The Great Wall ( 2016 )

ویلیام گارین (مت دیمون) و پرو تووار (پدرو پاسکال) دو جنگجوی اروپایی هستند که به همراه ۲۰ نفر برای انجام ماموریتی راهی چین باستان شده اند تا به سلاح خطرناکی که پودر سیاه نام دارد، دست پیدا کنند. با این حال سفر آنها با موفقیت پیش نمی رود و بعد از برخورد با یک موجود عجیب، فقط ویلیام و پرو از گروه زنده می مانند. آنها در حال عبور از دیوار بزرگ چین هستند که توسط ارتش امپراطوری دستگیر می شوند و باید در یک جنگ تمام عیار برای حفظ دیوار شرکت کنند.

بعد از نشان دادن خود در جنگ، ویلیام و پرو آزاد می شوند و توسط یکی از رهبران بخش مخفی به نام ژنرال لین مائه (جینگ تیان) به آنها اطلاع داده می شود که آن موجود اسرار آمیز به نام Taotie (تائوتی) شناخته می شود و در گذشته به شمال چین حمله کرده که دیوار مانع او شده است و این موجود هر ۶۰ سال یک بار دوباره حمله می کند. زمانی که این دو نفر با یک فرد غیر چینی آقای بالار (ویلم دافو) که سالها در بالای دیوار زندگی کرده است، آشنا می شوند، دو راه برایشان وجود دارد، پودر سیاه را بدزدند و فرار کنند یا در دیوار بمانند و در یک مبارزه ی بزرگ شرکت کنند.

ژانگ ییمو برای کارهای درامی چون Raise the Red Lantern و To Live و آثار تاریخی چون Hero و House of Flying Daggers کاملا شناخته شده است، اما این فیلمساز چینی هنوز تجربه ی زیادی در فیلم های پربودجه ی هالیوودی ندارد. برخورد موضوع ها و ماجراهای شرقی-غربی همواره جالب و زیبا بوده است، بخاطر همین فیلم The Great Wall (دیوار بزرگ) در تلاش بوده است تا عنوان یکپارچه و مناسبی از فیلم های هیولایی و افسانه ای مثل Pacific Rim و Godzilla البته در نوع چینی و مقیاسی متفاوت باشد و می توان آن را به عنوان یک ترکیب عجیب و غریب پرفروش از حماسه ها و فانتزی های چینی معرفی کرد.

فیلم نامه ی دیوار بزرگ توسط کارلو برنارد و داگ میرو (نویسندگان فیلم Prince of Persia: The Sands of Time) و به همراه تونی گیلروی (Rogue One: A Star Wars Story) و بر اساس یکی از داستان های نویسنده ی فیلم World War Z مکس بروکس نوشته شده است و البته مقداری درهم و بی نظم به نظر می رسد. در حالی که تقسیمات ارتش مخفی چین جالب است و تائوتی نیز پتانسیل تبدیل شدن به یک موجود جذاب مثل Mimics در فیلم Edge of Tomorrow را داشت، ولی استفاده ی هوشمندانه ای از آن نشد تا بتواند خود را مثل یک موجود جالب ساخته شده با کامپیوتر نشان دهد.

فیلم های چینی ییمو، همانطور که قبلا گفته شد کاملا زیبا هستند و از آثار برجسته ی او نیز می باشند و فیلم دیوار بزرگ نیز برای او زیاد ناامید کننده نیست، با این حال این فیلم جدید ییمو نسبت به کارهای قبلی او کمتر رضایت بخش می باشد و به عنوان اثری که در آن موجودات کامپیوتری استفاده شده، متاسفانه استفاده از بازیگران با درک درستی صورت نگرفته است که این مسئله تاثیر منفی در دیوار بزرگ دارد. ییمو برای فیلمبرداری دیوار بزرگ با همکار ثابتش ژیائودینگ ژائو و استوارت درایبور (فیلمبردار Alice Through the Looking Glass) همکاری کرده است و این دو نفر متاسفانه یک ترکیب بی اثر از یک داستان حماسی چینی و یک فیلم پرفروش هالیوودی ایجاد کرده اند.

