیب و گریز فراوانی دارد که لازمه یک اثر اکشن است و حضور تام کروز نیز یک وزنه سنگین برای بهبود کیفیت صحنه های اکشن فیلم بوده است. اما مشکل اساسی که « هرگز بازنگرد » از آن رنج می برد فقدان فیلمنامه ای است که بتواند حداقل دلایل منطقی برای بروز درگیری های فیلم را توجیه نماید تا تماشاگر دچار ابهام نگردد.

مبنای داستان «جک ریچر : هرگز بازنگرد » بر مبنای یک توطئه می چرخد که گریبانگیر جک و همراهش سوزان شده است. یعنی جایی که مخاطب می بایست با قهرمان داستانش همراه شود تا بتواند رازهای پشت پرده را برملا نماید و دنیایی را از دردسر نجات دهد. اما فیلم خیلی زود بی آنکه بخواهد گره ای در فیلمنامه ایجاد کند، عامل اصلی خرابکاری و در واقع شخصیت منفی داستان را معرفی می کند تا بدین شکل تماشای باقی داستان روندی " موش و گربه وار " به خود بگیرد. این اتفاق باعث شده تا هیجان تماشای داستان تا حد زیادی کاهش پیدا کند و تنها امید مخاطب به لحظات اکشن فیلم باشد تا بتواند فیلم را از بی رمقی خارج نماید.

در بخش هایی از فیلم علاوه بر سوزان که همراه کروز است و ما تا حدودی به درک داستان و وضعیت کلی او پی می بریم، شاهد یک خرده داستان تکراری و عجیب و غریب نیز هستیم که طی آن دخترکی 15 ساله ادعا می کند که جک پدرش است و همین جمله کافی است تا کل بهانه فیلم برای درگیری ریچر با دشمنانش مهیا شود. این خرده داستان تا به امروز بارها و بارها در اکشن های رده ب به کار گرفته شده و مشاهده مجددش در « جک ریچر : هرگز بازنگرد » اعصاب پولادین می خواهد.

در بخش اکشن هم اگرچه حضور تام کروز مانند همیشه نکته مثبتی برای آثار اکشن محسوب می شود اما او هم در مقایسه با قسمت اول، کمتر تن به خطر می دهد و در مجموع طراحی صحنه های اکشن فیلم چندان بدیع و جذاب نیستند. تماشاگری که پیش از این بارها کروز را در مقام یک ناجی در سری فیلمهای « ماموریت غیرممکن » مشاهده کرده، انتظار دارد که « جک ریچر » به چیزی بیشتر یا حداقل متفاوت از « ماموریت غیرممکن » دست یابد اما فیلم انتظارات او را برآورده نمی کند تا حتی تعقیب و گریز ها و مبارزات تن به تن یک سر و گردن از اکشن های " تام کروزی " عقب تر باشد.

باب اینحال در میان انبوه ضعف هایی که قسمت دوم « جک ریچر » همانند قسمت نخست دارد، کماکان بزرگترین ویژگی فیلم حضور بازیگری است که ظاهراً در دهه ی پنجم زندگی اش هم خیال بازنشستگی ندارد و به راحتی می تواند هر تماشاگری را به خود جذب نماید. تام کروز خستگی ناپذیر کماکان بهترین دلیل برای تماشای « جک ریچر » بی رمقی است که اینبار خیلی زود تکلیف تماشاگر با انتهای داستان مشخص می شود. کوبی اسمالدرز هم که در این قسمت یار و یاور کروز شده، حداقل در کنار وی قابل قبول به نظر می رسد و این نظریه را تقویت می نماید که باید شکل و شمایل رابین شرباتسکی را کم کم از خاطر ببریم.

« جک ریچر : هرگز بازنگرد » دنباله ای ضعیف بر اثری است که حتی قسمت اول آن هم خیلی فراتر از یک اکشن ساده و بی حال نمی رفت. ساخت قسمت سوم از سری داستانهای « جک ریچر » مستقیماً به فروش این قسمت بستگی دارد و اگر موفقیتی حاصل شود، قطعاً سازندگان به سراغ ساخت یک فیلم دیگر براساس یکی از 20 جلد کتاب آقای لی چایلد ( تا به امروز ) خواهند رفت اما تا آن زمان، می توان امید داشت که سازندگان جک ریچر تصمیمی در راستای نام قسمت دوم برای این شخصیت اتخاذ نمایند و هرگز او را بازنگردانند.

منبع:مووی مگ

فیلم Jack Reacher بر اساس رمان لی چالد که در مورد یک مشت زن حرفه ای است، می باشد. تام کروز، جک ریچر سینما می باشد. چیزی در مورد این فیلم وجود دارد، شما یک هالک غول پیکر را انتظار دارید که در حین دعوا خود را کنترل کند. ریچر هر موقع وارد یک کوچه می شود، اگر کار به دعوا برسد، سه، چهار، پنج نفر را به زمین می زند.

آیا این قابل قبول است که فردی آواره ۵۴ساله دارای یک بدن بی عیب و نقص باشد و بر چندین قاتل حرفه ای که او را در گوشه ای گیر انداخته اند و تعداشان بیشتر است فارغ بیاید. احتمالا نه. آیا این قابل قبول است که بچه ای که توسط عنکبوت رادیواکتیوی نیش زده می شود به جای اینکه به مرگ از طریق مسمومیت دچار شود به مرد عنکبوتی تبدیل شود. چیز هایی هستند که ببیننده به راحتی آنها را می پذیرد چون این ها فرضیات فیلم هستند.

