بعد از به قتل رساندن رئیس خون آشام ها، سلین (کیت بکنسیل) به یک فراری تبدیل می شود که هر دو جناح به دنبال گرفتن او هستند. خون آشام ها به دنبال سلین هستند تا بخاطر جنایت هایش از او انتقام بگیرند در حالی که لایکن ها تحت فرماندهی رهبر جدیدیشان ماریوس (توبیاس منزیس) سازمان یافته تر شده اند و به دنبال دختر سلین ایو می گردند، کسی که خونش می تواند به تشکیل یک ارتش از خون آشام ها و لایکن ها کمک داشته باشد و به درگیری های بین آنها پایان دهد. بعد از اینکه سلین توسط دیوید (تئو جیمز) از حمله ی لایکن ها نجات پیدا می کند، این دو نفر از سوی پدر دیوید (چارلز دنس) پناه داده می شوند. با در خواست یک خون آشام به نام سمیرا (لارا پولور) سلین مورد بخشش قرار می گیرد و به کاون شرقی می ورد جایی که در آنجا به آموزش ارتش جدیدی از دلالان مرگ (Death Dealers) – یکی از جنگجویان خون آشام ها – می پردازد.
تعداد خون آشام ها برای مقابله با لایکن ها زیاد می شود، لایکن هایی که به رهبری ماریوس از همیشه قوی تر شده اند. آنها جنگ را متوقف می کنند تا دختر سلین، ایو را پیدا و از او به عنوان برگ برنده استفاده کنند. این کار آنها به سلین و دیوید و سایر خون آشام ها فرصت کافی را در اختیار می دهد تا بتوانند راهی برای پایان دادن به این مبارزه ها پیدا کنند.
فیلم Underworld: Blood Wars (دنیای زیرین: جنگ های خونین) پنجمین قسمت از این سری فیلم می باشد و به نظر می رسد سازندگان همچنان تمایل به ادامه ی این عنوان دارند. انتظار می رفت که به کارگردانی آنا فوستر گام بزرگی نه تنها در ژانر خود بلکه در فیلم های اکشن باشد، اما متاسفانه این فیلم از انتظارات به دور بود و نتوانست تعامل زیادی با مخاطبان برقرار کند.
فیلم جنگ خونین به سختی از پس مسائل فنی برآمده است. سکانس های اکشن فیلم درهم ویرایش شده اند و نماهای بسته ای در فیلم وجود دارد که تشخیص اتفاقات آن را سخت تر می کند. بجای فرو بردن مخاطبان در بطن فیلم سعی شده است تا با استفاده از برش هایی کوتاهی حس هیجان به بینندگان منتقل شود که این کار تاثیر چندانی در جذابیت فیلم نداشته است. تصویر برداری فیلم توسط کارل والتر لیندنلاب انجام شده است و متاسفانه اکثر صحنه ها در تاریکی و یا نور بسیار کم گرفته شده اند که این مسئله تا حد زیادی برای دنبال کردن حوادث توسط مخاطبان مشکل ایجاد می کند.
Underworld: Blood Wars (دنیای زیرین: جنگ های خونین) - لارا پولور و تئو جیمز
اگر فقط در نظر بگیریم که پنجمین فیلم دنیای زیرین، تلاش داشته است تا یک فیلم جذاب باشد، در این مورد نیز جنگ های خونین شکست خورده است. فیلم نامه ی کار توسط موری گودمن نوشته شده و چیز زیادی برای داستان فیلم نداشته است. همچنین او و فورستر به سختی توانسته اند فیلم را به سمت مورد نظر خود ببرند. داستان اصلی فیلم نیز درهم و آشفته است و به نظر می رسد ترکیبات فیلم همه با عجله صورت گرفته است که این مسئله نیز بازخورد منفی در فیلم دارد.
متاسفانه در جنگ های خونین اجرای شاخصی نیز دیده نمی شود (حتی با وجود استاندارد بودن این سری فیلم). اکثر بازیگران فیلم حضور جذاب و قابل توجهی نداشته اند و همین می تواند دلیل کافی برای مخاطبان باشد تا وقت خود را برای دیدن این فیلم صرف نکنند. اگر فقط یک نقطه ی امید در بین بازیگران وجود داشته باشد، آن هم بکنسیل است که دوباره نشان داد بازیگر ایده آل نقش سلین می باشد، اما خود او نیز از بهترین لحظه های خود به دور بوده است. شخصیت جیمز نیز چنگی به دل نمی زند و او نقش یک کاراکتر نه چندان جذاب را بازی می کند. به عنوان بازیگران مکمل منزیس و پولور نیز در نقش های خود سعی کرده اند تا باعث جذابیت فیلم بشوند، اما تلاش آنها نیز تاثیر چندانی در بهتر شدن جنگ های خونین نداشته است.