اگرچه اکثرا مت دیمون را به عنوان بازیگر اصلی و برجسته دیوار بزرگ می دانند، اما شخصیت او در فیلم بیشتر وابسته به سایر کاراکترها است تا خودش و در این مورد بازی جینگ تیان در نقش فرمانده لین مائه است که جلب توجه می کند. تیان در نقش خود به خوبی ظاهر شد، اما ترکیب او با پدرو پاسکال جلوه ی بسیار بهتری دارد. با این حال به عنوان یک فیلم که داستان برخورد یک سرباز از غرب و دیگری از شرق را بیان می کند، تاثیرگذاری فیلم به قدری نیست که بتوان آن را بهترین کار ییمو نامید.

پاسکال به عنوان هم بازی دیمون نقش خود را به خوبی ایفا کرد و ویلم دافو نیز از پس شخصیت معمولی و غیر قابل اعتماد خود به خوبی برآمده است. از بازیگران دیگر نیز می توان به اندی لائو و ژانگ هانیو اشاره کرد. آنها در نقش مبارزان چینی حضور قابل قبولی داشته اند و حتی می توان آنها را توسعه بخش همتایان غیر چینی خود نامید. دیوار بزرگ یادآور همکاری برنارد و میرو در فیلم شاهزاده ی ایرانی می باشد که دوباره سعی کردند یک عنوان حماسی را برای مخاطبان جهانی مطرح کنند، اما در مقایسه با شاهزاده ی ایرانی، دیوار بزرگ، کوچکتر می باشد و از تاثیرگذاری کمتری نیز برخوردار است.

به عنوان جمع بندی می توان گفت که فیلم دیوار بزرگ یک عنوان تقریبا موفق در خلق یک حماسه ی چینی در قالب یک فیلم هالیووی با بودجه ی بالا می باشد و می تواند مخاطبان خاصی را سرگرم کند و احتمالا عده ی زیادی از بینندگان فیلم، طرفداران مت دیمون باشند، اما کاستی های دیوار بزرگ اجازه نمی دهد تا این فیلم به یک عنوان بسیار بزرگ در هالیوود تبدیل شود.

« دیوار بزرگ » یکی از پر سر و صداترین آثار تولید شده در یک سال اخیر می باشد که مخصوصاً به دلیل انتخاب بازیگران مورد انتقادات بسیاری از اهالی سینما قرار گرفته بود. در نخستین تریلرهای منتشر شده از این اثر مشخص شد که مت دیمون نقش بسزایی در این اثر که محصول مشترک چین و آمریکا می باشد دارد و در عوض نقش بازیگران چینی کم رنگ تر است. این حواشی پاسخ ژان ییمو، کارگردان برجسته اثر را به همراه داشت که اعلام کرد به ریشه های ملی چین پایبند است و هرگز اجازه نمی دهد کسی یا چیزی غیر از خود چینی ها، جایگزین آن شود. بهرحال « دیوار بزرگ »در میان انبوهی از حاشیه ها به اکران عمومی درآمد تا تماشاگران پر هزینه ترین فیلم تاریخ چین را مشاهده نمایند. داستان فیلم از این قرار است :

در قرن پانزدهم میلادی ،ویلیام ( مت دیمون ) و تاور ( پدرو پاسکال ) دو مزدوری هستند که در هنگام جستجو، توسط سربازان چینی بازداشت شده و به زندان افکنده می شوند و به نظر می رسد که در دردسر بزرگی افتاده باشند. اما به زودی با حمله موجودات عجیب به دیوار چین و کشتار سربازان، ویلیام تصمیم می گیرد به نظامیان چینی ملحق شود تا بتواند در مقابل این هیولاها ایستادگی کند و...


