American History X ( 1998 )

با سلامی دیگر خدمت شما همه کاربران عزیز و دوست داشتنی سایت نایت مووی ضمن تشکر و سپاسگذاری از مدیران و دست اندر کاران سایت بابت زحماتشون و تهیه فیلم برای فیلم دوستان امروز اومدیم تا یکی دیگر از شاهکار های سینمایی رو با هم مورد نقد و بررسی قرار بدیم.
طبق عادات گذشته کمی اطلاعات رو در مورد فیلم بدست بیاریم و بریم سراغ مبحث اصلیمون.

فیلم تاریخ مجهول آمریکا به کارگردانی تونی کی پیرامون مسائل نژاد پرستی و نئو نازیسمی در آمریکا در سال 1998 به اجرا در اومد و تونست جایگاه چشم گیری رو توی صنعت سینما و همچنین سایت آی ام دی بی جای کنه
همونطور که می بینید این فیلم با دریافت نمره 8.5 توسط کاربران سایت IMDb و همچنین نمره 67 توسط منتقدان تونسته 33 مین فیلم برتر IMDb بشه و این نشون دهنده قوی بودن این فیلم هست.

اول از هر چیز باید اشاره کنیم به شروع فیلم، که شروعی جذاب و آروم رو دنبال داشت و سلسله مراتب و به تدریج داستان رو شروع میکنه و فیلم دارای شروعی آرام و پایانی طوفانی داره که نشون دهنده ی یکنواخت نبودن و کسل کننده نبودن روند داستانی فیلم در طول اجرای فیلم هست که این خودش مهم ترین نکته فیلم هست
روند داستانی فیلم با توجه به داستانش بسیار بسیار عالی هست و به گونه ای به عمل در اومده که شما پا به پای فیلم بیاید و جذب فیلم و غرق در عمق فیلم بشید چرا که در فیلم از همه عناصر فیلم سازی در اون رعایت شده و دارای صحنه های احساسی، خشن، تلخ و ته مزه کمدی و ... هست پس ما شاهد یه فیلم با روند داستانی متنوع رو به رو هستیم

شاید خیلی از فیلم دوستان که متولد دهه های 50 یا 60 هستن تلویزیون های سیاه سفید یا همون کلاسیک رو یادشون باشه (بنده خودم شنیدم :) ) که تلفیق بی رنگ(اصطلاح برای رنگ سیاه و سفید) و وجود تم کلاسیک نمای بهتری به فیلم میده و اون جذاب تر میکنه البته این روزا همه فیلم ها رنگی هستن و کمتر فیلمی پیدا میشه که از تم سیاه سفید استفاده کرده باشه اما تاریخ مجهول آمریکا طی حرکتی هنرمندانه و خلاقانه از هر دو تم(هم کلاسیک و هم رنگی) استفاده کرده.
به سبب همین امر تاثیر گذاری و جذابیت فیلم با توجه به موضوع اون که دارای یک وجه تاریخی هست چندین برابر شده و شاید میشه گفت بین تم فیلم و موضوع اصلی داستان تناسب و ارتباط خیلی خوبی رعایت شده چرا که موضوع بر سر نژاد سیاه و سفید و تبعیضات و مشکلات بین این دو موضوع هست که با تم همخونی داره.

اگرچه فیلم در قالب چند ژانر (جنایی و درام و تا حدی تاریخی) اما فیلم تونسته مانور خیلی خوبی رو صحنه های احساسی و غم انگیز یا همون سبک درام داشته باشه، میشه گفت از بین 3 ژانری که در بالا ذکر شد اصلی ترین و هسته ژانر فیلم، ژانر درام باشه و ما واقعا با یکی از بهترین دارم های تاریخ رو به رو هستیم که اتفاقا درام آرومی نیست و سرتاسر اون توی هیجان غوطه ور شده. به همین دلیل کارگردان تونسته فیلمِ درامی خیلی خوبی رو با توجه و رعایت کردن عناصر مهم در ژانر درام به ارمغان بیاره و موجب بیشتر شدن جذابیت و زیبایی هر چه تمام تر فیلم شده بطوریکه در خیلی از صحنه های فیلم عمق غم انگیز فیلم رو درک میکنیم.

