How to Train Your Dragon: The Hidden World ( 2019 )

برای من یکی از جذاب ترین شخصیت های انیمیشنی در یک دهه اخیر، اژدهای سیاه رنگ با چشمهای بامزه اش یعنی " خشم شب " بوده است که در تقریباً یک دهه پیش در قالب فیلم « چگونه اژدهای خود را تربیت کنید » به علاقه مندان سینما عرضه شد و حالا سومین و احتمالاً آخرین قسمت آن نیز به سینماها آمده. یک دهه از خلق این شخصیت گذشته و تمام بچه های آن فیلم یک دهه بزرگ تر شده و تبدیل به مردان و زنان جوان و جنگجویانی ماهر شده اند، درست مثل ما که یک دهه گذشته با دیدن تلاش آنها برای جنگجو شدن برایشان کف زدیم و امروز باید ماجراجویی آنها را برای نجات مردمان سرزمین شان را نظاره گر باشیم. فکر میکنم با من هم نظر باشید که ما هم در این ده سال پیر شده ایم!

داستان فیلم با جنگجویی های رئیس تازه قبیله یعنی هیکاپ ( با صدای جی باروچل ) آغاز می شود که طی آن موفق به آزاد کردن چندین اژدها می گردد. اما معضل تراکم جمعیت در منطقه که هیکاپ در آن ساکن هست، تصمیم گیری بزرگ در این زمینه را بیش از پیش به یک الزام مبدل می نماید. هیکاپ با رجوع به نشانه هایی که از پدر درگذشته اش به جای مانده، متوجه سرزمینی می شود که ساکنین آن فقط اژدهایان هستند. به نظر می رسد ایده جستجو برای یافتن این سرزمین جالب و مفید باشد اما در سوی دیگر مردی به نام گریمل ( با صدای آبراهام موری ) استخدام می شود تا حشم شب را بدزد اما این مرد جنایتکار ، علاقه ای به زنده نگه داشتن خشم شب ندارد و از اژدها متنفر است.

« دنیای پنهان » در مقایسه با قسمت قبل که جنبه های انسانی و مخصوصاً اهمیت خانواده در آن مورد تاکید قرار گرفته بود، اینبار تاکید بر جنبه های اجتماعی دارد که در چند سال اخیر توجه ویژه ای بر روی آن از سوی سازمان های دولتی و غیر انتفاعی صورت گرفته است. در قسمت قبل هیکاپ مانند بسیاری از نوجوانانی که در آمارهای دنیای واقعی فاقد خانواده هستند و به دنبال گمشده شان می گردند، به دنبال ناشناخته ای بود که در نهایت به یکی از اعضای خانواده اش رسید ( من فکر میکنم که قسمت قبل را دیده باشید اما تا حد امکان از ذکر جزئیاتش خودداری میکنم! ). در سال 2014 این مسئله بسیار مورد توجه کمپانی های انیمیشن سازی بود اما حالا 5 سال گذشته و دغدغه های اجتماعی جدیدی به میان آمده که بخشی از آنها در « چگونه اژدهای خودتان را تربیت کنید : دنیای پنهان » مورد توجه قرار گرفته است.

تراکم و بحران جمعیت یکی از این مسائل است که در کنار مسئله گرم شدن زمان توجهات فراوانی را به خود جلب کرده. بزرگ شدن هیکاپ و لزوم توجه به مسئولیت پذیری از دیگر بخش های پررنگ داستان است که تقریباً کلیت فیلم بر پاشنه آن می چرخد. در این قسمت به مانند دو قسمت گذشته، قرار نیست خشم شب فقط اژدهای خانگی(!) هیکاپ باشد. هیکاپ حالا بزرگ شده و باید رهبری یک جامعه را بر عهده بگیرد و به الزاماتی نیاز دارد که از جمله آن فداکاری و گذشت از برخی داشته های امروزش است. در « دنیای پنهان » به درستی به این مسئله اشاره می شود که برای تغییرات بزرگ باید هزینه هایی پرداخت کرد و گاهی این هزینه ها شامل کنار گذاشتن داشته های مهم زندگی دیروزتان خواهد بود.

در واقع سوال اصلی که در « دنیای پنهان » مطرح می شود این هست که آیا آنها می توانند بدون اژدها باز هم صاحب هویتی باشند و زندگی شان را پیش ببرند؟ آیا به استثمار در آوردن این حیوانات اجازه حق حیات را از آنان گرفته و اجازه تجربه کردن زندگی را از آنان سلب می کند؟ اینها تنها بخشی از مواردی هستند که ما در زندگی روزمره با آن مواجه می شویم. بخشی از آن در سیاست دولتمردان و بخشی در بنیان خانواده شکل می گیرد. « دنیای پنهان » نیز با هوشمندی به این مسائل اشاره می کند و ما را در تنگنای انتخاب قرار می دهد. تنگنای انتخابی که می بایست داشته های گذشته مان که به آن عادت کردیم را حفظ کنیم یا زندگی جدیدمان را پایه گذاری کنیم و اجازه دهیم دیگران هم زندگی خودشان را پیش بگیرند. این مورد به نظرم ارزشمندترین پیامی هست که می توان به نوجوانان و مخاطبین انیمیشن داد تا والدین آنها را برای زندگی فردا آماده نمایند.

جذابیت های تصویری این قصه در قسمت سوم نیز ادامه پیدا کرده است اما شاید ایرادی که بتوانم به آن وارد کنم این هست که این شوخی ها بسیار سطحی تر از قسمت قبل در فیلم به چشم می خورند که می توان گفت حتی باعث شده رده سنی فیلم پائین تر از دو قسمت قبلی باشد! من فکر می کنم کماکان والدین از تماشای این انیمیشن لذت خواهند برد و چیزی نمی تواند جلوی آنها را بگیرد ( همانطور که هیچ چیز نتوانست جلوی من و دوستانم را بگیرد! ) اما در مقام مقایسه، شوخی های این قسمت ساده تر و جمع و جورتر از قسمت قبل هستند.

فکر میکنم « چگونه اژدهای خودتان را تربیت کنید : دنیای پنهان » بتواند یک پایان رضایت بخش برای این سری از داستانها باشد. این قصه در بهترین نقطه ممکن به پایان می رسد و فلسفه زندگی را به مخاطبش انتقال می دهد. باید امیدوار باشیم که هالیوود به این فکر نیفتد که دنیاها را دوباره ادغام کند و از آن چیز جدیدی استخراج کند و به سینما بیاورد! خشم شب و هیکاپ در همین جا قصه شان به پایان می رسد و چه پایان خوب و خوشی هم رقم می خورد؛ البته که مطمئن نیستم اشک تان را در نیاورد!