« دیوار بزرگ » را ژان ییمو کارگردانی کرده که سازنده آثار تماشایی نظیر « خانه خنجرهای پرنده » و « قهرمان » بوده است که می توان از آنها به عنوان یکی از خلاقانه ترین آثار اکشن تاریخ سینما که برگرفته از سبک و سیاق فرهنگ شرقی می باشد، نام برد. ییمو طی سالها فیلمسازی ثابت کرده که یکی از خلاق ترین کارگردانان چینی است و می توان از او انتظار هر نوع شگفتی را در قاب تصویر داشت. اما اوضاع درباره « دیوار چین » تا حدود زیادی متفاوت از دیگر ساخته های این کارگردان می باشد.

« دیوار چین » دقیقاً بر پایه اصول فیلمسازی استودیویی که در هالیوود می توان آثار اَبَرقهرمانی را مثال زد ساخته شده است. یعنی جایی که فشار استودیوها به دلیل هزینه های بالای تولید فیلم بر سازندگان وارد می گردد و کیفیت اثر خروجی کاملاً متفاوت از دیگر ساخته های فیلمساز می باشد. در این اثر خبری از خلاقیت های تصویری ییمو نیست و زیبایی شناسی های شرقی این فیلمساز نیز جایگاهی در فیلمنامه نیافته است.


فیلمنامه در « دیوار چین » به چندین شخصیت خلاصه می شود که با کمترین پرداخت ممکن در کنار حضور می یابند و تصمیم به مقابله با هیولاهای بد صفت می گیرند. سیل تحول شخصیتی ویلیام که از یک مزدور به قهرمان تغییر کاربری می دهد، یکی از ضعیف ترین ها در نوع خود می باشد که با مجموعه ای از دیالوگ های کلیشه ای سعی در روایت داستانی دارد که نه نشانی از اصالت شرقی دارد و نه می تواند به ساده انگاری بلاک باسترهای غربی باشد.

شاید در این بین بتوان لحظات اکشن که بطور کامل در اختیار CGI بوده اند را برای علاقه مندان به سینما مفید برشمرد. جلوه های ویژه « دیوار بزرگ » بی آنکه سعی کند باورپذیر جلوه نماید، تماماً با کمک کامپیوتر ساخته شده و گاهی چنان در به تصویر کشیدن این مورد اغراق انجام شده که تماشاگر را از خود می راند. حتی بخش جلوه های ویژه فیلم هم از جنس سینمای ییمو نیست و همه چیز در اینجا شلخته دنبال می شود.

مت دیمون در نقش ویلیام، یکی از بدترین نقش آفرینی های دوران بازیگری خود را پشت سر گذاشته و لهجه عجیب و غریب او هم که مشخص نیست ایده چه کسی بوده، به بازی او در فیلم لطمه فراوانی وارد کرده است. فارغ از کیفیت نازل شخصیت پردازی ویلیام که شکل و شمایل یک قهرمان اکشن رده ب را به خود گرفته، به نظر می رسد که خودِ دیمون هم خیلی تلاشی برای ارائه یک بازی قابل قبول از خود به نمایش نگذاشته و می توان او را شکست خورده بزرگ فیلم « دیوار بزرگ » محسوب کرد.

فیلم جدید ییمو بطور عجیبی، اثری شلوغ با انبوهی از افکت های کامپیوتری است که با داستانی نازل به سینما آمده و تا حد امکان سعی شده تا همه چیز در فیلم ساده و بی دردسر به نظر برسد تا لطمه ای به فروش فیلم وارد نشود. « دیوار چین » می توانست با اتکا به هنر فیلمسازش که نشان داده باهوش و خلاق است، یک اکشن بی نظیر باشد اما به نظر می رسد سازندگان ابداً به ییمو فرصت استفاده از استعدادهایش را نداده اند. در « دیوار چین » به وضوح می توان توصیه استودیوهای هالیوودی را مشاهده کرد که همه چیز را قراردادی می خواهند و فرمول های یکسانی را برای ساخت آثار پر هزینه به کار می گیرند چراکه این رویه تا به امروز نتیجه داده است. جدیدترین فیلم ژان ییمو اثری است که نه در کارنامه فیلمسازش اثری شاخص محسوب می شود و نه در خاطر علاقه مندان به سینما به عنوان اثری ستایش برانگیز در یاد خواهد ماند.
منبع:مووی مگ