این فیلم، دومین فیلم از فیلم های جک ریچر بر اساس رمان ریچر در قرن ۱۸ می باشد. کروز به عنوان یک آواره، کارگاه، خوبی کننده بر می گردد، که به عنوان شروع فیلم در نظر گرفته شده است، کلانتر یک شهر کثیف را بدون حتی یک مشت به دام می اندازد. شما این تیکه کلام را می دانید که می گویند ” من تو را با یک دست هم می توان بزنم، حالا ریچر بدو ن دخالت دست توانست کلانتر را به دام انداخت. واقعا که کار او حرف ندارد.

بعد او به واشینگتون دی.سی می رود تا با سوزان ترنر(کوبی اسمالدرز) برای جانشین شدنش به عنوان افسر فرمانده ی یک واحد از پلیس نظامی ملاقات کند. وقتی او به دفتر ترنر می رسد که او به جرم خیانت بازداشت شده است. سپس معلوم می شود وکیل او مرده است.حدس بزنین چه کسی به قتل متهم شده است! حدس بزنین چه کسی تصمیم می گیرد که ترنر را از زندان بیرون بیاورد! و حدس بزنین بعدش چه اتفاقی خواهد افتاد! اگر جواب های شما جک ریچر، جک ریچر و آنها بی گناهی خود را ثابت می کنند و ادم بدها را می زنند، درست حدس زدید، شما از قبل فیلم را دیده اید.

این یک مفهوم خاص و اصیل نیست، اما این اساس کلی جک ریچر می باشد، که نسخه مدرن شده ی فیلم no name یا sunjuro from yojimbo می باشد. قهرمان سرگردانی که خود را درون مشکلات قرار می دهد سپس آنها را حل می کند و اگر زور لازم باشد نیز دریغ نمی کند. در فیلمی مثل این، همه چیز مربوط به اجرا و متغییر ها است. Never go back در هر دوی آنها موفق بود. معمولا کروز در تعداد زیادی صحنه ی مبارزه های لذت بخش مسخره که در اکثر صحنه ها تام کروز از بالای سقف بر روی آدم بدها می پرد، حضور دارد و کارگردان ادوارد زوییک، که قبلا با تام کروز در فیلم The Last Samurai همکاری داشته است، شخصیت پر جنب وجوش را به ریچر چسبانده است، انزوا طلب را به یک مشکل خانوادگی متصل کرده است، زمانی که او مجبور به فرار به همراه ماجور ترنر و دختر جوانی(دانیکا یاروش) که ممکن است به او مربوط باشد.

ارتباط سه جانبه بین کروز و دو زن، آن گونه که باید عمل کند، خوب نیست، با توجه به اینکه زوییک وقت زیادی صرف آن می کند، اما اسمالدرز همانند یک ورقه ی فلزی و قوی برای کروز می باشد.مشت زدن، لگد زدن، قدم برداشتن همانند بیشتر دونده های تاریخ فیلم، اسمالدرز حرکت های قابل توجه ای را نشان می دهد. این بود که او برای بازی در فیلم جاسوسی مارول، maria hill موافقت کرده است. در یک صحنه ی قابل توجه، او کمی نگرش جنسی ریچر را به چالش می کشد و تسلط مردان در ارتش را محکوم می کند. حتی اشاره او به اینکه توسط چندتا افسر ضربه خورده است، ساخت این اقدام درباره ی مردی که تهدید می کند که دست، پا یا گردن دیگران را می شکند و سپس تعمیم آن به دنیای سیاست و نگرش جنسی در سال ۲۰۱۶ قابل توجه است.

اگرچه هنوز ریچر یک پروژه ی شکست ناپذیر در افکار عمومی است اما این را بدانید که در خلوت از آن راضی نیستند.

کم و موثر درباره ی کروز و زوییک

در سن ۵۴، کروز به پایان خود به عنوان یک ستاره اکشن غیرقابل توقف نزدیک می شود، مثلا در جک ریچر نمی شود که تا ابد بدلکارها از روی دیوار بپرند، البته اگر او می تواند، اشکالی ندارد، خیلی با حال است که او را در حال این کار ببینیم.

شما توجه دارید که من اصلا به تبهکاران فیلم اشاره نکردم، آنها اغلب تبهکاران عادی و آشکار بودند، و هیچ کدام از آنها حتی به پای ورنز هرزوگ در نقش زک، در جک ریچر اول نمی رسد. رابرت نپر در نقش پیمانکار دفاعی به نام ژنرال هرنس، که بسیار شرور است، زیرا این نقش توسط بازیگر درستی ایفا شده است. پاتریک هایزاینر مسولیت مقابله با تام کروز را در چندین مرتب برعهد دارد.

Never go back می توانست کمی بیشتر شخصیت در بخش آدم بدها داشته باشد، و در قسمت میانی کمی لنگ می زد. اما هرکس به نظر می رسد می فهمد که با عنوان جک ریچر چه نوع فیلمی می خواد بسازد. اسمالدرز کمی فیلم را قوی تر می کند، و کروز صدرصد او به نقش های تنها بهتر ظاهر می شود. و در آخر اگر شما به دنبال چیزی ضعیف و نامتظاهر می گردید، پس باید بسیار راضی باشید.