Loveless ( 2017 )

یه شاهکار دیگه از Andrey Zvyagintsev، پنجاه و چهار ساله که بهمعنای دقیق کلمه میدونه شاهکار چیه و شاهکار رو خلق کنه...
من تمامی آثار ایشون رو با دقت دنبال میکنم و تمام فکر ذکرم رو تا مدتها مشغول میکنه و اما بریم سراغ این شاهکار.
فیلم مثل تمامی فیلم های Andrey Zvyagintsev با ریتم کند، صحنه ها و روابط خانوادگی‌ سرد، بازی های خوب، داستان جدایی و شاهکار فیلمبرداری همراه اما تفاوت هایی هم با دیگر فیلم های استاد داره از جمله مهمترین تفاوت اینکه فیلم از همون ثانیه نخست شروع شده بدون اینکه بیننده بدونه، من نمی خوام خیل نقد کنم فیلم رو اما لازم میدونم فقط و فقط چند صحنه ی ابتدایی و انتهای فیلم رو باز کنم و توضیح بدم که بیننده متوجه ظرافت کارگردان باشه.
ما در ابتدای فیلم یک تکه پلاستیک رو در جنگلی میبینم که این همون نماد پسر داستان ماست نمادی از کسی که جایی هست که نباید باشه، نمادی از کسی که تنهاست و مثل یک زباله اضافیه و در انتهای فیلم همین پلاستیک رو روی درخت میبینیم که با پرتاب خود اون پسر اونجا قرار گرفته... پرتاب نماد تصمیم جسورانست و قرار گرفتن اون پلاستیک ندر باد نماد زنده بودنش هست همینطور که موسیقی متن هم هیجان انگیز و با فواصله بالای پیانو زده شده است...
بیشتر از این حوصله نوشتن ندارن اما این فیلم شاهکاره و نمره من به این فیلم 8.5 از 10 هست.