طبق گفته آخرین دیالوگ های فیلم که گفته بود، برای نوشتن یه گزارش عالی باید نتیجه گیری و نقل قول اخر فوق العاده باشه، که در واقع ما میرسیم به بخش فوق العاده و تحسین برانگیزه پایان فیلم که هدف نهایی فیلم و نتیجه گیری فیلم رو به ببینده نشون میده، و میشه گفت یکی از اصلی ترین و مهم ترین بخش هایی که موجب ماندگاری فیلم میشه و مخاطب باعث میشه به اون دلیل همیشه اون فیلم رو در ذهنش داشته باشه وجود یک پایان موثر و تاثیر گذار و ماندگاری هست که مدیون فیلمنامه، کارگردان، و همچنین نقش آفرینی بازیگران اصلی فیلم هست که در اینجا یک پایان بی نظیر انتظار مارو میکشه و همین امر موجب ماندگاری بیشتر این فیلم بی نظیر شده. همین که فیلم دارای پایانی مثل فیلمای ایرانی نیست مهم ترین نکتش هست :))

طبق عادت همیشگی که بنده داشتم همیشه بعد از بررسی نقاط قوت سراغ نقاط ضعف فیلم میرم واقعیتش اینه که به شخصه فیلم جذابیت خیلی زیاده برام داشت و منو تو خودش غرق کرد . هر چه قدر سعی کردم و با اینکه چندین بار برای بررسی فیلم دوباره مجددا فیلم رو نگاه کردم و اونو زیر ذره بین قرار دادم هم متاسفانه و هم خوشبختانه موفق به پیدا کردن نقاط ضعف فیلم نشدم هر چقدر سعی کردم نتونستم ایرادی که برای نقد و بررسی کردن قابل بیان باشه رو پیدا کنم.

پس حالا که موفق به پیدا کردن نقاط ضعف نشدیم بهتره که روی بخش نقاط قوت فوکوس کنیم و یه جمع بندی کلی داشته باشیم .
همونطور که در بالا عوامل مثبت و نکات و امتیاز های مهم فیلم رو براتون ذکر کردم باید توجه داشته باشیم به نقش آفرینی بی نظیر بازیگران و همچنین طراحی و نوع شیوه داستان و شروع اون و همچنین پایان فوق العاده که بنظر من هم تلخ ترین و هم زیباترین بخش فیلم بود و واقعا تحت تاثیر قرار میده بیننده رو .
برای عزیزانی که این فیلم رو ندیدن حتما پیشنهاد دانلود میشه و حتما توصیه میشه این فیلم رو بار ها و بار ها ببینید مطمئن باشید عزیزان از وقتی که برای دانلود و تماشای فیلم گذاشتید پشیمون نمیشید.
به هر حال باز هم از همه کاربران عذر خواهی میکنم اگر که نقد کامل و جامع نبود چون همیشه هم گفتم نقدی کامل هست که علاوه بر نقاط قوت، نقاط ضعف اون هم مورد بررسی قرار بگیره.
فیلم رو از دست ندید حتما نگاه کنید.
مخلص شما AW ♠

"ـ ببینم دنی. تو از کی متنفری؟

ـ از هرکسی که پروتستان سفیدپوست نباشه. "

داستان فیلم: روزی که قرار است برادر بزرگتر دنی وین یارد ـ درک ـ از زندان آزاد شود، او مقاله ای در ستایش کتاب مین کامف (Mein Kamph) هیتلر به معلمش ـ موری یهودی ـ تحویل می دهد. به دنبال این کار به دفتر مدیر مدرسه ـ باب سوینی سیاه پوست ـ فرستاده می شود. باب سوینی از او می خواهد برای فردا مقاله ای درباره حوادثی که در زندگی دنی نقش اساسی داشته اند ـ منجمله وقایعی که به زندانی شدن برادرش انجامید ـ بنویسد. او این مقاله را تاریخ مجهول آمریکا می نامد.

هنگامی که دنی مشغول نوشتن مقاله است، ما نیز همراه او حوادث چند سال گذشته را مرور می کنیم:

درک در روزهای اوجش یکی از مطرح ترین اعضای جنبش نژادپرستی منطقه ونیس بیچ است. او با هیبتی تهدید کننده و شوم با سر تراشیده شده و خالکوبی صلیب شکسته روی اندامش، جوانان سفیدپوست منطقه را سازماندهی کرده و خشم آنها را متوجه ساکنان غیر سفیدپوست ناحیه می کند.

درک وین یارد :"واقعا می خوایم همینجا کنار گود واستیم و نگاه کنیم که چطور به کشورمون تجاوز می کنن؟"

او تحت الحمایه کامرون ـ که دورادور شاهد این ماجراست و درک را راهنمایی می کند ـ پیروانش را به انجام اعمالی خشونت بار علیه اقلیت ونیس بیچ وا می دارد.

خشم درک نسبت به سیاه پوستها زمانی شدت گرفت که چندین سال پیش پدر آتش نشان خانواده هنگام خاموش کردن آتش در محله ای فقیرنشین به دست دلال های مواد مخدر (ظاهرا سیاه پوست) به قتل می رسد.

