Wind River ( 2017 )

فیلم "رودخانه ویند" که اسم آن برگرفته از منطقه‌ای در آمریکای شمالی است، محلی است که حوادث فیلم در آن اتفاق می‌افتد. منطقه‌ای خلوت با سرمای سوزان که امنیت آن چندان توسط دولت مورد توجه قرار است. فضای فیلم چندان شلوغ نیست و در زمانی که فیلم‌های ابرقهرمانی و سرگرم‌کننده تعدادشون زیاد شده، کمتر از این نوع فیلم‌ها رو می‌بینیم. لوکیشن‌های طبیعی و آهسته پیش رفتن فیلم کاملا مخاطب رو با فیلم همراه می‌کنه. تصویر هم جای خیلی از دیالوگ‌های رو گرفته و به این صورت میشه با کارکترها همذات‌پنداری کرد. داستان فیلم برگرفته از یک واقعیت هست و چندان هم خاص نیست اما فیلم‌نامه اینقدر خوب ساخته و پرداخته شده که هم بعد معمایی و هم بعد اکشن و جنایی بودنش عالی بوده. جنبه روانی و مشکلات درونی هم تو این فیلم بررسی میشه. بازی "جرمی رنو" فوق‌العاده و کلا بازی همه کارکترها قابل قبول هست. بنظرم ایراد خاصی به فیلم وارد نیست و همین باعث میشه که حاظر نشید یه لحظه‌اشم از دست بدید.

هر کس که فیلم «سیکاریو» (Sicario) یا فیلم «اگر از آسمان سنگ ببارد» (Hell or High Water) را دیده باشد، فیلمنامههای قبلی که توسط «تیلور شریدن» (Taylor Sheridan) خلق شدهاند، حال وهوای فیلم برای او غریبه نخواهد بود. «شریدن» فانتزی های شاد و یا داستانهای تعقیب و گریز نمی نویسد. فیلمهای او، اگر چه از لحاظ فنی در ژانر«هیجان های جنایی» (crime thrillers) قرار میگیرند، بیشتر در مورد کشمکشهای درونی شخصیت های فیلم است، شخصیتهایی که زخمی و درهم شکستهاند. «رودخانه باد» (Wind River)، به دلیل سرمایه گذاری فیلمنامه بر کاراکترهای آن نمونه شاخصی در این ژانر میباشد ، به خصوص کاراکتر«کوری لامبرت» که «جرمی رنر» نقش آن را به عهده دارد. شخصیت چند وجهی لامبرت فیلم را بالاتر از میانگین سطح فیلمهای سنتی این ژانر قرار میدهد و علاوه بر برآوردن انتظارات تجربه ای غنی تر و کاملتر را به ارمغان میآورد.

Wind Riverفیلم در منطقه امریکای شمالی در ایالت وایومینگ که محل سکونت سرخپوستان است در روزهای اولیه بهار اتفاق میافتد زمانی که طبیعت وحشی و غیرقابل پیشبینی با طوفانهای برفی خود به منطقه هجوم میاورد و زمین را با آخرین بقایای زمستان رنگ باخته میپوشاند. کوری لمبرت (Renner)، نماینده سرویس ماهیگیری و خدمات حیات وحش ایالات متحده، در حالی که به دنبال شکار شیرهایکوهی که به گله حمله کردهاند میباشد، جسد یخ زده ی یک زن جوان را پیدا می کند.اوکه دخترش را ازدست داده است ، ناکهان درمییابد جسد، متعلق به بهترین رفیق دخترش میباشد. کلانتر محلی گراهام گرین (Graham Greene) به علت برخی مسائل قضایی، مجبور میشود با FBI تماس بگیرد، و آنها نیز«جین بانر» (الیزابت اولسن،Elizabeth Olsen)، که ماموری توانا اما بیتجربه است را برای ارجاع به تحقیقات قتل میفرستند. «جین» که متوجه میشود نیاز به کمک دارد، از «کوری» میخواهد تا با او کار کند و «کوری» نیزبا توجه به انگیزه شخصی اش موافقت میکند در یافتن قاتل(ها) به او کمک کند. ماموریتشان آنها را به اعماق وحشی و غیرقابلسکونت منطقه میکشاند، جایی که محیط طبیعی خود خطری بزرگ برایشان به حساب میآید.