هیچ کس نمی تواند این مسئله را انکار کند که فیلم جنگ های خونین می توانیت به یک فیلم هیجان انگیز عالی تبدیل شود، اما فورستر در این نمونه موفق به ارتقای فیلم و مطرح کردن آن نشد. در فیلم موضوع بسیار سرگرم کننده ای وجود ندارد و این مسئله باعث می شود تا ۹۰ دقیقه ی آن، برای مخاطب لحظات کسل کننده ای را بوجود آورد.
به عنوان کلام نهایی فیلم Underworld: Blood Wars (دنیای زیرین: جنگ های خونین) یک فیلم نه چندان دوست داشتنی از سری فیلم دنیای زیرین است. فیلم حرف های زیادی برای گفتن نداشت و این یک نا امیدی برای طرفداران قدیمی این عنوان می باشد و احتمالا برای بیننده های تازه ی سری فیلم نیز جذابیتی نداشته باشد. مطمئنا جنگ های خونین بهترین عنوان سری فیلم نیست و باید صبر کرد تا شاید نسخه ی بعدی ساخته شود تا بتواند بهترین فیلم از این سری باشد.
سری فیلمهای « جهان زیرین » نخستین بار در سال 2003 با حضور کیت بکینسل که در آن زمان بازیگر گمنامی محسوب می شد به نمایش درآمد. در آن سالها بازار آثار خون آشامی - گرگ نمایی رونق ویژه ای داشت و از این جهت می شد پیش بینی کرد « جهان زیرین » به موفقیت های مالی مناسبی دست پیدا کند؛ البته باید اشاره کرد که دو قسمت اول « جهان زیرین » از سوزه و پرداختی مناسب برخوردار بود و مورد تحسین رسانه های سینمایی نیز قرار گرفت.اما طمع تهیه کنندگان برای ساختن دنباله های فراوان از این اثر باعث افت کیفیت شدید آن شد تا جایی که دنباله ای از این فیلم با حضور حداقلی کیت بکینسل ساخته شد و پس از آن بار دیگر یک دنباله و اینبار با بازگشت وی و با کارگردانی دو کارگردان سوئدی در سال 2012 ساخته شد که می توان از آن به عنوان بدترین قسمت در میان این سری از فیلمها نام برد.
پس از اکران ناامید کننده آخرین قسمت « جهان زیرین » در سال 2012 ، سازندگان تصمیم گرفتند یک بازسازی از این عنوان را در دستور کار قرار دهند اما بعدها این ایده تغییر کرد و دنباله سازی مطرح شد. در نهایت سردرگمی سازندگان از یک سو و علاقه تهیه کنندگان برای زنده کردن این عنوان تقریبا فراموش شده، سبب شد تا پنجمین قسمت با عنوان « جهان زیرین : جنگ های خونین »ساخته شود که اینبار کارگردانی اثر برعهده خانم آنا فورستر گذاشته شده است.
داستان فیلم پس از اتفاقات قسمت های قبل رخ می دهد و داستان سلین ( کیت بکینسل ) را روایت می کند که آخرین بار توانسته بود از حملات لایکن ها جان سالم به در ببرد. رهبر لایکن ها که ماریوس ( توبیا منزیس ) نام دارد، مصرانه به دنبال یافتن دختر سلین می باشد چراکه او یک دورگه است و خون ارزشمندی دارد که اگر نوشیده شود، کلی قدرت در اختیار او قرار می دهد. اما از طرف دیگر، سلین به سختی از دخترش محافظت کرده و او را در مکانی مخفی پنهان کرده تا دست هیچکس به او نرسد. با اینحال...
« جنگ های خونین » تا پیش از این یک بِرند نسبتاً مرده محسوب می شد که برای احیاء آن می بایست تمهید ویژه ای اندیشیده می شد تا بتوان دوباره آن را به سینما بازگرداند و به فروش قابل قبولی هم رساند. این اصل می توانست با اضافه شدن یک روند جدید در داستان و یا یک تغییر اساسی در نحوه روایت داستان شکل بگیرد اما روندی که قسمت پنجم این سری از فیلمها طی می کند، نسخه ضعیف تر شده همان رویکردی است که در سالهای گذشته تماشاگران را سرد کرده و باعث شد تا 5 سال خیری از سلین و رفقای خونخوارش در سینما نباشد.
داستان « جنگ های خونین » با یک موضوع ساده و پیش پا افتاده آغاز می گردد که حتی در ژانر " خون آشامان و رفقا " نیز دیگر یک کلیشه محسوب می شود. اینکه یک دختر دو رگه خونش شیرین و گواراست و جماعت لایکن دنبال اوست و از طرف دیگر دوستان خون آشام که دشمن همیشگی لایکن ها هستند نیز حضور دارند، تنها منجر به این شده که گاهاً زد و خوردی میان این افراد شکل بگیرد که شاید خیلی هم بد نباشد، اما مشکل اینجاست که سازندگان در به تصویر کشیدن نبرها کوتاهی فراوانی انجام داده اند.
