در زمان تولید خود در سال 1971، Deafman Glance، اجرای بی کلام هفت ساعته، تماشاگران فرانسوی را شگفت زده کرد و شور و شوق لویی آراگون را برانگیخت. چند سال بعد، رابرت ویلسون این بار به آهنگساز فیلیپ گلس پیوست تا اپرایی را طراحی کند که در جشنواره آوینیون در سال 1976 اجرا شد. این اپرا تبدیل به افسانه ای شد که انیشتین در ساحل است. برخی موضوعات مرتبط با تحقیقات این فیزیکدان، مانند نظریه نسبیت و سلاحهای هستهای، در مجموعهای از تابلوها نمایش داده شد که زیباییشناسی بسیار انقلابی را ارائه میکرد: تصاویر افسانهای از زیبایی بصری شگفتانگیز با تغییرات بسیار تدریجی در موسیقی و حرکات رقص ترکیب شدند. یک اثر هنری کامل را تشکیل می دهند که قرار بود درک کلاسیک از زمان و مکان در تئاتر را زیر و رو کند. این قطعه افسانهای که توسط سازندگانش، با همکاری طراح رقص دیرینهشان، لوسیندا چایلدز، بازسازی شده است، امروز دوباره کشف میشود...
زمانی که یک روانشناس به نام "تام سیمور" وارد یک رودخانه می شود تا مرد جوانی را از خودکشی نجات دهد، خاطرات سرکوب شدهی گذشته اش به سراغش می آیند. "تام" متوجه می شود که این مرد جوان به تازگی از زندان آزاد شده و نیاز به روان درمانی دارد...
تمام خانواده با ماجراجویی سرگرمکننده سیبزمینیهای کوچک از مزرعهای ساده در آیداهو تا تبدیل شدن به یک پدیده آواز جهانی، آواز میخوانند و میخندند. با حضور مالکوم مکداول و جری باک، برنده جایزه تونی.
مادر یک پسر جوان دبیرستانی که تفریحات و سرخوشی های خطرناکی را تجربه می کند، سعی دارد تا با نوشتن نامه به همسر سابقش با غم خود و احساسات و مسئولیتش در برابر کارهای فرزندش کنار بیاید و …