Wind Riverکسانی که از ژانر معمایی-جنایی لذت میبرند متوجه خواهند شد که اکثر عناصر مورد نیاز وجود دارد: سرنخهای گمراه کننده، شاهدان متخاصم، دوستان و خانواده های بی فایده، لحظاتعاشقانه ، سکس و عنصر خطر که جان ماموران را تهدید میکند. رودخانه باد اگرچه صحنههای اکشن بسیار کمی دارد با دقت تمام سعی دارد تا توجه ما را در طول فیلم جلب کند. این فیلم چیزی بیشتر از یک داستان هیجانانگیز کم مایه است که تنش را در فیلم به مرور جمع میکنند تا ناگهان به صورت انفجاری ما را با وقایع مختلف غافلگیر کنند. چیز زیادی در روایت داستان وجود ندارد که دوستداران این ژانر با یافتن ان بخواهند شگفتزده شوند، اما داستان به طرز ماهرانه ای بیان شده است. در نهایت هیچ ابهامی در مورد جرم وجود ندارد - این جزئیات به وضوح از طریق «فلشبکهای دانای کل» به نمایش در می آید - به طوری که بیننده اطلاعات بیشتری نسبت به شخصیتها در اختیار دارد. می توان تصمیم «شریدن» برای ارائه صحنه کلیدی خصوصا زمان و چگونگی انجام آن را مورد نقد قرار داد (اگر چه نمی توان آن را به طور مشخص در ترتیب زمانی فیلم جای داد چرا که در این صورت معمای داستان از بین خواهد رفت)، اما این شیوه جنبههای از داستان را روشن می کند که در غیر این صورت نیازمند نمایشهای طولانی است. نمایش دادن اغلب بهتر از توضیح دادن است.

Wind Riverفیلم بیشتر از آنکه در مورد شکار مجرمان باشد در رابطه با کشمکشهای درونی نقش اول است. هنگامی که ما برای اولین بار با کوری ملاقات می کنیم، او یک تیرانداز ماهر به نظر میرسد که، کار خود را انجام می دهد، از پسرش مراقبت می کند و هم چنان به یاد همسر سابقش (جولیا جونز،Julia Jones) است. همانطور که فیلم جلو میرود به تدریج بیشتر گذشته اش را برملا میکند - از جمله مرگ دختر نوجوان و بار گناه و غم و اندوهی که او تا سه سال بعد باخود حمل میکند. و تلخترین صحنه فیلم جایی است که او در این رابطه به «جین» اعتراف می کند، درحالی که او را به تازگی ملاقات کرده است. «رودخانه باد» تماما در مورد رستگاری «کوری» نیست، اما نشان می دهد چگونه حل این قتل به او اجازه می دهد تا از طریق کار مسائل حل نشده در مورد مرگ دخترش را تغییر دهد و به او اجازه می دهد تا مجددا برای لحظاتی عشق را تجربه کند.

Wind Riverاجرای قوی توسط «رنر» و «اولسان» فیلم را برجسته میکند. رنر با استادانه با بازی منفعلانه و چهره خونسرد و بی تفاوت خود از پس این نقش برآمده است. او بسیار مینیمالیستی و ماهرانه نقش را بازی کردهاست. نقش اولسن به اندازه رنر برجسته نیست، اما این فیلم مشکلاتی که یک مامور زن جوان در چنین شرایطی با آن مواجه میشود را نیز به تصویر کشیده است. بومیان آمریکایی با او با خصومتی که ویژه ساکنان مرزی است دیدار می کنند و مردان سفید پوست نیز او را جدی نمیگیرند. حل و فصل جرم یکی از راههایی است که او مجددا ارزش خود را از طریق آن به دست می آورد. «گراهام گرین» (Graham Greene) که تاریخ او را از فیلم «با گرگها میرقصد» (Dances with Wolves) به عنوان بازیگر نقشهای آمریکاییان بومی میشناسد و «جان برنتال» (Jon Bernthal) که نقشی کوچک اما موثر برعهده دارد، در نقشهای مکمل ظاهر شدهاند.

«رودخانه باد» کمتر از «سیکاریو» حزن انگیز است (که توسط دنیس ویلنوو (Denis Villeneuve) کارگردانی شده است) اما کمبود برخی عناصر کمدی همان طور که در فیلم «اگر از آسمان سنگ ببارد» شاهد آن هستیم، در آن حس میشود (با کارگردانی دیوید مکنزی (David Mackenzie). «شریدن» ثابت می کند که در به تصویر درآوردن آنچه در ذهن دارد به اندازه «مکنزی» یا «ویلنوو» توانمند است- حالت محزون و برفی به طرز موثری از آب درآمده است و فیلم درست آنجایی که نیاز به بالا رفتن هیجان دارد با سرکوب کردن آن درهم میشکند. روایت به طور مؤثری با کاراکترها پیوند برقرار کردهاست- با مضامینی معمایی- که به خوبی بر جذابیت این فیلم به عنوان یک اکران تابستانی میافزاید. در انتهای سال نیز در بخش جوایز میباید در انتظار بازخوردهای مثبت برای فیلم و به خصوص بازی رنر باشیم.