دنی وین یارد: "برای همین درک گروه دی.او.سی رو تشکیل داد. می گفت بچه های سفید نباس از راه رفتن تو محل خودشون بترسن"

حس نژادپرستی درک متوجه تمام افرادی است که ملاقات می کند. هنگامی که در می یابد موری به مادر او علاقه دارد از فرط خشم منفجر می شود؛ موری یک یهودی است. اما در شبی سرنوشت ساز درک دو سیاه پوست را که سعی در دزدیدن اتومبیلش داشتند می کشد و به سه سال زندان محکوم می شود. او در زندان با اشتیاق به انتظار آزادی می نشیند تا پس از آزادی گروهش را به سوی افتخار و پیروزی هدایت کند. اما پس از اینکه مورد آزار و اذیت گروهی از نژاد پرستان قرار می گیرد، سوینی در زندان به ملاقاتش می آید و تحول درک آغاز می شود. در این بین تلاشهای هم سلولی سیاه پوستش که در زندان حمایتش کرده و جان او را نجات می دهد در تکمیل دگرگونی درک موثر است.

سوینی به درک: "ببینم، هیچ کدوم از کارهایی که تا الان کردی زندگیت رو بهتر کرده؟"

سه سال بعد زمانی که درک از زندان آزاد می شود و به خانه باز می گردد، در می یابد خانواده اش تغییر مکان داده و در آپارتمانی کوچک و نیمه ویران زندگی می کنند، مادر بیمار است و دنی هم به نئونازی ها پیوسته است. شهرت خود درک بخاطر کشتن آن دو سیاه پوست چند برابر شده است. اما، درک دیگر نمی خواهد کاری به فعالیتهای نئونازی و کامرون داشته باشد، و تصمیم دارد جلوی برادرش را که جا پای او گذاشته بگیرد. . .

درک وین یارد: "من نترسیدم. . . فقط دیگه تصمیمم رو گرفتم . . . دیگه کاری به این کارها ندارم"

درک به کامرون: "من دارم میرم. . . و دنی رو هم با خودم می برم."

فیلم نگاهی تکان دهنده و آزار دهنده به ریشه ها و پیامدهای نژادپرستی در آمریکا دارد. همچون واقعیت سختی که در فیلم به تصویر کشیده می شود، پاسخ دادن به سوالاتی که فیلم مطرح می کند چندان آسان نیست. در حقیقت فیلم نژادپرستی را چونان مشکلی همه گیر می داند که سرانجام به عواقبی غیرمترقبه و تراژیک منجر می شود.

دیالوگها و تصاویر واقعا هنرمندانه هستند. چیزی که بیشتر تماشاگران فیلم تکان دهنده می یابند نه تصاویر خشونت بار رفتار درک و گروهش با اقلیتها، بلکه دیالوگهایی است که شخصیت ها بیان می کنند و در بالا شاهد چند نمونه از ان بودید. صحنه ای که درک با دوست مادرش موری بر سر مسائل نژادی وارد بحث می شود یکی از تاثیرگذارترین صحنه های فیلم است و در آن شاهد بیان مسائل و گفته هایی هستیم که می توانند هر فردی را به عکس العمل وادارد.

"سال گذشته سه میلیارد دلار رو خرج آدمهایی کردیم که حتی حق ندارن اینجا باشن"

فیلم تونی کی سرگذشت اندیشمندانه و گاهی اوقات موحش و تکان دهنده نژادپرستی است که سرانجام مرتکب قتل می شود، و بار اصلی فیلم بر دوش ادوارد نورتون است. ادوارد نورتون با هنرنمایی درخشانش چنان در قالب یک نژادپرست نئونازی سرشار از خشم، با هیبتی ترسناک و شوم ـ سر تراشیده با اندامی پوشیده ازخالکوبی ـ فرو می رود که ناخودآگاه ترس و انزجار را در تماشاگر ایجاد می کند. او فردی باهوش را به تصویر می کشد که بخاطر خشمی نامتمرکز به تباهی کشیده شده است. اما پس از رهایی از زندان با موهای بلند و چهره ای آرام و لحنی ملایم شخصیتی دوست داشتنی است. تغییر شخصیتی فاحشی که نورتورن با استادی هرچه تمامتر از عهده آن برمی اید. اما به نوعی نقش ادوارد فرلانگ زیرپوستی تر و سخت تر است. او در نقش نوجوانی که نومیدانه در جستجوی حس تعلق داشتن ـ به جایی یا گروهی ـ و به دنبال فردی است که از او پیروی کند کاملا موفق عمل می کند.

"همه مشکلات این کشور به مسائل نژادی مربوط می شود"

نویسنده: مریم آقازاده
منبع:نقد فارسی