سکانس های اکشن فیلم با تغییر مداوم دوربین که گاهاً به یک ثانیه نیز می رسد، علناً جزئیات نبرد را از بین برده اند و به جای هیجان، تماشاگر را با سردردی مواجه می کنند که در قسمت های قبل تا این حد به آن دچار نشده بود. متاسفانه طراحی اکشن در « جهان زیرین : جنگ های خونین » فاقد خلاقیت می باشد و با الگوبرداری از کلیشه های رایج آثار خون آشامی یک دهه گذشته ساخته شده که حتی به ایجاد هیجان قسمت های گذشته نیز نمی رسد ( به عنوان مثال گرفتن نمای نزدیک و سپس عیان شدن دندان های لمینت شده دشمنان که با یک صدای گوشخراش مبارزاتشان را آغاز می کنند! ).
اما چنانچه از حرکات عجیب و غریب دوربین و خلاقیت حداقلی در اکشن بگذریم، باید گفت که فیلم هنوز هم فاکتورهای سرگرم کننده بودن را داراست و بعضاً مبارزات سلین با دشمنانش - مخصوصاً زمانی که نماهای دور گرفته شده - تماشایی از آب درآمده اند. البته در میان، جلوه های ویژه کم کاری به خرج داده و کیفیت خروجی خوبی به نمایش نگذاشته تا گاهاً تصاویر پس زمینه تار و آزار دهنده به نظر برسند. ترکیب تمام این نقاط قوت و ضعف در اکشن « جنگ های خونین » احتمالاً تجربه های متفاوتی برای مخاطبین رقم خواهد زد.
کیت بکینسل که پس از سالها دوباره با شکل و شمایل سلین به سینماها بازگشته، کماکان در نقشی که سبب شهرتش شد درخشان است و قطعاً بیشترین تاثیر ممکن را در انتخاب فیلم توسط تماشاگر خواهد داشت. اما فیلمنامه اثر در قسمت پنجم چندان توجهی به جزئیات شخصیت او نداشته و دختر او نیز به مراتب وضعیت بدتری دارد. تئو جیمز و توبیاس منزیس نیز جز تکرار دیالوگ های کلیشه ای و چندتایی زد و خورد، فرصت دیگری برای نشان دادن هنرشان نداشته اند. شاید تنها نکته ویژه درباره بازیگران این باشد که آنها بطور عجیبی در فیلم خوشتیپ هستند و هرگز ظاهرشان دچار مشکل نمی شود!
« جهان زیرین : جنگ های خونین » دنباله ای بی هدف برای سری فیلمهای « جهان زیرین » محسوب شود. قسمت جدید این فیلم پس از 5 سال با حداقل هدف گذاری و روند جدیدی که ارزش 5 سال صبر کردن را داشته باشد به سینما آمده و سازندگان به جای تمرکز بر داستان و سپس مهیا نمودن بستر ایجاد اکشن بر پایه آن، همه چیز را به حال خود رها کرده و یک دوجین انسان خون اشام و لایکن را به جان هم می اندازند تا شاید مخطب بار دیگر بابت تماشای آنان هزینه پرداخت نماید. این روش پیش از این باعث شده بود تا برای مدتی ساخت این سری از فیلمها به تعویق بیفتد، اما باید دید که آیا با از سرگیری مجدد این روند، تماشاگر پس از 5 سال مجددا باعث باقی ماندن سلین و رفقایش بر پرده سینما خواهد شد یا خیر.
منبع:مووی مگ
زمانی که انسان ها به وجود خون آشام ها و لیکان ها پی می برند، نبردی را برای از بین بردن آنان آغاز می کنند. «سلن» جنگجوی خون آشام، هم نوعانش را در جنگ علیه انسان ها رهبری میکند...
ظهور لیکانها، حکایت از داستانی در قرون وسطی دارد که در آن دو دسته اشرافی خون آشامان و لیکانها با یکدیگر درگیر می شوند، یک مرد جوان از لیکانها بنام «لوشن» (شین) در مقابل رهبر قدرتمند خون آشامان به نام «ویکتور» (نایی) بپا می خیزد و او در این راه از عشق پنهانیش «سونجا» (میترا) که یکی از خون آشامان است یاری می طلبد اما...
«ویکتور» کشته شده است و «سلن» که تخصص اش کشتن گرگینه هاست و کینه عمیقی از آنها به دل دارد، بهمراه «مایکل» که یک موجود چند نژادی است در فرار از دست خون آشامان هستند. از سوی دیگر تنها فرمانروای خون آشام ها، «مارکوس»، که اکنون از خواب برخواسته و تبدیل به یک هیولای قدرتمند شده و ...
«سلن» یک جنگجوی خون آشام زیباست که در نبرد دیرینه بین خون آشام ها و گرگینه ها شرکت دارد. با اینکه او طرف خون آشام هاست، اما عاشق یک گرگینه بنام «مایکل» می شود...
